UE rozluźnia cele klimatyczne: samobójstwo na raty w polityce energetycznej!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ministrowie środowiska UE rozluźniają cele klimatyczne pomimo globalnej transformacji energetycznej. Analiza skutków politycznych i gospodarczych dla ochrony klimatu.

EU-Umweltminister lockern Klimaziele trotz globaler Energiewende. Analyse der politischen und wirtschaftlichen Auswirkungen auf den Klimaschutz.
Ministrowie środowiska UE rozluźniają cele klimatyczne pomimo globalnej transformacji energetycznej. Analiza skutków politycznych i gospodarczych dla ochrony klimatu.

UE rozluźnia cele klimatyczne: samobójstwo na raty w polityce energetycznej!

6 listopada 2025 r. ministrowie środowiska UE podjęli decyzję o złagodzeniu wiążących celów klimatycznych. Dzieje się to w czasie, gdy Chiny przyspieszają transformację energetyczną, a Europa stoi w obliczu najostrzejszego wzrostu temperatury na świecie. Sytuację charakteryzuje także uzależnienie od paliw kopalnych, które dodatkowo pogłębiają zmiany geopolityczne. Rosnące ceny gazu ziemnego również narażają UE na szantaż polityczny.

Obecne decyzje rządów UE skutkują bezwarunkowym wsparciem dla paliw kopalnych, chociaż energie odnawialne, takie jak wiatr, fotowoltaika i woda, pomagają obniżyć ceny prądu. Niemniej jednak pomimo pozytywnego rozwoju sytuacji w dziedzinie odnawialnych źródeł energii UE nie udaje się strategicznie odejść od przywilejów sektora energii kopalnej. Zmiany strukturalne w kierunku energii odnawialnych niosą ze sobą nie tylko wyzwania, ale także nowe możliwości; Przewiduje się, że do końca 2025 roku sprzedaż samochodów elektrycznych w Europie osiągnie nowy rekordowy poziom. EkoWiadomości donosi, że polityka energetyczna UE jest krytykowana jako ekonomicznie samobójcza.

Kontekst problemu klimatycznego w UE

Głównym celem europejskiej polityki ochrony klimatu jest łagodzenie skutków zmian klimatycznych, ograniczenie działań szkodliwych dla środowiska i klimatu oraz przystosowanie się do zmian klimatycznych. Na cele UE w zakresie nauki o klimacie wpływają ramy międzynarodowe, takie jak Protokół z Kioto i Porozumienie paryskie. W 2020 r. emisja gazów cieplarnianych w UE wyniosła około 3 miliony kiloton ekwiwalentu CO₂, przy czym sektor energetyczny odpowiadał za 26% emisji. Federalna Agencja Środowiska Podkreśla, że ​​UE przekroczyła swoje cele na rok 2020, szczególnie konieczne ze względu na pandemię wirusa koronowego.

Centralnym elementem polityki klimatycznej UE jest uchwalony w grudniu 2019 r. Zielony Ład UE, którego celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r. W tym celu potrzebne są krajowe plany w zakresie energii i ochrony klimatu, w których państwa członkowskie muszą raportować swoje redukcje emisji i rozwój energetyki odnawialnej.

Odnawialne źródła energii i ich rozwój

W 2023 r. energie odnawialne pokryły już 25% końcowego zużycia energii brutto w UE. Udział energii odnawialnych w sektorze elektroenergetycznym wynosi obecnie średnio 45%. Dania przoduje z 87,5% udziałem energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, podczas gdy Niemcy odgrywają kluczową rolę z 31% zainstalowanych mocy fotowoltaicznych w UE. Co ciekawe, trend pokazuje także wzrost produkcji energii wiatrowej, która od 2013 roku wzrosła o 128%, Destatis informuje, że transformacja energetyczna w Europie postępuje, chociaż w niektórych krajach UE ponad 50% energii elektrycznej nadal wytwarza się z paliw kopalnych.

Emisje z transportu to kolejna ważna kwestia, ponieważ transport drogowy odpowiada za około 25% wszystkich emisji gazów cieplarnianych w UE. Prognozuje się, że na rok 2024 80% nowo rejestrowanych samochodów w Niemczech będzie nadal napędzanych silnikami spalinowymi. Jednak cel, jakim jest zezwolenie na rejestrację wyłącznie nowych samochodów o zerowej emisji od 2035 r., jest krokiem we właściwym kierunku w walce ze zmianami klimatycznymi.

Ogólnie rzecz biorąc, UE ma obowiązek dalszego ograniczania swoich emisji, aby osiągnąć wyznaczone przez siebie cele klimatyczne i sprostać wyzwaniom wynikającym ze zmiany klimatu i zależności geopolitycznych. Jednakże obecne decyzje polityczne mogą w dłuższej perspektywie zagrozić zarówno celom klimatycznym, jak i stabilności gospodarczej.