Vrouwen eisen gelijkheid: tegen de armoede van vrouwen en voor betere zorg!

Vrouwen eisen gelijkheid: tegen de armoede van vrouwen en voor betere zorg!

In de aanloop naar de komende Vrouwendag op zaterdag hebben gerenommeerde vertegenwoordigers van de Kamer van Arbeid en Caritas ernstige onrechtvaardigheden op de Oostenrijkse arbeidsmarkt aan de kaak gesteld. Renate Anderl, voorzitter van de Arbeidskamer, en Nora Tödtling-Musenbichler van Caritas roepen op tot dringende juridische maatregelen om de **vrouwelijke armoede** te bestrijden, die volgens hen het resultaat is van diepgewortelde sociale ongelijkheden. Vrouwelijke werknemers verrichten bijna twee keer zoveel onbetaald zorgwerk, wat een van de belangrijkste factoren is achter de aanhoudende loonkloof tussen mannen en vrouwen van ongeveer 18 procent. Bovendien worden de pensioenen van vrouwen gemiddeld 40 procent minder betaald dan die van mannen, wat onder meer wordt verergerd door een gebrek aan adequate kinderopvang. Twee derde van de mensen die hulp zoeken, zoekt hulp in de sociale begeleidingscentra van Caritas, waarbij de overgrote meerderheid vrouwen zijn, onder wie velen alleenstaande ouders.

Eisen voor gelijkheid

Op een persconferentie in Wenen riepen de twee presidenten op tot dringend noodzakelijke hervormingen in de kinderopvang en tot een eerlijke verdeling van onbetaald zorgwerk. “Vrouwen moeten gelijkwaardig kunnen participeren op de arbeidsmarkt”, benadrukte Tödtling-Musenbichler, terwijl Anderl opriep tot verplichte loontransparantie voor bedrijven met 25 of meer werknemers. Een dergelijke stap zou essentieel zijn om de loondiscriminatie die bestaat voor gelijkwaardige kwalificaties en werk te verminderen. De geplande EU-richtlijn over loontransparantie moet snel worden geïmplementeerd om deze discriminatie duidelijk te kunnen bestrijden.

De dringende noodzaak om de sociale omstandigheden voor vrouwen te verbeteren wordt versterkt door de ernstige crises van de afgelopen jaren. Volgens de twee vertegenwoordigers heeft het voor de komende federale regering een hoge prioriteit om de armoede onder vrouwen op de agenda te zetten en preventieve en acute maatregelen te implementeren. De situatie is bijzonder kritiek omdat tweederde van het onbetaalde werk in Oostenrijk door vrouwen wordt gedaan, wat de systemische problemen nog duidelijker maakt. Tödtling-Musenbichler en Anderl riepen op tot een hervorming van de sociale zekerheid en een verhoging van het minimuminkomen om acute noodsituaties te voorkomen. “Wat ontbreekt is de politieke wil”, concludeerde Anderl.

Deze eisen en de waarschuwingen over de negatieve gevolgen van structurele ongelijkheid illustreren de dringende noodzaak van actie om de realiteit van het leven van vrouwen te verbeteren, evenals de rapporten van Wenen.at En katholisch.at bewijzen.