Netanyahu overwint politieke problemen door de confrontatie aan te gaan met de vijand van Israël

Netanyahu overwint politieke problemen door de confrontatie aan te gaan met de vijand van Israël

Benjamin Netanyahu heeft opnieuw de controle over de Israëlische politiek teruggekregen. De langst zittende premier van het land heeft zichzelf tot een premier gemaakt met wat een enorm succesvolle opening lijkt te zijn militaire campagne zich teruggetrokken uit de crisis tegen Iran.

Netanyahu's terugkeer naar de macht

“Bibi had zijn Churchill-moment”, zei een Israëlische coalitiefunctionaris, waarbij hij de bijnaam van de premier gebruikte. Een dag voor de start van wat Israël Operatie Rising Lion noemde, kreeg de regering van Netanyahu te maken met een vertrouwensstemming van de oppositie. Twee van de ultraorthodoxe partijen dreigden tegen de regering te stemmen, wat grote druk op Netanyahu zou hebben uitgeoefend. Maar hij overleefde de stemming – met een aanzienlijke voorsprong.

Succesvol militair offensief

24 uur later begon Israël Iran aan te vallen. In één ogenblik leken de politieke problemen van Netanyahu verdwenen. Geen discussies meer over militaire dienstplicht van ultraorthodoxe partijen of luide eisen van rechtse partijen om te bidden in het Al-Aqsa-complex. "De kaarten zijn nu in zijn handen. Als ze een week geleden niet in zijn handen waren, zijn ze dat nu wel", zei de functionaris.

De wekelijkse politieke protesten – eerst tegen de hervorming van het rechtsstelsel en daarna tegen de oorlog in Gaza – waarmee Netanyahu tijdens zijn ambtsperiode gepaard ging, verdwenen snel, geholpen door bevelen van het Israëlische Thuisfront Commando dat grote bijeenkomsten verbood. De uitspraken van Netanyahu in zijn corruptieproces zijn tijdelijk uit de krantenkoppen verdwenen. Ook de verhalen van de gijzelaars, die al ruim 600 dagen in Gaza worden vastgehouden, zijn niet langer een hoofdonderwerp in het nieuws.

Politieke eenheid in tijden van crisis

Netanyahu is zich bewust van de politieke gevolgen van een dergelijke succesvolle militaire actie, aldus een bron dicht bij de premier. Deze bron benadrukt echter dat dit op dit moment niet zijn focus is. "Als we iets goeds doen voor Israël, is het goed voor ons. Het is goed voor jou bij de verkiezingen, het is goed voor jou bij de kiezers... Hij zal hier in de toekomst de vruchten van plukken", aldus de bron.

Op dezelfde manier merkte de bron op dat de politieke oppositie volledig is omgedraaid van het aanvallen van Netanyahu naar het steunen van hem. “Deze keer hebben we eenheid in bijna de hele Knesset, afgezien van de Arabische partijen, en hebben we eenheid onder de mensen”, aldus de bron.

De rol van Iran in de carrière van Netanyahu

Iran heeft gedurende bijna zijn hele politieke carrière een centrale rol gespeeld in de identiteit van Netanyahu. Zijn tijd als langst dienende leider van Israël werd gekenmerkt door waarschuwingen over Iran. Sommige waren bijna cartoonachtig, zoals toen hij in 2012 tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een tekening van een bom omhoog hield om te waarschuwen voor het oprukkende nucleaire programma van Teheran. Sindsdien heeft hij de wereld herhaaldelijk de les gelezen over de bedoelingen van de ayatollahs op dit en andere niveaus.

Meerdere bedreigingen voor Israël

De existentiële angst van Israël vormde niet één enkele bedreiging. Het was de combinatie van dit alles: een overweldigende aanval door Hamas, Hezbollah, Iran en sjiitische bondgenoten in Syrië en Irak. Dit was het nachtmerriescenario dat Hamas probeerde uit te lokken met zijn aanval op Israël op 7 oktober 2023. Al snel werd duidelijk dat elk van deze groepen zijn eigen belangen had.

Hezbollah begon op 8 oktober met aanvallen op Israël, maar het waren verre van de massale bombardementen waar de militaire leiders zich zorgen over maakten. Iran voerde in april en oktober vorig jaar twee vergeldingsaanvallen uit op Israël. De Houthi’s begonnen drones en ballistische raketten af ​​te vuren vanuit Jemen richting Israël, maar nooit meer dan één of twee tegelijk.

Successen en uitdagingen

Gedurende twintig maanden oorlog is Israël erin geslaagd al zijn dreigingen onschadelijk te maken. Hamas is een schaduw van zichzelf, Hezbollah is ondenkbaar verzwakt, en de Houthi’s beschikken niet over het arsenaal om een ​​ernstige bedreiging te vormen. “Ze zijn er op de een of andere manier in geslaagd de as in hanteerbare stukken op te delen”, vertelde de voormalige Amerikaanse ambassadeur in Israël, Dan Shapiro, aan CNN.

Hierdoor kon Israël zich op Iran concentreren zonder angst voor massale vergelding van een ander front. Vanuit het politieke perspectief van Netanyahu was het risico veel lager, vooral omdat de Israëlische inlichtingendienst Iran al jaren het zijne noemde. speeltuin heeft behandeld. “Op zijn leeftijd heeft hij veel minder politieke carrière te verliezen”, zei Shapiro. “Het is dus gemakkelijker om de voorzichtigheid opzij te zetten die hem in het verleden heeft tegengehouden, vooral om een ​​carrièrebepalend doel te bereiken.”

De onzekere politieke toekomst

Het is echter niet zeker of de militaire campagne tegen Iran de dalende opiniepeilingen van Netanyahu op de lange termijn zal verbeteren, zegt Yohanan Plesner, voorzitter van het Israel Democracy Institute. Uit peilingen blijkt de afgelopen maanden herhaaldelijk dat Netanyahu ver achterloopt op zijn politieke rivaal Naftali Bennett. Cruciaal was dat dit aangaf dat hij aanzienlijk tekort zou schieten in een alliantie met zijn huidige politieke partners, wat hem uit de leiding zou kunnen duwen.

Plesner zei dat de operatie tegen Iran wellicht niet de politieke redding zal brengen waar Netanyahu op hoopt, omdat het een kwestie is waarover links en rechts brede overeenstemming bestaat. “Er bestaat een enorme consensus over de noodzaak voor Israël om alles te doen wat het kan om te voorkomen dat Iran kernwapens gaat gebruiken”, vertelde Plesner aan CNN. “Het is geen kwestie waarover een ideologisch geschil bestaat.”

Israël zit ook diep in de aanhoudende oorlog Gazastrook, zonder duidelijke exit-opties en een gebrek aan alomvattende plannen voor wat er daarna zal gebeuren. Een tweede oorlog, zelfs met meer tastbare successen, vormt een verder risico voor Netanyahu als deze voortduurt. “Het vermogen van de regering om de militaire successen te vertalen in een gunstig diplomatiek resultaat moet nog worden bepaald”, zei Plesner.