Jelena Dokic verbreekt de stilte: levenslange kwelling door haar vader!

Jelena Dokic verbreekt de stilte: levenslange kwelling door haar vader!

Jelena Dokic, de voormalig tennisser die ruim twintig jaar heeft geleden onder het misbruik van haar vader Damir, geeft in haar biografie ‘Unbreakable’ beangstigende inzichten in haar traumatische jeugd. Damir Dokic stierf op 66-jarige leeftijd, maar laat een reeks pijnlijke herinneringen en ervaringen achter die Jelena hebben gevormd. Ze was een getalenteerde tennisser, bereikte de halve finales van Wimbledon, won zes toernooien en verdiende in totaal $ 4,4 miljoen aan prijzengeld.

In een interview beschrijft ze het wrede fysieke en verbale geweld dat ze sinds haar zesde heeft moeten ondergaan. Slaag met een riem, verbaal geweld en emotionele vernedering maakten deel uit van hun dagelijks leven. Een bijzonder gedenkwaardig incident was toen haar vader haar in de kleedkamer achterliet nadat ze een halve finale op Wimbledon had verloren. Door de jaren heen waren er herhaaldelijk tegenslagen, waarna ze zelfs werd geslagen door haar vader. Dokic vermeldt dat haar vader haar een ‘hoer’ noemde tijdens een shock toen ze nog maar 11 jaar oud was.

Vecht tegen de duisternis

De schaduwen van het misbruik leidden Jelena Dokic tot een langdurige depressie, die uiteindelijk culmineerde in een zelfmoordpoging in 2022. Ze leed meer dan tien jaar aan deze duistere ziekte voordat ze de moed vond om haar verhaal publiekelijk te delen. Dokic vertelt niet alleen over haar eigen ervaringen, maar wil ook andere slachtoffers helpen. Ze benadrukt hoe belangrijk het is om niet in stilte te blijven zitten en hulp te zoeken. Het vergroten van het bewustzijn over misstanden in de sport vindt zij belangrijk.

De ervaringen van Jelena Dokic zijn niet uniek. Interpersoonlijk geweld is een wijdverbreid probleem in de competitiesport. Uit steeds meer onderzoek blijkt dat atleten aan soortgelijke aandoeningen lijden. Psychisch geweld treft tussen de 60 en 72% van de atleten, terwijl fysiek geweld 14 tot 25% van de getroffenen treft. Veel atleten ervaren druk en stress in de competitieve sfeer, waardoor hun geestelijke gezondheid in gevaar komt. De druk om te winnen vormt de sportcultuur en kan leiden tot de normalisering van geweld.

Een cultuur van stilte

Het Olympisch Handvest roept op tot de bescherming van atleten tegen intimidatie en geweld. De realiteit blijft echter vaak beangstigend. Daders kunnen niet alleen mannelijke coaches zijn, maar ook andere atleten en trainers. Sporters die zich identificeren als niet-heteroseksueel of al het slachtoffer zijn geworden van slachtofferschap lopen een bijzonder risico. De machtsongelijkheid tussen atleten en coaches versterkt de stilte rond misbruik, wat levenslange gevolgen kan hebben voor de getroffenen.

Het project “Safe Clubs” werkt aan de ontwikkeling van maatregelen om interpersoonlijk geweld te voorkomen. Denk hierbij aan risicoanalyses, preventieworkshops en ondersteuning van kinderbeschermingsfunctionarissen bij sportverenigingen. Er zijn duidelijke richtlijnen voor aanvaardbare coachingpraktijken nodig om een ​​veilige ruimte voor atleten te creëren. Een holistische benadering is essentieel om de sportcultuur te veranderen en het welzijn van atleten te bevorderen.

Over het geheel genomen illustreert het verhaal van Jelena Dokic niet alleen haar persoonlijke worstelingen, maar ook het complexe probleem van geweld in competitiesporten. De urgentie om over deze kwesties te praten en de cultuur te veranderen is ongetwijfeld groter dan ooit.

Meer informatie over Jelena Dokic en haar ervaringen kunt u vinden op kroon, terwijl Watson geeft gedetailleerd inzicht in het misbruik dat zij heeft ondergaan. Voor een uitgebreidere analyse van interveniërend geweld in de sport, zie In gedachten.