Νόμος της ΕΕ για την επιστροφή: εστίαση στα κέντρα απέλασης σε τρίτες χώρες!

Νόμος της ΕΕ για την επιστροφή: εστίαση στα κέντρα απέλασης σε τρίτες χώρες!

Στις 11 Μαρτίου 2025, ο Επίτροπος Μετανάστευσης Magnus Brunner παρουσίασε τον νέο νόμο της ΕΕ για την επιστροφή, ο οποίος έχει σκοπό να δώσει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να δημιουργήσουν κέντρα απέλασης στο εξωτερικό. Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, αυτά τα κέντρα για τους απορριφθέντες αιτούντες άσυλο θα πρέπει να λειτουργούν παρόμοια με τις φυλακές. Η Ομάδα των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκπροσωπούμενη από τους Thomas Waitz και Meri Disoski, επικρίνει αυτή την προσέγγιση ως επικίνδυνη για τα ανθρώπινα δικαιώματα και νομικά αμφισβητήσιμη. Φοβούνται ότι αυτά τα μέτρα θα καταστήσουν την ΕΕ ευάλωτη στον εκβιασμό και ότι τα πραγματικά μεταναστευτικά προβλήματα δεν θα αντιμετωπιστούν. Μεγαλόφωνος sueddeutsche.de Η έλλειψη ποσοστών απέλασης θεωρείται ο λόγος για τον επείγοντα χαρακτήρα αυτού του νόμου, καθώς μόνο το είκοσι τοις εκατό περίπου των αιτούντων άσυλο που είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα εγκαταλείπουν στην πραγματικότητα την ΕΕ.

Μεταρρύθμιση των κανονισμών απέλασης

Κεντρικό στοιχείο της μεταρρύθμισης είναι η λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Διαταγή Επιστροφής», η οποία επιτρέπει την καταχώριση μιας απορριφθείσας αίτησης ασύλου στο σύστημα Σένγκεν. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει να αναγνωρίσουν την απόφαση μιας χώρας. Αυτή η τυποποίηση έχει ως στόχο να ενισχύσει τους κανονισμούς και να αυξήσει τις υποχρεώσεις των μεταναστών. Υποτίθεται ότι συνεργάζονται με τις αρχές και παρέχουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται υπό την απειλή τιμωρίας. Εάν υπάρχει κίνδυνος φυγής, είναι δυνατή ακόμη και η κράτηση μέχρι την απέλαση.
Ο αμφιλεγόμενος χαρακτήρας του νόμου είναι ιδιαίτερα εμφανής στα σχέδια για κέντρα απέλασης εκτός ΕΕ, όπως αυτά που ξεκίνησε η Ursula von der Leyen. Αυτές οι εγκαταστάσεις προορίζονται να στεγάσουν αιτούντες άσυλο των οποίων οι αιτήσεις έχουν τελικά απορριφθεί έως ότου μπορέσουν να απελαθούν. Το μέτρο αυτό επικρίνεται έντονα όχι μόνο από τους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά και από προσφυγικές οργανώσεις που φοβούνται απάνθρωπες συνθήκες, όπως π.χ. ots.at έκθεση.