Przyroda w niebezpieczeństwie: różnorodność biologiczna w Austrii jest zagrożona wyginięciem!

Przyroda w niebezpieczeństwie: różnorodność biologiczna w Austrii jest zagrożona wyginięciem!

Czas ucieka! Z okazji zbliżającego się Dnia Ochrony Gatunków, który przypada 3 marca, organizacje zajmujące się ochroną środowiska i przyrody w Austrii zwracają uwagę na niepokojącą sytuację: „Ziemia jest dosłownie wyrywana spod naszej skarbnicy gatunków. W Austrii codziennie wykorzystuje się dwanaście hektarów gleby – to smutny rekord w Europie” – mówi Thomas Wrbka, prezes Stowarzyszenia Ochrony Przyrody. Utrata siedlisk i fragmentacja biotopów to poważne problemy, które powodują, że ponad 80 procent gatunków i siedlisk chronionych w Austrii znajduje się w złym stanie ochrony. Te szokujące liczby podkreślają potrzebę szybkiego działania.

„Musimy działać szybko. Tworzenie sieci biotopów i odbudowa uszkodzonych ekosystemów muszą zostać włączone do wszystkich odpowiednich obszarów polityki – od rolnictwa i leśnictwa po planowanie przestrzenne i rozwój infrastruktury” – domaga się Franz Maier, prezes organizacji parasolowej zajmującej się ochroną środowiska. Wdrożenie niedawno uchwalonej ustawy o przywracaniu przyrody stanowi wyjątkową okazję do urzeczywistnienia przywracania przyrody. Oprócz uszczelniania i utraty nienaruszonych ekosystemów poważnym zagrożeniem są także klęski żywiołowe. „Naturalne koryta rzek chronią nas przed powodziami, a torfowiska i zdrowe gleby magazynują węgiel” – podkreśla dalej Wrbka. Pokazuje to, że ochrona przyrody jest nie tylko koniecznością ekologiczną, ale także centralnym środkiem ochrony klimatu. Mówiąc o przełomowym porozumieniu w ramach unijnych rozmów trójstronnych w sprawie ustawy o przywracaniu przyrody, Maier wspomniał: „Kraje UE muszą do 2030 r. przywrócić co najmniej 20% powierzchni lądów i mórz”. Środki te mają kluczowe znaczenie dla powstrzymania utraty różnorodności biologicznej.

Ważne jasne punkty i wyzwania

UE zobowiązała się do doprowadzenia do dobrego stanu 60% prawnie chronionych siedlisk do 2040 r. i 90% do 2050 r. Są jednak też punkty krytyczne: „hamulec awaryjny” może zawiesić wdrażanie przepisów w „nadzwyczajnych okolicznościach”, co już w przeszłości doprowadziło do osłabienia środków ochrony przyrody. „Teraz do krajów związkowych należy ostateczne porzucenie polityki blokad i konstruktywne przygotowanie się do wdrożenia prawa” – ostrzega Maier. Teraz do państw członkowskich należy zatwierdzenie tego pozytywnego postępu i przejęcie kluczowych głosów w Parlamencie UE, aby prawo stało się skuteczne, jak stwierdzono w raporcie sporządzonym przez UWD wyłania się.

Czas działać – natura nie może dłużej czekać!