Met 100 jaar achter de bar: Koffie drinken is mijn leven!”

Met 100 jaar achter de bar: Koffie drinken is mijn leven!”

De oudste barista van Italië, Anna Passi, verrast met opmerkelijke vitaliteit en passie voor haar vak! Op de trotse leeftijd van 100 jaar staat ze elke dag in de “Bar Centrale” in Nebbiuno, aan het pittoreske Lago Maggiore, en serveert ze haar gasten heerlijke koffie. Haar café-bar, die ze sinds 1958 runt, is niet alleen een werkplek, maar haar doel in het leven. Anna gaat 365 dagen per jaar stipt om zeven uur open en heeft duidelijke principes: “Waarom zou ik stoppen?” vraagt ​​ze en voegt er glimlachend aan toe dat een cappuccino in de middag ook op zijn plaats is. Dit is nogal ongebruikelijk in Italië, waar zo'n drankje meestal alleen 's ochtends wordt genuttigd. Maar Anna, liefkozend ‘Nonna Anna’ genoemd, laat haar tradities niet in de weg staan ​​en voldoet graag aan de wensen van haar vaste gasten voor een late cappuccino, zolang ze deze er maar niet mee combineren na een hoofdmaaltijd. "De maag is te vol", zegt ze.

Maar er blijft één uitdaging bestaan: het aantal Italiaanse cafés is de afgelopen tien jaar met 20.000 gedaald, omdat steeds minder jongeren bereid zijn de lange werkdagen en de lage lonen te verdragen. Ondanks de financiële problemen, aangezien haar inkomen vaak maar rond de 40 euro per avond ligt, houdt Anna vol en laat zien dat haar werk om meer gaat dan alleen geld. Onder druk van de concurrentie en de veranderende koffiecultuur, waarbij vaak de voorkeur wordt gegeven aan dure dranken als cappuccino, blijkt ook dat veel consumenten het aandurven om thuis hun eigen cappuccino te maken. Volgens een rapport van wirtschaftstipps.net zijn steeds meer mensen op zoek naar eenvoudige recepten om dit populaire drankje zelf te maken en zo geld te besparen. Ze gaan vaak creatief om met ingrediënten en combineren een grote verscheidenheid aan smaken om zo hun eigen, individuele koffiebeleving te creëren.

Anna Passi: Een leven voor koffie

Ondanks gezondheidsbeperkingen, zoals het opgeven van haar eigen koffie vanwege hoge bloeddruk, blijft Anna onvermoeibaar actief. Ze boort zelfs zo nu en dan zelf de houtblokken voor haar oven! Haar dochter helpt af en toe in de bar terwijl het gezin geleidelijk uiteenvalt. Maar Anna blijft optimistisch en heeft haar dromen, zoals een reisje naar Parijs, nooit helemaal opgegeven – ook al zegt ze glimlachend: ‘De Fransen kunnen toch geen koffie doen.’ Een gezonde levensstijl en liefde voor haar vak lijken het geheim van haar lange leven te zijn, terwijl ze de Italiaanse koffietradities in haar kleine bar blijft hooghouden en gasten een stukje thuis en gemeenschap biedt, zelfs als de tijden moeilijker worden.