Laureat Nagrody Nobla Martin Karplus: Życie między nauką a pamięcią

Laureat Nagrody Nobla Martin Karplus: Życie między nauką a pamięcią

28 grudnia 2024 roku w wieku 94 lat w Cambridge w stanie Massachusetts zmarł wybitny chemik Martin Karplus. Urodzony w Wiedniu, urodzony w 1930 r., który w 1938 r. musiał wyemigrować z powodu prześladowań nazistowskich, pozostawił po sobie ważne dziedzictwo naukowe. Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 2013 roku za pionierską pracę w zakresie wspomaganego komputerowo obliczania struktur chemicznych, takich jak Prasa zgłoszone. Karplus ukształtował chemię poprzez opracowanie równania Karplusa, które opisuje związek między atomami i ich widmem NMR.

Życie pełne nauki i edukacji

Karplus był nie tylko genialnym naukowcem, ale także pełnym pasji mentorem. Opiekował się ponad 250 doktorantami i postdoktorami, których pieszczotliwie nazywał „Karplusianami”. Federalny Minister Edukacji, Nauki i Badań Martin Polaschek wychwalał go jako wybitnego naukowca, którego dorobek życia przyczynił się do wychowania młodych ludzi pomimo osobistych tragedii. Karplus udzielił wywiadu biograficznego w 2020 r., ale ze względów zdrowotnych nie mógł już podróżować do Austrii OTS zgłoszone.

Jego wpływ na naukę wykraczał daleko poza Nagrodę Nobla. Martin Karplus jest przykładem nadziei i wytrwałości, ponieważ pomimo cierpień, które przeżył, utrzymał kontakt z ojczyzną. Choć do Wiednia wrócił dopiero po otrzymaniu Nagrody Nobla, jego prace do dziś stanowią integralną część edukacji chemicznej. Pamiątki po nim, w tym składany stolik autorstwa Zygmunta Freuda, znajdują się w Muzeum Żydowskim w Wiedniu i świadczą o jego głębokim dziedzictwie kulturowym.