Αναμνήσεις από τη φρίκη του πολέμου: Ο Μάρτιν Πριντς αποκαλύπτει την αλήθεια

Αναμνήσεις από τη φρίκη του πολέμου: Ο Μάρτιν Πριντς αποκαλύπτει την αλήθεια

Με το νέο του μυθιστόρημα «Οι τελευταίες μέρες», ο Αυστριακός συγγραφέας Μάρτιν Πριντς έχει δώσει μια βαθιά εικόνα για τα τρομερά γεγονότα της δίκης του Λαϊκού Δικαστηρίου την περίοδο 1945-48. Σε αυτό το έργο ασχολείται με τη διανοητική εξέταση της ιστορίας της Αυστρίας ενώ στοχάζεται στα βάναυσα εγκλήματα της τελευταίας φάσης του ναζιστικού καθεστώτος, ιδιαίτερα στις 29 δολοφονίες από το «Volkssturm Sonderkommando της ηγεσίας της περιοχής Neunkirchen». Πως vienna.at αναφέρεται, το επίκεντρο είναι η γλώσσα που απεικονίζει την ανευθυνότητα των δραστών και δείχνει παραλληλισμούς με το παρόν, στο οποίο μπορεί να βρεθεί παρόμοια ρητορική.

Ο Prinz, γεννημένος στη Βιέννη το 1973, έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με υλικό σχετικό με το έγκλημα, όπως στο ντεμπούτο του μυθιστόρημα «The Robber», το οποίο πραγματεύεται την ιστορία του Johann Kastenberger. Και εδώ αναφέρεται σε βαθύτερες ψυχολογίες και στα βάθη της ανθρώπινης φύσης. Ο συγγραφέας, ο οποίος μεγάλωσε στο Lilienfeld της Κάτω Αυστρίας και σπούδασε θεατρικές σπουδές και γερμανικά, είναι γνωστός για τη δύσκολη προσέγγισή του στα ιστορικά θέματα. Περιγράφει ότι η εντατική έρευνα στις δοκιμές είχε ισχυρή επιρροή πάνω του και ότι η απανθρωποποίηση είναι ένα από τα κεντρικά ερωτήματα που τίθενται στη λογοτεχνία του. Η απόσταση και η καταστολή που καλλιεργούνται μπροστά στη βία και την αδικία είναι προοπτικές που βλέπει τόσο στο παρελθόν όσο και στη σημερινή κοινωνία, όπως εξηγεί σε συνέντευξή του στο APA. Ο συγγραφέας τονίζει ότι στη λογοτεχνία είναι σημαντικό να αποκαλύπτονται οι αντιφάσεις για να γίνει διάκριση μεταξύ αληθινού και ψευδούς. Αυτές οι ιδέες κάνουν το έργο του μια απαραίτητη αναμέτρηση με το παρελθόν, μια πρόκληση που κάθε αναγνώστης πρέπει να ανταποκριθεί.

Η γλώσσα ως κλειδί ευθύνης

Ο Prinz υποστηρίζει ότι η λογοτεχνία έχει το καθήκον να αμφισβητεί τα κοινωνικά και ιστορικά πλαίσια. Οι περιγραφές του δείχνουν πώς η γλώσσα των δραστών είναι αγκυροβολημένη στην αποφυγή ευθυνών και ότι οι τρέχοντες λόγοι στην κοινωνία δεν μπορούν να αποσπαστούν από το παρελθόν. Είναι αυτός ο συνεχής προβληματισμός για τα δικά του λόγια και τα αποτελέσματά τους που φέρνει τον Prinz στο προσκήνιο. Τα ερωτήματα της ενοχής και της αθωότητας προκύπτουν ακόμη και σήμερα, και ειδικά σε μια εποχή που αναζητούνται απλές απαντήσεις σε σύνθετα προβλήματα, είναι κρίσιμο να διαφοροποιούνται μέσω της ανάγνωσης και της κατανόησης. Με αφορμή τη νέα του δουλειά, αναμένονται επίσης ριμέικ τόσο στη λογοτεχνία όσο και στον κινηματογράφο, δείχνοντας ότι τα θέματά του συνεχίζουν να είναι επίκαιρα και επίκαιρα, καθώς Βικιπαίδεια ) αναφέρει.