Iran biedt duidelijke voorwaarden voor nieuwe nucleaire overeenkomsten met de VS!

Iran biedt duidelijke voorwaarden voor nieuwe nucleaire overeenkomsten met de VS!

Vienna, Österreich - Iran formuleerde nieuwe voorwaarden voor een aanstaande nucleaire overeenkomst op 18 april 2025. Teheran eist garanties van de Verenigde Staten dat een toekomstig contract niet eenzijdig kan worden beëindigd. De achtergrond van deze vereiste is de exit van de voormalige Amerikaanse president Donald Trump uit de bestaande overeenkomst in 2018, wat leidde tot een hernieuwde aanscherping van sancties jegens Iran. Iran ontkent nucleaire wapens te willen ontwikkelen, maar verwerpt uitgebreide controles over zijn nucleaire voorzieningen, wat de onderhandelingen bemoeilijkt.

Op zaterdag worden de onderhandelaars van de Verenigde Staten en Iran geconfronteerd met Rome om de vooruitgang in de gesprekken te bespreken. Tot nu toe zijn de vergaderingen in Oman beschreven als positief en constructief van beide kanten. Ondanks het goede teken bedreigde Trump militaire maatregelen als Iran niet bereid was om concessies te doen. De uitzichten op de kernenergie in Iran zijn zeer afgebakend. De topgids, Ajatollah Ali Khamenei, heeft duidelijke rode lijnen vastgesteld: goedkeuring van de vermindering van centrifuges voor uraniumverrijking is uitgesloten, evenals onderhandelingen over het Rocket -programma van het land. Bovendien verwerpt Iran een vermindering van het verrijkte uraniumbedrag onder het niveau van de overeenkomst van 2015.

De overeenkomst van 2015 en zijn uitdagingen

De overeenkomst van 2015, die Iran, de VS, Rusland, China, Groot -Brittannië, Frankrijk en Duitsland naar een tafel bracht, zorgde voor de ontspanning van internationale sancties tegen Iran, in ruil voor concessies in het nucleaire programma. Nadat de Verenigde Staten uit het contract zijn uitgesloten, werden de sancties opnieuw geactiveerd en begon Iran niet langer aan de overeenkomsten te houden. Deze ontwikkelingen roepen vragen op over de vooruitgang in de huidige onderhandelingen.

Het nucleaire wapenblokkeringscontract (NVV), dat Iran ondertekende in 1968 en in 1970 geratificeerd, is bedoeld om nucleaire wapens te verspreiden. Hij verplicht niet-kernwapenstaten om nucleaire wapens weg te gooien, terwijl de vijf officiële nucleaire bevoegdheden, waaronder de Verenigde Staten, zich inzetten voor ontwapening. Naleving van de NVV wordt gevolgd door de International Atomic Energy Organisation (IAEO), maar het contract bevat defecten omdat het geen effectieve sanctie -instrumenten bevat tegen inbreuken op het contract. Critici geven aan dat de NVV een ongelijkheid tussen kernwapenstaten en niet-atomaire wapenstaten bepaalt en geen effectieve mechanismen biedt om de overdracht van kernwapentechnologie te voorkomen. Bovendien wordt het vreedzame gebruik van kernenergie vaak gebruikt als argument voor het Iraanse nucleaire programma.

Met 191 deelnemende staten, waarvan 93 de NVV ratificeerde, blijft de discussie over nucleaire ontwapening een centraal onderwerp in internationale relaties. Tegen deze achtergrond is de onderhandelingssituatie tussen de VS en Iran van cruciaal belang voor de toekomst van de wereldwijde beveiligingsarchitectuur.

De situatie blijft gespannen en de volgende vergadering in Rome zou veel gevolgen kunnen hebben. De voortdurende scepsis over het Iraanse nucleaire programma en de politieke wrijving tussen de VS en Iran roept de vraag op of een nieuwe overeenkomst überhaupt tot stand komt en welke voorwaarden nodig zijn.