Venezolaanse oppositie in belegeringsstatus verborgen in ambassade

Venezolaanse oppositie in belegeringsstatus verborgen in ambassade

De residentie van de Argentijnse ambassadeur in Caracas, Venezuela, is tegenwoordig gevuld met een beklemmende stilte. In plaats van diplomatieke gesprekken of kerstliederen zijn de enige geluiden het zoemen van een kleine dieselgenerator die bewoners twee keer per dag aanzetten om hun telefoons op te laden.

Isolatie van de diplomatieke missie

De rest van de tijd blijft de villa vrijwel onbewogen. De weinige overgebleven bewoners zijn bezig met hun eigen, eenzame taken, bijna zoals in een te grote gevangenis met weinig gevangenen. De ambassadeur werd door de Venezolaanse regering uitgezet na de omstreden presidentsverkiezingen in juli, kort nadat president Nicolás Maduro zichzelf tot winnaar had uitgeroepen en Buenos Aires de verkiezingen had aangevochten.

Asielzoekers onder vuur

In plaats daarvan hebben vijf politieke asielzoekers – allen leden van het team van de Venezolaanse oppositieleider María Corina Machado – ruim negen maanden onderdak gevonden in de residentie. Nu melden ze een “belegering” door de Venezolaanse veiligheidstroepen. “De druk van de regering is de afgelopen weken toegenomen. Psychologische martelingen, we staan ​​onder voortdurend toezicht en niemand kan ons zonder toestemming bezoeken… de psychologische schade waaraan we worden blootgesteld is enorm”, legde Omar González eerder deze maand uit in een virtuele persconferentie.

Verkiezingen en internationale reacties

Na de verkiezingen van juli gaf de oppositie tienduizenden verkiezingsbewijzen vrij, die zij aanhaalden als bewijs dat hun kandidaat, Edmundo González, de verkiezingen had gewonnen. Onafhankelijke waarnemers en verkiezingsdeskundigen bevestigden de authenticiteit van deze documenten en trokken het besluit van de verkiezingsautoriteit om Maduro als winnaar te erkennen in twijfel. Edmundo González is nu in ballingschap naar Spanje gevlucht, terwijl Maduro zich voorbereidt op het begin van zijn nieuwe ambtstermijn op 10 januari. González heeft publiekelijk beloofd in januari terug te keren naar Venezuela om zijn eigen regering te installeren, hoewel het onduidelijk blijft hoe hij naar het land zou kunnen terugkeren zonder het risico van vervolging.

Toenemende bedreigingen voor de oppositie

In maart werden zes oppositieleden beschuldigd van terroristische activiteiten en verraad wegens samenwerking met Machado. Dit ging om veiligheidsredenen kort na de verkiezingen ondergronds. Hoewel de regering van Maduro af en toe ontkende dat de diplomatieke residentie werd belegerd, kondigde zij ook aan dat de groep spoedig achter de tralies zou belanden. Het team van Machado houdt vol dat ze niets verkeerds hebben gedaan, maar twijfelt er niet aan dat ze gearresteerd zouden worden als ze de woning zouden verlaten.

Leefomstandigheden van asielzoekers

De groep besloot de media publiekelijk toe te spreken nadat de veiligheidsmaatregelen waren aangescherpt rond de residentie, die onder Braziliaanse diplomatieke bescherming staat sinds de Argentijnse diplomaten werden uitgezet. De groen-gele Braziliaanse vlag wappert inmiddels boven de residentie, maar er zijn geen ambtenaren aanwezig om gezelschap te houden. Venezolaanse veiligheidstroepen hebben een reeks controleposten opgezet om de toegang tot de woning te controleren, maar zijn er tot nu toe niet in geslaagd om binnen te komen.

Elektriciteits- en watertekorten

De druk op hun toevluchtsoord neemt toe. Op 26 november sloot het Venezolaanse staatsenergiebedrijf de stroom af. Veiligheidstroepen hebben ook de controle over omliggende gebouwen overgenomen, en vorige week plaatste de secretaris-generaal van de Organisatie van Amerikaanse Staten, Luis Almagro, een foto van een persoon die blijkbaar vanuit een nabijgelegen boom naar het gebouw keek - met een sluipschuttersgeweer in zijn hand.

