Ο επιζών μιας επίθεσης αυτοκτονίας στο Ισραήλ προσπαθεί να απελευθερώσει τον πελάτη του

Ο επιζών μιας επίθεσης αυτοκτονίας στο Ισραήλ προσπαθεί να απελευθερώσει τον πελάτη του

Χάιφα, Ισραήλ - Η τελευταία ανάμνηση του Oran Almog πριν χάσει την όρασή του είναι πτώματα καλυμμένα με σπασμένο γυαλί - πέντε μέλη της οικογένειάς του. Βομβιστής αυτοκτονίας πυροδότησε ζώνη με εκρηκτικά σε εστιατόριο στη Χάιφα, σκοτώνοντας τον πατέρα, τον αδερφό, τον παππού και τη γιαγιά και τον ξάδερφο του Άλμογκ.

Τραυματικές αναμνήσεις

"Θυμάμαι ότι καθόμασταν στο τραπέζι και παραγγέλναμε φαγητό. Και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι, ήμουν ξαπλωμένος στο πάτωμα", είπε ο Almog σε συνέντευξή του στο CNN.

Αυτή η τρομοκρατική επίθεση σκότωσε 21 άτομα και τραυμάτισε άλλους 60, συμπεριλαμβανομένου του Almog, ο οποίος τυφλώθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2003. Τώρα, περισσότερες από δύο δεκαετίες αργότερα, ο άνδρας που προσέλαβε τον δολοφόνο - Sami Jaradat - απελευθερώθηκε από τις ισραηλινές φυλακές ως μέρος της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός και απελευθέρωσης ομήρων που επιτεύχθηκε μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ τον Ιανουάριο του 2023.

Οι διαμάχες γύρω από την κυκλοφορία

Ο Τζαραντάτ είναι μέρος των 1.735 Παλαιστινίων κρατουμένων που απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας με αντάλλαγμα 33 Ισραηλινούς ομήρους. Αν και οι περισσότεροι από τους αποφυλακισμένους δεν καταδικάστηκαν για κάποιο έγκλημα και μόνο το ένα τρίτο καταδικάστηκε για φόνο ή απόπειρα φόνου, η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης στο Ισραήλ χαρακτηρίζουν όλους τους κρατούμενους ως «τρομοκράτες», κάτι που επηρέασε την αντίληψη του κοινού για τη συμφωνία.

Η είδηση ​​της απελευθέρωσης του Jaradat άφησε τον Almog άφωνο και σοκαρισμένο. "Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έβγαινε από τη φυλακή... Έμεινα άφωνος. Πραγματικά μου προκάλεσε βαθύ πόνο. Δεν θύμωσα και δεν απογοητεύτηκα, απλώς ένιωσα ότι κάτι στην καρδιά μου έσπασε", είπε.

Ένα απροσδόκητο έπαθλο

Αλλά ο Almog σύντομα αναγνώρισε αυτό που ονόμασε το «τίμημα» αυτής της συμφωνίας και θεώρησε ότι άξιζε να το πληρώσει. "Καταλάβαινα ότι αν ο Sami Jaradat παρέμενε στη φυλακή για πάντα, η οικογένειά μου, που δολοφονήθηκε στην τρομοκρατική επίθεση, δεν θα επέστρεφε ποτέ ζωντανή. Αλλά οι ζωντανοί Ισραηλινοί όμηροι μπορούν ακόμα να επιστρέψουν και αυτό ήταν σημαντικό για μένα", εξήγησε.

Λίγο μετά την ανακοίνωση της απελευθέρωσης του Jaradat, ο Almog έγραψε ένα Άρθρα γνώμης στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, στην οποία κάλεσε τους Ισραηλινούς να αφήσουν κατά μέρος τις διαφορές σχετικά με την τιμή και να επικεντρωθούν σε αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία - την απελευθέρωση των ομήρων.

Διαμαρτυρίες και διαφωνίες

Ο Τζαραντάτ και άλλοι 109 Παλαιστίνιοι αφέθηκαν ελεύθεροι στις 30 Ιανουαρίου μετά την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων Arbel Yehoud, Gadi Moses και του Ισραηλινού στρατιώτη Agam Berger, οι οποίοι συνελήφθησαν κατά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου. Ο Almog θυμήθηκε τη στιγμή που ο ξάδερφός του Chen Almog-Goldstein, ο οποίος είχε επίσης συλληφθεί όμηρος από τη Χαμάς με τα επιζώντα παιδιά της στις 7 Οκτωβρίου, αφέθηκε ελεύθερος κατά τη διάρκεια της πρώτης βραχύβιας εκεχειρίας και απελευθέρωσης ομήρων τον Νοέμβριο του 2023.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ που έλαβαν την πρώτη αγκαλιά από την οικογένειά μας… Κατάλαβα τη χαρά και την ευτυχία των Ισραηλινών που επέστρεψαν στο σπίτι», σκέφτηκε.

Αλλά η προοπτική του Almog δεν ταιριάζει με αυτή πολλών Ισραηλινών. Πολλοί, συμπεριλαμβανομένου ενός μικρού αριθμού οικογενειών ομήρων, ανήκουν στη δεξιά Φόρουμ Tikva και το Gvura Forum απέρριψαν εξαρχής την κατάπαυση του πυρός. Μέρες μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας στις 15 Ιανουαρίου, εκατοντάδες διαδηλωτές από αυτά τα δύο φόρουμ βγήκαν στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, φωνάζοντας: «Μην κάνετε συμφωνία με τον διάβολο!». και "Το Sinwar κυκλοφόρησε επίσης σε συμφωνία!"

