Protesty przeciwko markowym torebkom pogrążyły Mongolię w kryzysie

Protesty przeciwko markowym torebkom pogrążyły Mongolię w kryzysie

Sytuacja polityczna w Mongolii znów staje się napięta. Protesty wzywają do dymisji premiera Oyuna-Erdene Luvsannamsraia w związku z jego widoczną rodzinną tradycją obnoszenia się z bogactwem. W ciągu ostatnich dwóch tygodni młodzi Mongołowie wyszli na ulice stolicy Ułan Bator, aby wywrzeć presję na rząd w związku z głosowaniem nad wotum zaufania dla rządu premiera, które ma nastąpić w poniedziałek.

Tło protestów

Protesty wywołały wirusowe wpisy w mediach społecznościowych dokumentujące wystawne oświadczyny 23-letniego syna premiera i ich luksusowy tryb życia. Obejmowało to loty helikopterem, drogi pierścionek zaręczynowy i markowe torebki. Narastało pytanie o pochodzenie majątku syna, zwłaszcza że Oyun-Erdene wcześniej zapewniał, że pochodzi z niezamożnej wiejskiej rodziny.

„Przy widocznych źródłach dochodów ich ekstrawaganckie okazywanie bogactwa jest rażącym policzkiem wymierzonym przeciętnemu obywatelowi Mongolii” – powiedziała 28-letnia Amina, członkini grupy protestacyjnej Ogtsroh Amarhan (Rezygnacja jest łatwa). Podkreśla, że ​​protesty nie dotyczą tylko mediów społecznościowych, ale także rosnącej przepaści pomiędzy elitą rządzącą a społeczeństwem.

Koszty życia i nierówności społeczne

Rosnące koszty życia, zalew inflacji wywołany konfliktem na Ukrainie oraz ciągłe zanieczyszczenie powietrza w stolicy podsycają niezadowolenie społeczne. „Koszty życia w Mongolii gwałtownie wzrosły — wiele osób płaci prawie połowę swoich miesięcznych dochodów w postaci podatków i ledwo wystarcza im na żywność, czynsz i energię. Większość nie żyje już od wypłaty do wypłaty – żyje od pożyczki do pożyczki” – stwierdziła Amina.

Protestujący gromadzili się niemal codziennie na centralnym placu Sükhbaatar przed pałacem rządowym w Ułan Bator, żądając ujawnienia przez Oyun-Erdene swoich finansów i rezygnacji. Kancelaria Premiera odrzuciła zarzuty dotyczące nieprawidłowości finansowych jako „całkowicie bezpodstawne”.

Uszkodzone struktury i ich konsekwencje

Mongolia od dziesięcioleci zmaga się z powszechną korupcją. Masowe protesty wybuchły w 2022 r. w związku ze skandalem korupcyjnym, w wyniku którego zaginął wielomiliardowy węgiel przeznaczony dla Chin. Chociaż analitycy nie widzą żadnych dowodów na korupcję Oyuna-Erdene, posty jego syna w mediach społecznościowych pogłębiają frustrację odbiorców, którzy od dawna obawiają się niewłaściwego wykorzystania zasobów publicznych.

„Chcę sprawiedliwego społeczeństwa, w którym zwykli ludzie mają głos i w którym urzędnicy rządowi są pociągani do odpowiedzialności” – powiedziała Ariunzaya Khajidmaa, lat 23, mieszkanka Ułan Bator, która bierze udział w protestach ze swoim dwumiesięcznym dzieckiem.

Stanowisko Premiera

Oyun-Erdene stara się utrzymać swój rząd koalicyjny, ponieważ parlament, znany również jako Wielki Chural Stanowy, będzie głosował w poniedziałek nad wotum zaufania dla swojego rządu. Zarówno premier, jak i jego syn zgłosili się do mongolskiej agencji antykorupcyjnej. Oyun-Erdene powiedział, że złoży rezygnację, jeśli dochodzenie wykaże nieprawidłowości.

Jego Mongolska Partia Ludowa (MPP) jest największą w 126-osobowym parlamencie i posiada 68 mandatów. Jednak wotum zaufania komplikuje upadek koalicji, gdyż MPP wyrzuciła z koalicji swojego młodszego partnera, Partię Demokratyczną, po tym, jak część jej członków poparła protestujących.

Potencjał gospodarczy i wyzwania

Protesty to dopiero „czubek góry lodowej” – podkreśla mongolska stacja telewizyjna i analityk polityczny Jargalsaikhan Dambadarjaa, wskazując na istotne zmiany gospodarcze w kraju. Oyun-Erdene obiecał dywersyfikację gospodarki kraju, która w dużym stopniu opiera się na przemyśle wydobywczym.

W zeszłym roku rząd koalicyjny ogłosił 14 nowych megaprojektów mających na celu pobudzenie wzrostu gospodarczego, w tym transgraniczne połączenia kolejowe i znaczący rozwój energii odnawialnej. Jednym z głównych założeń polityki Oyun-Erdene było utworzenie narodowego funduszu majątkowego, który miałby redystrybuować majątek kraju, aby pomóc obywatelom.

Niebezpieczeństwo niestabilności politycznej

Mongolia jest demokracją parlamentarną od czasu rewolucji demokratycznej w 1991 r. Jednak od tego czasu kilka rządów zostało obalonych lub zmieniono przywódców. Ta niestabilność prowadzi niektórych Mongołów do przekonania, że ​​należy rozszerzyć uprawnienia prezydenta Khurelsukha Ukhnaa. Obecnie prezydent może sprawować swoją funkcję jedynie przez sześć lat.

„W tej mozaice zwolennicy władzy prezydenckiej argumentują, że Rosja i Chiny mają stabilne, jednoosobowe systemy prezydenckie. Mówią, że system parlamentarny nie działa” – wyjaśnił Jargalsaikhan.

Analitycy podkreślają, że Mongolia musi udowodnić, że ma stabilny rząd, aby przyciągnąć inwestycje zagraniczne i zmniejszyć swoją zależność gospodarczą od Chin i Rosji.

„Nadszedł czas, aby rząd wysłuchał swoich obywateli i podjął znaczące, trwałe działania – a nie tylko słowa” – nalegała Ariunzaya.