Ziek verlof in Duitsland: Decline en Europese verschillen in beeld!

Ziek verlof in Duitsland: Decline en Europese verschillen in beeld!

Berlin, Deutschland - De voorschriften met betrekking tot ziekteverlof binnen de EU vertonen significante verschillen die zich in toenemende mate op richten. Als oe24.at , de eerste dag in ziekteverlof wordt niet betaald in verschillende Europese landen, inclusief Estonia, France en Spain. Dit heeft geleid tot eisen, met name van de Allianz en de WKO, om het bestaande systeem in Oostenrijk te wijzigen, waar de meeste werknemers vanaf de eerste dag lonen ontvangen. De coalitie van ÖVP, SPö en NEOS is van plan dit onderwerp aan te pakken als onderdeel van maatregelen om maatregelen te beheersen.

ziekteverlof in Duitsland in internationale vergelijking

In Duitsland ligt ziekteverlof op het bovenste middenveld in vergelijking met andere EU -landen. Volgens het IGES Institute, dat gegevens van meer dan 2,4 miljoen DAK -patiënten analyseerde, ondervond Duitsland een lichte daling van ziekteverlof tot 5,4 procent in 2024, wat overeenkomt met 54 van de 1.000 werkgelegenheid. Interessant is dat het hoge aantal betaalde ziektedagen in Duitsland - 24,9 dagen in 2022 - kan worden verklaard door een strikt registratiesysteem dat uniek is in internationale vergelijking. In de OESO -statistieken worden echter ook beperkingen op de vergelijkbaarheid van de gegevens getoond, zoals verschillende onderzoekspraktijken in de verschillende landen, die de cijfers kunnen verstoren.

Invloed van voortdurende betaling op de downtime van het werk

is fascinerend dat het type voortdurende betaling blijkbaar geen directe invloed heeft op de echte downtime vanwege ziekte. Ondanks een voortzetting van 100 procent in Luxemburg, was er slechts een minimale werktijd van 3,2 procent. Denemarken en Oostenrijk, die vergelijkbare voorschriften hebben, vertonen ook lage standaardwaarden. Slovenië heeft daarentegen een hoger ziekteverlof van 9,2 procent met beperkte betalingen. Dit laat zien dat factoren zoals het gezondheidssysteem en het type werkcultuur waarschijnlijk een grotere rol spelen dan aanhoudende lonen zelf, zoals te zien is aan de gegevens van de OESO.