Honden kunnen worden getraind: zo beïnvloedt hun gedrag hun leeftijd!

Honden kunnen worden getraind: zo beïnvloedt hun gedrag hun leeftijd!

Een baanbrekend onderzoeksteam van de Universiteit voor Diergeneeskunde Wenen heeft opmerkelijke bevindingen gepubliceerd over de gezondheid van oudere honden. In hun huidige onderzoek, dat verschijnt in het tijdschrift PLOS One, laten de wetenschappers zien dat de trainbaarheid van honden rechtstreeks verband houdt met veranderingen in telomeren, de beschermkapjes aan de uiteinden van chromosomen. Hoe beter een hond trainbaar is, hoe langzamer deze telomeren korter worden, wat de levenskwaliteit van oudere dieren mogelijk aanzienlijk zou kunnen verbeteren. Volgens Julia Weixlbraun, de eerste auteur van het onderzoek, blijkt dat verouderingsgerelateerde beïnvloedende factoren zoals geslacht of voeding een kleinere rol spelen vergeleken met trainbaarheid.

Onderzoeksresultaten die vragen oproepen

Uit het onderzoek, dat zich richt op gedrags- en cognitieve veranderingen bij gedomesticeerde honden, blijkt dat een grotere trainbaarheid het negatieve verouderingsproces op cellulair niveau positief kan beïnvloeden. Dit is vooral duidelijk als we kijken naar de teleomeerlengte van de honden, die werd gemeten in testsituaties waarin de aandacht en snelheid van het werk van honden werd beoordeeld. Verrassend genoeg blijft de trainbaarheid constant tot op hoge leeftijd, wat erop wijst dat sociale kenmerken bij honden een sterkere invloed hebben op de telomeerdynamiek dan de leeftijd zelf. Zoals al gemeld door wetenschap.apa.at Volgens rapporten zijn er lacunes in het bestaande onderzoek naar telomeren en cognitieve vaardigheden bij dieren, en deze bevindingen bieden nieuwe en belangrijke inzichten in de gezondheid en het welzijn van onze viervoeters.

Uit een eerder onderzoek uit 2020, uitgevoerd door hetzelfde team, bleek dat er geen positieve effecten van een dieet of levenslange training werden waargenomen als het ging om het algemene gedrag en de cognitieve prestaties van oudere honden. Dit vormt een duidelijk contrast met de huidige resultaten die een direct verband suggereren tussen trainbaarheid en telomeerdynamiek. De nieuwe bevindingen kunnen niet alleen een revolutie teweegbrengen in de training en verzorging van honden in de toekomst, maar ook de manier veranderen waarop we holistisch naar de kwaliteit van leven van oudere dieren kijken, aldus onderzoekers van de Universiteit voor Diergeneeskunde Wenen.