FPÖ-kritiek: EU-plannen om de rechten van vliegtuigpassagiers te ontmantelen – wie profiteert er echt van?

FPÖ-kritiek: EU-plannen om de rechten van vliegtuigpassagiers te ontmantelen – wie profiteert er echt van?

Op 18 juni 2025 publiceerde Mag. Roman Haider, Europees parlementariër voor de FPÖ, uitte duidelijke kritiek op de recente besluiten van de Europese Commissie in de luchtvaartsector. In zijn verklaring omschreef hij de geplande verhoging van de verplichting om passagiers te compenseren voor vertragingen van drie naar vier uur als een “verwoestend signaal” voor passagiers. Dit project zou ertoe kunnen leiden dat de onpunctualiteit wordt bevorderd en vooral aansluitende vluchten negatief worden beïnvloed, wat een aanzienlijke impact kan hebben op het reiscomfort. Daarnaast wordt volgens Haider de slotregeling, die voorschreef dat slots minimaal 80 procent van de tijd gebruikt moesten worden, ingetrokken. Deze verandering is in het voordeel van grote luchtvaartgroepen en is schadelijk voor de concurrentie om kleinere aanbieders.

De kritiek van Haider komt op een moment dat de weerstand van de luchtvaartindustrie tegen duurzame maatregelen in de Green Deal is afgenomen. Het debat over Sustainable Aviation Fuel (SAF) is in volle gang. Steeds meer stemmen binnen de sector roepen op tot een verschuiving naar milieuvriendelijkere trends, terwijl tegelijkertijd de Europese biobrandstofindustrie onder druk komt te staan ​​door de goedkope import van SAF-palmolie. Haider beschouwt deze ontwikkelingen als in tegenspraak met de basisprincipes van de EU en maakt zich zorgen over het verlies aan consumentenbescherming en concurrentie.

Beweging in de luchtvaart

Een lichtpuntje in het debat over duurzame maatregelen is het recente politieke akkoord van de EU over duurzame vliegtuigbrandstoffen. Vanaf 2025 zullen brandstofleveranciers op EU-luchthavens in toenemende hoeveelheden kerosine met deze brandstoffen moeten mengen, en tegen 2050 zal het aandeel duurzame vliegtuigbrandstof naar verwachting stijgen tot 70 procent. Dit akkoord werd door sleutelfiguren als Frans Timmermans, uitvoerend vicevoorzitter voor de Europese Green Deal, en Adina Vălean, commissaris voor Transport, benadrukt als een belangrijke stap voorwaarts in het terugdringen van de uitstoot in de luchtvaartsector. Duitsland.representation.ec.europa.eu rapporten dat er al een minimumaandeel duurzame vliegtuigbrandstoffen van 2 procent in 2025 is vastgesteld, gevolgd door geleidelijke stijgingen in de jaren daarna.

Volgens het ‘Fit for 55’-wetgevingspakket, waartoe ook de ‘ReFuelEU Aviation’-verordening behoort, moet de uitstoot van broeikasgassen door de luchtvaart in 2030 met minstens 55 procent zijn verminderd ten opzichte van 1990. Met deze verordening wil de EU de concurrentievoorwaarden op de interne markt verbeteren en de afhankelijkheid van energieproducten uit derde landen verminderen. Om deze transitie mogelijk te maken moeten luchthavens vanaf 2025 zorgen voor een passende tankinfrastructuur voor duurzame vliegtuigbrandstoffen , zoals Europarl.europa.eu meldt.

Duurzaamheid centraal

De nieuwe regelgeving voorziet in het uitgebreide gebruik van verschillende soorten duurzame vliegtuigbrandstoffen, waaronder synthetische en biobrandstoffen gemaakt van land- of bosbouwresiduen, evenals gerecyclede materialen. Volgens deze regelgeving worden brandstoffen verkregen uit voedsel- en voedergewassen of palm- en sojamaterialen echter niet als duurzaam erkend. Daarnaast zal er vanaf 2025 een milieulabelsysteem worden ingevoerd waarmee luchtvaartmaatschappijen de CO2-voetafdruk van hun vluchten kunnen labelen en zo transparant kunnen maken hoe milieuvriendelijk hun aanbiedingen zijn.

De uitdaging om de klimaatdoelstellingen te halen blijft bestaan ​​gezien de stijgende emissies van de luchtvaart, die tussen 2013 en 2019 met gemiddeld 5 procent per jaar zijn toegenomen. De tijdsdruk die wordt gecreëerd door het doel van klimaatneutraliteit in 2050 vereist een drastische vermindering van de transportgerelateerde emissies met 90 procent vergeleken met 1990, een taak die is toevertrouwd aan zowel de luchtvaartindustrie als de politieke besluitvormers.