Austriacki przemysł traci wizjonera z Hellmut Longin

Austriacki przemysł traci wizjonera z Hellmut Longin

Austriacka branża opłakuje utratę Hellmut Longin, który zmarł w wieku 90 lat. Zasadził dla siebie nazwę, gdy jako dyrektor zarządzający nabył austriacki Magnesit AG (Öamag) z amerykańskiej grupy Grefko. Transakcja ta była ważnym zamachem w historii przemysłowej, która zabezpieczyła Lonta miejsce w sercu austriackiej gospodarki.

1973 Longin przyszedł do służby Grefko, gdzie kierował firmą Europa-Werke. Już w 1985 roku planował kupić prace w Radenthein i Hochfilzen. W swojej recenzji opisał to wydarzenie jako „dziwne przedsięwzięcie”, ponieważ chociaż szukał szylingów po wymaganej cenie 525 milionów, często wpadł na brak zrozumienia. „Czułem się jak nauczyciel w szkole” - przypomniał sobie ten czas. Ponadto Central Sparkasse ostatecznie wycofał obietnicę, która początkowo spowodowała upadek całej umowy. Pomimo tych niepowodzeń Longin udało się zabezpieczyć finansowanie zakupu i ostatecznie nabyła 10,5 procent akcji.

Wpływowe przejęcia

Kolejnym kamieniem milowym w karierze Lonnin był przejęcie Veitscher Magnesit AG w 1991 roku. Tutaj był w stanie zdobyć 51 procent akcji Karla Kahane za 3,2 miliarda Schilling. Ten krok doprowadził do fundamentu Radex, który jest obecnie kamieniem węgielnym Rhi Magnesita AG - firmy, która pracuje na całym świecie w prawie 50 lokalizacjach z około 20 000 pracowników. Pod przywództwem Lonnina firma rozszerzyła się i nabyła Didiera z Niemiec i Dolomiti Franchi we Włoszech.

Po jego rezygnacji w 1995 r. Longin coraz częściej wycofał się z biznesu, a ostatnio mieszkał w Wolfsberg. Jego rodzina, zwłaszcza jego żona Gitte i dwoje dzieci, są teraz przedmiotem współczucia, które pokazano mu i jego życiu.

Znaczenie pracy Longa dla dzisiejszego przemysłu nie można wystarczająco ocenić; Rhi Magnesita AG jest winien swoim miejscem jako jeden z wiodących dostawców w branży, do swojego innowacyjnego sposobu pracy. Jest to również silna wola jego zdolności do przekształcania wyzwań w możliwości.

Lonnin i jego dziedzictwo pozostaną głęboko zakotwiczone w austriackiej historii przemysłowej, a jego sukcesy będą inspiracją dla przyszłych pokoleń.