Slokdarmkanker in Oostenrijk: vroege detectie redt levens!

Slokdarmkanker in Oostenrijk: vroege detectie redt levens!

Slokdarmkanker, ook wel slokdarmcarcinoom genoemd, vormt een ernstige bedreiging voor de gezondheid die vaak te laat wordt ontdekt. Volgens een recente analyse van kroon Jaarlijks worden in Oostenrijk ongeveer 450 nieuwe gevallen gediagnosticeerd. Het behandelen van deze aandoening is een uitdaging. Daarom zijn vroege detectie en aandacht voor waarschuwingssignalen van cruciaal belang. Prim. Johannes Zacherl, hoofd van het Centrum voor Oesofageale en Maagchirurgie in het St. Josef Ziekenhuis Wenen, benadrukt het belang van het vroegtijdig herkennen van symptomen en het serieus nemen ervan.

De diagnose van slokdarmkanker omvat verschillende procedures die nodig zijn om het ziektebeeld nauwkeurig te beoordelen. Volgens dat Kankerinformatiedienst In bepaalde gevallen wordt positronemissietomografie (PET) uitgevoerd om uitzaaiingen op te sporen of om te beslissen of een operatie noodzakelijk is. Er wordt een radioactieve marker ingespoten, die het mogelijk maakt de metabolische functies in het lichaam zichtbaar te maken. Dergelijke onderzoeken zijn van cruciaal belang voor het bepalen van verdere actie, vooral in het geval van een gevorderde tumor.

Diagnostische technieken in detail

Naast PET kan een röntgenonderzoek nodig zijn om complicaties zoals fistels te identificeren. Fistels zijn ongewenste doorgangen tussen holle organen, bijvoorbeeld tussen de slokdarm en de luchtpijp. Bij dit onderzoek wordt een in water oplosbaar contrastmiddel gebruikt om een ​​duidelijk zicht op de organen te garanderen. Ook wordt er gebruik gemaakt van flexibele bronchoscopie om de luchtwegen nader te onderzoeken. Een dunne buis met een camera wordt in de luchtpijp ingebracht, vaak gecombineerd met een endobronchiale echografie.

Voor een volledige diagnose kan een laparoscopie ook nodig zijn om de buikholte te controleren op betrokkenheid van kanker. Deze minimaal invasieve techniek wordt meestal uitgevoerd onder algemene anesthesie en vereist een kort verblijf in het ziekenhuis van één tot twee dagen. Tijdens laparoscopie wordt een stijve buis via een incisie in de buikwand ingebracht en wordt de buikholte gevuld met gas om een ​​betere zichtbaarheid te garanderen.

Kankergeschiedenis in Oostenrijk

De relevantie van kanker in Oostenrijk wordt ook ondersteund door de gegevens van het Oostenrijkse Nationale Kankerregister, zoals blijkt uit de statistieken van Statistieken Oostenrijk genoemd. Volgens de Cancer Statistics Act van 1969 zijn ziekenhuizen verplicht elk geval van kanker en elk sterfgeval te melden. Deze statistieken omvatten informatie over nieuw gediagnosticeerde gevallen, sterfgevallen en overlevingskansen van kankerpatiënten.

De jaarlijkse publicatie van de kerncijfers draagt ​​bij aan het gezondheidsbeleid als basis voor sturing en aan onderzoek als waardevolle informatiebron. De analyse en registratie van kanker is daarom niet alleen belangrijk voor de medische gemeenschap, maar ook voor de ontwikkeling van preventie- en behandelingsstrategieën in Oostenrijk.