Er vliegen regelmatig drones over de locatie en Venezolaanse politie-eenheden hebben verschillende keren gedreigd de residentie binnen te dringen, meestal bij zonsopgang, volgens González en de anderen die andere landen vragen om in te grijpen. Argentinië verleende alle zes asiel in maart, maar de vijf die in de residentie verblijven kunnen daar niet komen zonder onderweg het risico te lopen gearresteerd te worden.

Leven onder extreme omstandigheden

In interviews schetsen de asielzoekers een somber beeld van hun leven in isolement. Omar González, 74, heeft een vrouw van 53 jaar, die nu in het buitenland woont. Het is de eerste keer dat het stel de kerst apart doorbrengt. “Elektriciteit is ons grootste probleem: we kunnen niet zomaar naar buiten gaan om onze telefoons op te laden of naar het toilet te gaan... we zijn geïsoleerd”, zegt Magalli Meda, 56, campagneleider van Machado.

Het water wordt aangevoerd via een kleine tank die alleen gevuld kan worden met de generator: als de generator uitstaat, is er geen stromend water. Meda, ontwerpster van beroep, probeert zichzelf af te leiden door te schilderen. "Ik schilder graag wilde paarden of wegvliegende vogels, open kooien... alles wat ik voel: soms schilder ik de pijn van het opgesloten zitten. Deze boodschap is een gevangenis geworden", legde ze uit.

Accepteer uitdagingen

Op 28 juni, de honderdste dag van hun opsluiting in de residentie – toen ze nog toegang hadden tot water en elektriciteit – plaatste Pedro Urruchurtu een kort videodagboek op zijn Instagram-account waarin hij in de tuin loopt en leest: Op dat moment mocht het diplomatieke personeel de residentie in en uit gaan, waarbij ze de groepsboeken en andere zaken van vrienden en familie meebrachten. Urruchurtu, 34, Machado's adviseur internationale betrekkingen, vertelde CNN dat hij 8.000 stappen per dag loopt om zijn focus te behouden, maar dat de spanningen en stress van voortdurende isolatie hun tol eisen – een gevoel dat door alle zes wordt gedeeld.

"Iedereen heeft een andere coping-strategie, maar voor het grootste deel ben je alleen: het is niet zo dat we hier samen eten en de hele tijd gelukkig zijn... het is moeilijk", zegt Claudia Macero, 32, woordvoerster van Machado. Macero, Meda en Urruchurtu proberen zich zo regelmatig mogelijk in te zetten voor de oppositiebeweging van Venezuela, wat vaak betekent dat ze moeten spreken met familieleden en vrienden van politieke activisten die in de beruchte gevangenissen van het land worden vastgehouden...

Hoop op verandering

De groep probeert het optimisme te behouden en speculeert hoe lang ze kunnen overleven met de weinige brandstof en voedsel die ze nog hebben. Toen ze in maart de residentie binnenkwamen, geloofde geen van hen dat ze er tot Kerstmis zouden blijven. “Het is alsof de tijd stilstaat”, zei Urruchurtu, die in oktober zijn verjaardag vierde met een videogesprek met zijn familie. “Het volhouden van een gewoonte is heel belangrijk… het scheiden van werk en ontspanning, zoals we allemaal hebben geleerd tijdens de pandemie. Onder belegering en zonder stroom stopt in principe alles met werken als de generator niet meer werkt”, meldde hij.

Meda is meer ontspannen en deelt haar teleurstelling met internationale instellingen die volgens haar meer zouden moeten doen, maar die “te traag en inefficiënt” blijken te zijn. Vorige week meldde Associated Press dat een topadviseur van het Internationaal Strafhof ontslag heeft genomen vanwege het onvermogen van de aanklagers om actie te ondernemen tegen Maduro, die sinds 2021 wordt onderzocht wegens misdaden tegen de menselijkheid, maar nog steeds stevig de controle heeft over zijn land.

Als het donker is, gaat de groep vroeg naar bed. De zonsondergang in Caracas is om 18.00 uur en als de stroom is uitgeschakeld, is er alleen licht van kaarsen en zaklampen. Macero geeft toe dat ze vaak moeite heeft met inslapen of doorslapen. “Soms word ik wakker en weet ik niet eens meer welke dag van de week het is, omdat ze allemaal hetzelfde zijn”, voegde Macero eraan toe. "Dan begint het werk en zijn we constant bezig... het is meer alsof je in je kantoor schuilt zonder stroom of water", grapte ze.