FPö bekritiseert een duur en niet -transparant depositosysteem in Oostenrijk

FPö bekritiseert een duur en niet -transparant depositosysteem in Oostenrijk

Wien, Österreich - In een huidig debat bekritiseerde de FPö milieu -woordvoerder Thomas Spalt het stortingssysteem in Oostenrijk scherp. Hij betwist de betekenis van het systeem en provoceert de vraag of er iemand is die het belofte -systeem goed vindt, behalve de "Green Deposit flesfractie" en de övp. Volgens de kloof werd het systeem geïntroduceerd tegen de wil van de bevolking om een collectiepercentage in Wenen zonder toezicht te compenseren zonder te reageren op de feitelijke behoeften van de burgers. Spalt beschreef het depositie -systeem als centralist en bureaucratisch en vormde de term "Pfandmonster", die werd beïnvloed door hoge kosten en tal van problemen.

Sommige alarmerende statistieken ondersteunen het argument van Spalt. Volgens Altstoff Recycling Oostenrijk heeft het depositiesysteem geleid tot een verlies van omzet van 45 miljoen euro in slechts enkele maanden. Bovendien stegen de verwijderingskosten voor plastic met 15 procent en voor metaal met 50 procent. Spalt bekritiseerde niet alleen de hoge kosten, maar ook het gebrek aan controle en transparantie van het systeem. Hij vond antwoorden op de verantwoordelijke lichamen als ontwijkend. Hij benadrukte dat er geen controle is door het hof van auditors of externe examens; Alleen het ministerie neemt een onderzoek van het systeem aan.

Kritiek op maatregelen en transparantie

Een ander punt van de kritiek van Spalt betreft de rol van particuliere bedrijven die soevereine taken uitvoeren zonder openbaar toezicht met het geld van de belastingbetaler. Een rapport van het tijdschrift "Profiel" beschrijft het systeem als chaotische en groepvriendelijke, belicht de overbelaste sorteersystemen en de inefficiënte afhandeling van de verpakkingsgoederen. Er wordt bijvoorbeeld gemeld dat flessen uit Vorarlberg worden getransporteerd naar Lower Oostenrijk, wat leidt tot een toename van het verkeer en dus ook van CO2 -emissies.

De Pfandgesellschaft EWP, die wordt gecontroleerd door grote bedrijven, bepaalt de kosten, die vragen oproept over het omgaan met niet -ingebrachte deposito's -de SO -aangeboren stortingsslip. In het eerste kwartaal van 2025 werden 255 miljoen containers in omloop gebracht, waarvan slechts 36 miljoen werden teruggegeven. Spalt riep daarom op tot een afschaffing van het systeem, dat hij beschrijft als duur, inefficiënt en onjuist.

Vergelijking met Europese depositosystemen

Het kritieke gezichtspunt van spalts vindt een interessante context in het kader van andere Europese landen. In Europa is de implementatie van het retour- en deposito -systeem verdeeld in drie categorieën: landen met DRS die al zijn geïntroduceerd, landen die juridische voorschriften hebben aangenomen en landen die hen bespreken. Duitsland wordt als het eerste grote Europese land beschouwd met een functionerende DRS sinds 2003 dat hoge collectieve quota bereikt.
In landen zoals Noorwegen, die sinds 1996 een Drs heeft gehad, wordt meer dan 93 procent van de drankverpakkingen verzameld via retourmachines. België heeft daarentegen geen DRS geïntroduceerd omdat de gerecyclede tarieven als hoog worden beschouwd, wat aantoont dat de benaderingen en successen in Europa variëren.

Samenvattend onthult het debat over het Oostenrijkse stortingssysteem blijkbaar diepere problemen in termen van kosten, efficiëntie en transparantie. Met een blik op de best practices in andere landen, kan een herschikking van het systeem in Oostenrijk de moeite waard zijn om zowel economische als ecologische doelen te bereiken.