Clele cleaning posse: Οι πρόσφυγες ζουν σαν σε πολυτελές ξενοδοχείο!

Clele cleaning posse: Οι πρόσφυγες ζουν σαν σε πολυτελές ξενοδοχείο!

Πολύ βουητό επικρατεί στην πόλη Celle της Κάτω Σαξονίας! Δύσκολο να το πιστέψεις αλλά αληθινό: Η πόλη αναζητά επειγόντως καθαριστές για τα προσφυγικά της σπίτια. Αντί όμως να προμηθεύονται οι ίδιοι οι κάτοικοι με σκούπες και σφουγγαρίστρες, θα πρέπει να προσληφθούν εξωτερικοί εργάτες. Και το καλύτερο μέρος; Η καθαρίστρια αμείβεται σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση δημόσιας υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένου ενός παχυλού σκληρού επιδόματος 145 ευρώ! Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε γιατί αυτή η επιπλέον χρέωση είναι απαραίτητη για μια εργασία καθαρισμού. Μεγαλόφωνος Ιππικός τσαγκάρης Ακούγεται σχεδόν σαν η εργασία σε ένα σπίτι αιτούντων άσυλο να συνδέεται με ιδιαίτερους κινδύνους. Πρέπει να το αφήσεις να λιώσει στο στόμα σου!

Ο κατάλογος των εργασιών είναι μακρύς: οι λειτουργικοί χώροι, οι κουζίνες τσαγιού, οι διάδρομοι και τα δωμάτια σε συλλογικά καταλύματα θα πρέπει να καθαρίζονται επαγγελματικά. Δεδομένου του γεγονότος ότι μια οικογένεια με δύο παιδιά συνήθως λαμβάνει λιγότερη υποστήριξη από την καθαρίστρια σύμφωνα με τον νόμο για τις παροχές για τους αιτούντες άσυλο, αυτό πυροδοτεί έντονες συζητήσεις. Γιατί οι κάτοικοι δεν καθαρίζονται μόνοι τους, ρωτούν κάποιοι. Οι αιτούντες άσυλο δεν επιτρέπεται να εργάζονται τακτικά λόγω έλλειψης άδειας διαμονής και θεωρητικά δεν μπορούσαν ούτε καν να καθαρίσουν τα δωμάτιά τους χωρίς να αναστατώσουν τη γραφειοκρατία. Τι γραφειοκρατικό δίλημμα! Δεν είναι εκπληκτικό πώς ένα απλό πρόβλημα καθαρισμού μετατρέπεται σε πολύπλοκη υπόθεση;

Λύσεις συγκλονιστικές ή απλώς παράλογες;

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ειρωνικό είναι το γεγονός ότι τα άτομα με βαριά αναπηρία πρέπει να έχουν προτεραιότητα κατά την επιλογή των αιτούντων, γεγονός που δείχνει ότι οι σωματικές αναπηρίες δεν μπορούν να είναι ο λόγος για την αναζήτηση προσωπικού εξωτερικής καθαριότητας. Έχει επιτευχθεί εδώ μια νέα διάσταση φιλοξενίας με την προσαρμογή της διαμονής προσφύγων στα πρότυπα πολυτελών ξενοδοχείων; Δεν θα ήταν ευκολότερο να προσθέσετε πρόσθετες υπηρεσίες, όπως θυρωρείο ή σπα;

Η δημοτική αρχή φαίνεται να μην έχει πρόβλημα να ξοδέψει χρήματα από τους φόρους σε καθαρίστριες, ενώ οι αιτούντες άσυλο μαθαίνουν ότι το κράτος φροντίζει τα πάντα για αυτούς. Ένα μήνυμα που εξουδετερώνει κάθε κίνητρο για ένταξη. Φανταστείτε να υπήρχαν και υπηρεσίες οδήγησης για τα απαραίτητα ταξίδια στις αρχές. Άλλωστε, οι δημόσιες συγκοινωνίες έχουν γίνει όχι μόνο αναξιόπιστες αυτές τις μέρες, αλλά και λιγότερο ασφαλείς.

Τι λέει το κοινό;

Ορισμένες δημόσιες φωνές αναρωτιούνται για τις προτεραιότητες αυτού του κανονισμού. Ενας Ανάρτηση στο Instagram από τον Reitschuster Σύμφωνα με αυτό, πολλοί θέτουν το ίδιο εκρηκτικό ερώτημα: «Γιατί να αναλάβει το δημόσιο ταμείο τον καθαρισμό των σπιτιών των αιτούντων άσυλο;» Είναι μια συζήτηση που αφορά όχι μόνο το κόστος αλλά και τις θεμελιώδεις αρχές της ολοκλήρωσης. Ακόμη και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν αυτά τα μέτρα, υπάρχει ανησυχία για την κατεύθυνση που οδεύει το σύστημα.

Συμπέρασμα: Αυτό που μένει είναι το σοβαρό ερώτημα για πόσο καιρό ως κοινωνία είμαστε διατεθειμένοι να δημιουργήσουμε ολοένα και περισσότερα προβλήματα που εξαρχής δεν υπάρχουν. Και πότε θα αρχίσουμε να βρίσκουμε βιώσιμες λύσεις που δεν είναι μόνο δίκαιες αλλά και βιώσιμες;