Μύθος ή πραγματικότητα; Το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει στο διεθνές δίκαιο εκθέτει!

Μύθος ή πραγματικότητα; Το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει στο διεθνές δίκαιο εκθέτει!

Σε έναν εντυπωσιακό ισχυρισμό που προκαλεί τη συμβατική αφήγηση, η ιδέα του εγγενούς "δικαιώματος να υπάρχει" ενός κράτους είναι υπό πυρκαγιά. Αυτή η αμφιλεγόμενη προοπτική, που αντανακλάται από τους δυτικούς ηγέτες, ιδιαίτερα όσον αφορά το Ισραήλ, ο Isleng εξέτασε για τις νομικές και ιστορικές του ανακρίβειες. Ο ισχυρισμός ότι η ύπαρξη του Ισραήλ έχει τις ρίζες του στο διεθνές δίκαιο, όπως πρότεινε ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron, είναι θεμελιώδης ελαττωματικός. Αναφέρθηκε στο ψήφισμα του 1947 του ΟΗΕ 181 (ii) ως το βασικό για τη νομιμότητα του Ισραήλ, αλλά αυτό το ψήφισμα απλώς πρότεινε ένα σχέδιο διαμερίσματος για τη Βρετανική Κατοχή της Παλαιστίνης, όχι ένα νομικό υπόβαθρο για την κρατική κουκούλα.

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι κανένα κράτος, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, δεν έχει το εγγενές δικαίωμα να υπάρχει, καθώς η Statthehood είναι πολιτική πραγματικότητα και όχι νόμιμη. Η ίδρυση ενός εθνικού κράτους προκύπτει από δηλώσεις που έγιναν από όσους την εκπροσωπούν, όχι από νομικό δικαίωμα. Το σχέδιο διαμερίσματος του ΟΗΕ, που υιοθετήθηκε εν μέσω έντονης πίεσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν δημιούργησε το Ισραήλ. Ήταν απλώς μια πρόταση που ποτέ δεν αναγνώρισε ως δεσμευτική από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Η επακόλουθη δήλωση του κράτους του Ισραήλ από τον David Ben-Gurion ήταν μια πολιτική πράξη, με αποκορύφωμα την ιστορική μετανάστευση και τις συγκρούσεις, παρά μια νομική επιβεβαίωση της σκηνής.

Ιστορικό πλαίσιο και συνέπειες

Το σχέδιο διαμερίσματος αντιμετωπίζει την αντιδραστηρία από τα αραβικά κράτη, τα οποία το θεωρούσαν παραβίαση του δικαιώματος των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση. Αυτό το δικαίωμα κατοχυρώνεται στο διεθνές δίκαιο και παραμένει σήμερα ένα περιεχόμενο ζήτημα. Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράκ, Fadhel al-Jamali, προειδοποίησε ότι το διαμέρισμα θα οδηγήσει σε περαιτέρω συγκρούσεις, μια πρόβλεψη που αντηχεί με συνεχιζόμενες εντάσεις στην περιοχή. Η αφήγηση που ιδρύθηκε το Ισραήλ μέσω των νόμιμων διεθνών διαδικασιών θεωρείται όλο και περισσότερο ως αγροτική ιστορία, επισκιάζοντας τη δυσκολία των Παλαιστινίων και την πολυπλοκότητα του αγώνα τους για αυτοδιάθεση.

Καθώς η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει τις συνέπειες αυτών των ιστορικών αποφάσεων, η έκκληση για επανεκτίμηση των νομικών και ηθικών πλαισίων που περιβάλλουν τη σκηνή γίνεται πιο επείγουσα. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση και η στρατιωτικοποίηση του Ισραήλ υπογραμμίζουν την ανάγκη για μια κριτική εξέταση των αφηγήσεων που έχουν διαμορφώσει τις αντιλήψεις για τη νομιμότητα και τα δικαιώματα στην περιοχή. Ο λόγος που περιβάλλει την ύπαρξη του Ισραήλ συνεχίζει να προκαλεί έντονα συναισθήματα και απαιτεί μια βαθύτερη κατανόηση των περιπτώσεων πραγματικότητας.