Sztuka dla wszystkich: Streetart rewitalizuje wiedeńskie budynki społeczności!

Sztuka dla wszystkich: Streetart rewitalizuje wiedeńskie budynki społeczności!

Helenenweg 2, 98574 Schmalkalden, Deutschland - Obecność sztuki w budynku społeczności wiedeński ma długą i wieloaspektową tradycję. Począwszy od malowideł ściennych, ozdób i fresków do współczesnych rzeźb, sztuka staje się ekscytującym wzbogacaniem codziennego życia miejskiego. Wice -mayor i radny Kathrin Gaál podkreśla istotną rolę młodych form sztuki, zwłaszcza malowidła ścienne, które kształtują pejzaż miejski i przyczyniają się do żywotności Wiedeń. Opisuje malowidła ścienne jako migawki czasu i lustro wydarzeń społecznych.

W tym kontekście opublikowano nową ilustrowaną książkę zatytułowaną „Street Cartrial in the Community Building”, która dokumentuje wybór malowideł ściennych w wiedeńskich budynkach miejskich. Zespół obejmuje prace zarówno artystów krajowych, jak i międzynarodowych, wspieranych przez teksty i eseje, które oświetlają formę sztuki. Oprócz krótkich portretów artystów znajduje się zdejmowana mapa miasta, która pokazuje 30 stacji sztuki ulicznych w Wiedniu.

Sztuka dostępna dla wszystkich

Głównym problemem jest uczynienie sztuki w życiu codziennym i udostępnienie jej wszystkim sekcjom populacji. Wiener Wohnen, sponsoring instytucjonalny, sprawia, że artystów ulicznych dostępnych jest obszary ścienne, na których mogą zrealizować swoje prace. Ponadto dzieła sztuki są tworzone we wspólnych projektach artystów i mieszkańców. Kolejnym wydarzeniem w kalendarzu kalendarzowym jest coroczny festiwal Calle Libre, w którym międzynarodowi artyści uliczni aktywnie pracują w budynkach miejskich.

Międzynarodowe zrozumienie sztuki

Światowy trend integracji sztuki ulicznej z przestrzenią publiczną nie ogranicza się nie tylko do Wiednia. W kilku niemieckich miastach graffiti i malowidła ścienne są teraz artystyczną naturalnością, która jest często zlecona. Artyści tacy jak Herakut, Christian Böhmer, Escif i Case Maclaim stworzyli dzieła zawierające zarówno wizualne opowiadanie historii, jak i krytyczne argumenty z współczesnym światem. Na przykład, podczas gdy Herakut opowiada historie przez tytuł „Once Upon a Time”, Böhmer krytykuje cyfrowy świat za pomocą swoich „papierowych toreb”.