Ιστορικές συγκρίσεις

Θυμούνται πώς ο Yahya Sinwar, ο εκλιπών ηγέτης της Χαμάς και αρχιτέκτονας των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου, αφέθηκε ελεύθερος από την ισραηλινή κράτηση μαζί με 1.027 Παλαιστίνιους το 2011 σε αντάλλαγμα για τον αιχμάλωτο Ισραηλινό στρατιώτη Gilad Shalit. Ο Yehoshua Shani, ο πατέρας ενός Ισραηλινού στρατιώτη που σκοτώθηκε στις 7 Οκτωβρίου, επικαλέστηκε αυτή την ιστορία και αποκάλεσε όλους τους απελευθερωμένους Παλαιστίνιους "κακούς δολοφόνους". «Το τίμημα αυτής της συμφωνίας έχει ήδη καθοριστεί, απλώς δεν ξέρουμε ποιος θα πληρώσει το τίμημα», είπε.

Ορισμένοι Ισραηλινοί αντιτίθενται στην απελευθέρωση των Παλαιστινίων από τις ισραηλινές φυλακές, επιμένοντας ότι η ήττα της Χαμάς μέσω στρατιωτικής δράσης θα πρέπει να είναι η κορυφαία προτεραιότητα του Ισραήλ προκειμένου να επιστρέψει τους ομήρους. Στο πλαίσιο της πρώτης φάσης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός που συμφωνήθηκε μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, η οποία διήρκεσε 42 ημέρες και ολοκληρώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, ελευθερώθηκαν 33 Ισραηλινοί όμηροι με αντάλλαγμα 1.735 Παλαιστίνιους αιχμαλώτους και κρατούμενους.

Μια «μόχλευση»

Σύμφωνα με πληροφορίες από την Υπηρεσία Φυλακών του Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Εταιρεία Κρατουμένων, οι περισσότεροι από αυτούς που στοχοποιήθηκαν για απελευθέρωση κρατήθηκαν χωρίς κατηγορία και δεν προσήχθησαν σε δίκη ούτε τους δόθηκε η ευκαιρία να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Από τους 1.735 Παλαιστίνιους, περίπου το 15% καταδικάστηκε για δολοφονίες Ισραηλινών, συμπεριλαμβανομένων αμάχων και στρατιωτών. Οι περισσότεροι από αυτούς φυλακίστηκαν κατά την πρώτη και τη δεύτερη Ιντιφάντα, τις παλαιστινιακές εξεγέρσεις ενάντια στη στρατιωτική κατοχή της Δυτικής Όχθης από το Ισραήλ. Ένα άλλο 18% καταδικάστηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας.

Σχεδόν τα δύο τρίτα του συνόλου κρατήθηκαν χωρίς δίκη, συμπεριλαμβανομένων 1.000 Παλαιστινίων που κρατήθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι υπόλοιποι είχαν καταδικαστεί για μικρότερες κατηγορίες όπως ανήκαν σε «απαγορευμένη οργάνωση» ή «υποκίνηση» - μια αόριστη κατηγορία που χρησιμοποιήθηκε για τη φυλάκιση Παλαιστινίων για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που εξέφραζαν την αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας.

Η κοινή αντίληψη και υποστήριξη για την κατάπαυση του πυρός

Αυτή η λεπτομέρεια συχνά δεν γίνεται κατανοητή από το ισραηλινό κοινό, δήλωσε στο CNN η πολιτική αναλύτρια και αρθρογράφος της Haaretz, Dahlia Scheindlin. «Οι Ισραηλινοί πιστεύουν ότι ένας Παλαιστίνιος που βρίσκεται υπό ισραηλινή κράτηση –απλά λόγω της φυλάκισής του– πρέπει να είναι τρομοκράτης», είπε.

Οι Παλαιστίνιοι που ζουν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη υπόκεινται στο στρατιωτικό δικαστικό σύστημα του Ισραήλ, το οποίο σύμφωνα με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει ποσοστό καταδίκης άνω του 99%. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν καταδικάζουν αυτό το σύστημα, καθώς χρησιμεύει στη διατήρηση του ελέγχου του Ισραήλ επί των Παλαιστινίων.

"Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί άνθρωποι συνελήφθησαν και κρατήθηκαν, τόσο στη Γάζα όσο και στη Δυτική Όχθη, για να χρησιμοποιηθούν ως μοχλός. Και μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους πιθανότατα δεν διέπραξαν έγκλημα, ίσως κάποιοι από αυτούς... το πρόβλημα είναι ότι οι Ισραηλινοί δεν είναι διατεθειμένοι να κοιτάξουν και τους δύο τύπους κρατουμένων", είπε ο Scheindlin.

Παρά την εξίσωση της απελευθέρωσης εκατοντάδων Παλαιστινίων κρατουμένων με την απελευθέρωση τρομοκρατών, μια δημοσκόπηση στο Ισραήλ δείχνει ότι η πλειοψηφία των Ισραηλινών υποστηρίζει συντριπτικά τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός και απελευθέρωσης ομήρων. Όπως οι περισσότεροι Ισραηλινοί, ο Almog έχει δώσει προτεραιότητα στη διάσωση των ζωών των Ισραηλινών ομήρων στη Γάζα από το «τίμημα» της απελευθέρωσης Παλαιστινίων κρατουμένων που καταδικάστηκαν για τη δολοφονία Ισραηλινών.

Ωστόσο, δεν θα ξεχάσει αυτό το βραβείο ή τι σήμαινε. «Το να καταλάβω ότι ο πόνος μου φέρνει τους Ισραηλινούς ομήρους στο σπίτι... είναι πολύ σημαντικό για μένα», είπε ο Almog. «Δεν ξέρω, ίσως μια μέρα συναντήσω τον Agam, τον Gadi και τον Arbel και νιώσω το πλήρες νόημα και τη σημασία αυτής της συμφωνίας και αυτού του βραβείου για τον εαυτό μου».