Πολιτική επιδότησης του Habeck: Η Γερμανία γλιστρά, τα ηλεκτρονικά αυτοκίνητα λείπουν!

Πολιτική επιδότησης του Habeck: Η Γερμανία γλιστρά, τα ηλεκτρονικά αυτοκίνητα λείπουν!

Papenburg, Deutschland - Η συζήτηση σχετικά με την οικονομική πολιτική του Ομοσπονδιακού Υπουργού Οικονομικών Robert Habeck (Πράσινη) παίρνει. Σε εθνικό επίπεδο, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ο υπουργός, με τη στρατηγική του, να μετατρέψει τη γερμανική οικονομία μέσω μαζικών επιδοτήσεων, αποτυγχάνει λόγω της πραγματικότητας. Συγκεκριμένα, ο πράσινος μετασχηματισμός, η εξουσιοδότηση -έντονη υποστήριξη τεχνολογιών όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και οι αντλίες θερμότητας, καθώς και τα πολλά υποσχόμενα σχέδια για την αντίσταση και τον σκεπτικισμό των πράσινων χάλυβα.

Ο στόχος του Habeck είναι να επιφέρει μια στροφή στη γερμανική βιομηχανία μέσω οικονομικών κινήτρων και προγραμμάτων χρηματοδότησης. Αλλά τα αποτελέσματα της πολιτικής του αφήνουν πολλά ερωτηματικά. Μια τρέχουσα ανάλυση δείχνει ότι τα μέτρα επιδότησης συχνά δεν επιτυγχάνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και δεν γίνονται αποδεκτές από τους καταναλωτές σε πολλές περιπτώσεις.

Η πραγματικότητα των προγραμμάτων χρηματοδότησης

Ένα παράδειγμα είναι η προώθηση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων: υπήρχαν προηγουμένως μπόνους αγοράς έως και 7.000 ευρώ, τα οποία περιορίζονταν σε αυτοκίνητα της εταιρείας και ειδική απόσβεση λόγω της κενής ταμειακής μηχανής. Παρά τις προσπάθειες, το ποσοστό των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στους γερμανικούς δρόμους παραμένει 2,9 % στις αρχές του 2024. Οι πολιτικοί δεν δημιούργησαν τις απαραίτητες συνθήκες πλαισίου για να δημιουργήσουν εμπιστοσύνη στους αγοραστές.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι αντλίες θερμότητας. Εδώ, μέχρι το 70 % του κόστους μπορεί να βαρύνει το κράτος, το οποίο εκτιμάται για το 2025 με 14,35 δισ. Ευρώ. Παρ 'όλα αυτά, η πρόβλεψη για την εγκατάσταση αντλιών θερμότητας είναι μόνο 200.000 φέτος, ενώ ο προορισμός ήταν μισό εκατομμύριο.

Επιπλέον, το έργο βιτρίνας για το Green Steel από το ThyssenKrupp Steel έχει πρόβλημα. Οι αναμενόμενες αυξήσεις του κόστους αμφισβητούν τον προγραμματισμένο μετασχηματισμό στην παραγωγή του κλίματος. Παρόλο που η κυβέρνηση και το κράτος της Βόρειας Ρήνο-Βεστ Αυτό δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με τον υπεύθυνο χειρισμό των φορολογικών κεφαλαίων.

Πολιτισμός επιδότησης και τις συνέπειές της

Μια άλλη πέτρα της ώθησης είναι τα συμβόλαια προστασίας του κλίματος ότι μεγάλες εταιρείες με δισεκατομμύρια λογαριασμούς αποσκοπούν στην υποστήριξη της παραγωγής τους για την παραγωγή του κλίματος. Παρά τα 2,8 δισ. Ευρώ σε διαθέσιμα κεφάλαια, η ζήτηση παραμένει χαμηλή και μόνο 15 έργα θα χρηματοδοτηθούν σε αυτόν τον πρώτο γύρο. Αυτό απεικονίζει την απροθυμία της βιομηχανίας και εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα τέτοιων επιδοτήσεων.

Η στρατηγική του Habeck για την καταπολέμηση των αναποτελεσματικών στην αγορά μέσω μαζικών κρατικών παρεμβάσεων και επιδοτήσεων, συναντά αντίσταση. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι μια τέτοια κρατική διοργάνωση έρχεται σε αντίθεση με την οικονομία της κοινωνικής αγοράς, η οποία βασίζεται στην αποχώρηση από την αγορά και στην ταξινόμηση των αναποτελεσματικών συμμετεχόντων. Αντ 'αυτού, ένας αυξανόμενος προϋπολογισμός επιδότησης οδηγείται, ο οποίος δεν είναι χωρίς συνέπειες.

Οι επιπτώσεις της πολιτικής του Habeck παρουσιάζονται στην πραγματικότητα: η βιομηχανία αυξάνει τα έργα ή περιπλανιέται σε άλλες χώρες. Οι αφερεγγυότητες της εταιρείας αυξάνονται και οι οικονομικοί δείκτες, όπως ο Δείκτης Κλιματικών Επιχειρήσεων IFO, λαμβάνουν αρνητική πορεία. Σε μια πρόσφατη πρόβλεψη του φθινοπώρου, η ύφεση στη Γερμανία μιλάει ακόμη και οι προβλέψεις ανάπτυξης ανατράπηκαν.

Για να κινητοποιήσετε ιδιωτικές και δημόσιες πρόσθετες επενδύσεις 1,4 τρισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2030, πρέπει να δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες πλαισίου. Διαφορετικά, το ένα πέμπτο της βιομηχανικής προστιθέμενης αξίας στη Γερμανία θα μπορούσε να διακινδυνεύσει. Ωστόσο, η συζήτηση σχετικά με τη σωστή πορεία προς μια επιτυχημένη βιομηχανική πολιτική παραμένει αμείλικτη και κεντρική στον μελλοντικό προσανατολισμό της χώρας.

Οι επερχόμενες προκλήσεις απαιτούν ένα σαφές όραμα και την προθυμία να αποκλίνουν από προηγουμένως καθιερωμένες διαδρομές. Η ιδέα ενός ανοιχτού και θετικού μέλλοντος, όπως περιγράφει ο κοινωνιολόγος Andreas Reckwitz, θα μπορούσε να είναι το κλειδί για τη διαμόρφωση μιας επιτυχημένης βιομηχανικής πολιτικής που διατηρεί τις παγκόσμιες εξελίξεις.