Παιδιά στην Αγγλία: Η αστυνομία ερευνά «περιστατικά μίσους»!

Παιδιά στην Αγγλία: Η αστυνομία ερευνά «περιστατικά μίσους»!

Ένα αμφιλεγόμενο θέμα προκαλεί σάλο στην Αγγλία και την Ουαλία: η αστυνομία ερευνά παιδιά για αβλαβείς προσβολές! Ναι καλά ακούσατε! Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι ακόμη και παιδιά γίνονται στόχος της αστυνομίας λόγω των ονομάτων που φωνάζουν μεταξύ τους. Τι κρύβεται πίσω από αυτά τα λεγόμενα «περιστατικά μίσους χωρίς εγκλήματα» (NCHI);

Τον περασμένο μήνα, η Βρετανίδα δημοσιογράφος Άλισον Πίρσον έγινε πρωτοσέλιδο όταν ανέφερε ότι η αστυνομία της χτύπησε το κουδούνι. Ο λόγος; Μια ανάρτηση στο X που έγραψε πριν από ένα χρόνο για τον πρώην πρωθυπουργό του Πακιστάν Imran Khan. Στις 12 Νοεμβρίου, δήλωσε ότι ερευνούνταν για NCHI. Ωστόσο, η αστυνομία διαφώνησε και ισχυρίστηκε ότι ήταν πιθανό αδίκημα υποκίνησης φυλετικού μίσους. Αλλά μόλις λίγες μέρες αργότερα η έρευνα έκλεισε. Τι φασαρία!

Τι είναι τα μη εγκληματικά περιστατικά μίσους;

Η αστυνομία έχει νομική υποχρέωση να τεκμηριώνει τα NCHI από τον Ιούνιο του 2023. Τι ακριβώς είναι όμως αυτό; Σύμφωνα με τον νόμο περί Αστυνομίας, Εγκλήματος, Καταδίκης και Δικαστηρίων του 2022, πρόκειται για πράξεις που «προφανώς υποκινούνται από εσκεμμένη εχθρότητα ή προκατάληψη προς άτομα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά». Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να περιλαμβάνουν τη φυλή, τη θρησκεία, τη σεξουαλικότητα, την αναπηρία ή την ταυτότητα φύλου. Η αστυνομία του Δυτικού Γιορκσάιρ παραθέτει παραδείγματα όπως λεκτική παρενόχληση, εκφοβισμός σε σχολεία ή χώρους εργασίας και διανομή προσβλητικών φυλλαδίων.

Αλλά η πρακτική συζητείται έντονα! Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η καταγραφή των NCHI περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης και αποσπά την προσοχή της αστυνομίας από σημαντικά καθήκοντα. Μια αναφορά των Times αποκάλυψε ότι ακόμη και ένα εννιάχρονο αγόρι που αποκαλούσε έναν συμμαθητή του «καθυστερημένο» είχε εγγραφεί ως NCHI. Είναι όντως αυτός ο σωστός τρόπος;

Οι διαμάχες γύρω από τα NCHI

Τα παράπονα για τα NCHI έχουν εκτοξευθεί πρόσφατα. Πάνω από 13.200 NCHI καταγράφηκαν πέρυσι, σύμφωνα με ανάλυση 45 από τις 48 αστυνομικές δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Θυμηθείτε: Αυτό σημαίνει ότι δαπανώνται περισσότερες από 60.000 ώρες αστυνομίας για αυτά τα περιστατικά κάθε χρόνο! Ο Nick Herbert, πρόεδρος του College of Policing, περιέγραψε την καταγραφή των NCHI ως «εμπόδιο» για την αστυνομία. «Θέλουμε η αστυνομία να αποτρέψει τη ζημιά και να εντοπίσει τους κινδύνους», είπε. Αντίθετα όμως αποσπάται η προσοχή της με αμφιλεγόμενες κατηγορίες.

Από την άλλη, υπάρχουν φωνές που τονίζουν την ανάγκη παρακολούθησης των NCHI. Υποστηρίζουν ότι τέτοια περιστατικά θα μπορούσαν να είναι δείκτης δυνητικά κλιμακούμενης συμπεριφοράς μίσους. Ο Danny Stone, διευθύνων σύμβουλος του Antisemitism Policy Trust, τονίζει ότι η αναφορά σε NCHI έχει θετικό αντίκτυπο στην αστυνομία και τις κοινότητες. Μια τραγική περίπτωση του 2007 στην οποία μια μητέρα και η βαριά ανάπηρη κόρη της αυτοκτόνησαν μετά από χρόνια εφηβικής παρενόχλησης αναφέρεται συχνά ως παράδειγμα για να καταδειχθεί η σημασία των NCHI.

Η συζήτηση για τα NCHI είναι ένα καυτό θέμα στη βρετανική κοινωνία. Ενώ ορισμένοι ζητούν την κατάργηση της πρακτικής, άλλοι θεωρούν απαραίτητο τον εντοπισμό και την πρόληψη πιθανού μίσους. Το ερώτημα παραμένει: Πού χαράσσουμε τη γραμμή μεταξύ της ελευθερίας της έκφρασης και της προστασίας από το μίσος; Η συζήτηση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και οι απόψεις διίστανται!