Armin Wolf στον αγώνα κατά του μίσους στο Διαδίκτυο: Είναι το συνταγματικό κράτος ανίσχυρο;
Ο Άρμιν Γουλφ μάχεται νομικά ενάντια στο μίσος στο διαδίκτυο. Ο δικηγόρος Längle απαιτεί δεδομένα από τον X, αλλά τα νομικά εμπόδια παραμένουν υψηλά.

Armin Wolf στον αγώνα κατά του μίσους στο Διαδίκτυο: Είναι το συνταγματικό κράτος ανίσχυρο;
Η αντιμετώπιση του μίσους στο Διαδίκτυο μπορεί ακόμα να περιγραφεί ως νομική πρόκληση. Ο Armin Wolf, παρουσιαστής του ORF-ZiB, αναφέρεται στις αβοήθητες απόπειρες ανάληψης δράσης κατά των προσβολών και του εγκληματικού περιεχομένου στην Πλατφόρμα X σε μια τρέχουσα ανάρτηση ιστολογίου. Ο Wolf έρχεται τακτικά αντιμέτωπος με μισογυνιστικές, ρατσιστικές και πολιτικά ακραίες αναρτήσεις που διαδίδονται από έναν ανώνυμο λογαριασμό. Παρά τους εθνικούς και νομικούς κανονισμούς της ΕΕ, όπως ο νόμος για την καταπολέμηση του μίσους στο Διαδίκτυο από το 2021, οι επιλογές για την επιβολή του νόμου είναι σαθρές. Όπως αναφέρει ο Wolf, μια αναφορά στον Χ δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, επειδή η εταιρεία δεν είδε καμία παραβίαση των δικών της κατευθυντήριων γραμμών.
Τον Σεπτέμβριο του 2024, ο δικηγόρος Philipp Längle από το Vorarlberg υπέβαλε ποινική μήνυση κατά του άγνωστου συγγραφέα και ζήτησε τη δημοσιοποίηση των δεδομένων χρήστη. Όμως, το Ποινικό Δικαστήριο της Βιέννης εξέδωσε μια εντολή ενημέρωσης που αγνοήθηκε από τον Χ. Όπως και με την ιρλανδική δικαιοσύνη, η οποία κήρυξε τον εαυτό της αναρμόδιο λόγω μη φυσικής αποθήκευσης δεδομένων, οι προσπάθειες στις ΗΠΑ θεωρήθηκαν επίσης ανεπιτυχείς. Οι αμερικανικές αρχές δεν το χαρακτήρισαν ως έγκλημα προτεραιότητας. Αυτές οι εμπειρίες δείχνουν ότι ακόμη και επιφανή άτομα με νομική υποστήριξη δεν έχουν καμία πιθανότητα να αντιμετωπίσουν την εχθρότητα.
Προκλήσεις του νόμου για τις ψηφιακές υπηρεσίες
Για την καταπολέμηση τέτοιων ζητημάτων, ο Νόμος για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες (DSA) τέθηκε σε ισχύ στις 17 Φεβρουαρίου 2024. [Tagesschau] αναφέρει ότι αυτό το νομικό πλαίσιο χρησιμεύει για την ταχύτερη δράση κατά του παράνομου περιεχομένου στο Διαδίκτυο και, ειδικότερα, για την καταπολέμηση του μίσους και της ρητορικής μίσους στα κοινωνικά δίκτυα. Οι μεγάλες πλατφόρμες, οι οποίες θεωρούνται «θυρωροί» και έχουν πάνω από 45 εκατομμύρια χρήστες στην ΕΕ, είναι υποχρεωμένες να αναφέρουν ύποπτες περιπτώσεις στις αρχές και να αφαιρούν έγκαιρα παράνομο περιεχόμενο. Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, πάροχοι όπως ο Χ έχουν επίσης ευθύνη να προστατεύουν τους ανηλίκους και να λαμβάνουν υπόψη τις ψυχολογικές επιπτώσεις των υπηρεσιών τους.
Παρά την πρόοδο αυτή, φαίνεται ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες που μπορεί να οδηγήσουν σε μακροχρόνιες νομικές διαδικασίες. Επικριτές, όπως ο βουλευτής Patrick Breyer, προειδοποιούν ότι ο ορισμός της παραβίασης είναι προβληματικός και ότι οι χώρες θα μπορούσαν ενδεχομένως να έχουν παράνομο περιεχόμενο μόνο στην επικράτειά τους να διαγράφεται σε όλη την Ευρώπη.
Μέτρα για την καταπολέμηση του μίσους
Εκτός από το DSA, ο «Νόμος για την καταπολέμηση του μίσους στο Διαδίκτυο» προσφέρει διευρυμένες νομικές επιλογές για την καταπολέμηση του μίσους στο Διαδίκτυο. Τα νομικά μέτρα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη δικαστική διαγραφή αναρτήσεων μίσους και τον ευκολότερο εντοπισμό των δραστών, εάν αυτό ζητηθεί από το περιφερειακό δικαστήριο. Τα θύματα διαδικτυακού μίσους επωφελούνται επίσης από ψυχοκοινωνική και νομική υποστήριξη χωρίς κανένα κόστος, γεγονός που βελτιώνει σημαντικά την κατάστασή τους.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι επίσης μέλος της Επιτροπής «Χωρίς ρητορική μίσους», η οποία δραστηριοποιείται από το 2016 και επιτελεί σημαντικό έργο ευαισθητοποίησης. Ωστόσο, είναι προφανές ότι το κράτος δικαίου και οι υφιστάμενοι κανόνες, όπως ο DSA, συχνά θεωρούνται άδολοι. Ο Wolf εξάγει ένα κρίσιμο συμπέρασμα: Ο δρόμος για τη λήψη νομικών μέτρων κατά των δημοσιεύσεων μίσους παραμένει επίπονος και απογοητευτικός, γεγονός που καθιστά τις δομές του καπιταλισμού της πλατφόρμας ένα σημαντικό εμπόδιο.
Δεδομένων όλων αυτών των προκλήσεων, η νομική καταπολέμηση του διαδικτυακού μίσους παραμένει βασικό κοινωνικό ζήτημα που απαιτεί ολοκληρωμένη δράση και στενή συνεργασία μεταξύ νομοθετών, πλατφορμών και κοινωνίας των πολιτών.