Marteling in de Syrische gevangenis: Turk keert na 21 jaar terug!

Marteling in de Syrische gevangenis: Turk keert na 21 jaar terug!

Magaracik, Türkei - Mehmet Ertürk is eindelijk thuis in Turkije na bijna 21 jaar wreed gevangenschap in Syrië. Ertürk, die werd veroordeeld voor smokkel, sprak met het AFP -persbureau over de onvoorstelbare pijn die hij moest lijden in de gevangenis van de "Palestijnse afdeling" in Damascus. "Het was marteling, constant marteling," zei de 53-jarige, die in de buurt van de Syrische grens in Magaracik woont. Zijn terugkeer aan het begin van deze week was mogelijk door de oprichting van de gevangenis van rebellen, die tegelijkertijd de vlucht van vele gevangenen en de terugkeer naar vrijheid betekende.

De horrorverhalen die Ertürk over zijn jaren meldt, zijn schokkend. Hij beschrijft hoe gevangenen werden gevangen onder de meest brutale omstandigheden, vaak zonder medische zorg en in overvolle cellen waarin ze niet eens konden genieten van de fundamentele menselijke waardigheid. "Het was zoals in een kist. 115, 120 mensen in een cel voor 20", beschrijft hij het gruwelijke scenario, waarin honger en ziekte resulteerden in talloze lijden en vele doden. Ertürk werd blootgesteld aan een constante verandering van pijn en marteling, en toch was zijn hoop op vrijheid ongebroken.

De schokkende waarheid over Syrische gevangenissen

Zijn ervaringen geven een verontrustend inzicht in de omstandigheden in Syrische gevangenissen en de brute onderdrukking van politieke gevangenen. Ertürk was niet alleen een slachtoffer van onvoorstelbaar geweld, maar werd ook specifiek uitgesloten vanwege zijn Turkse afkomst. Hij rapporteert over een andere gevangene die in 2018 uithongerde, terwijl anderen leed aan onmenselijke omstandigheden. Deze wrede realiteiten maken deel uit van een groter beeld dat de systematische vervolging van mensen illustreert in het kader van het regime van Bashar al-Assad en het tragische lot van de gevangenen.

De terugkeer van de vader en echtgenoot naar zijn familie is een wonder voor hen. Zijn vrouw Hatice, die hij al meer dan twee decennia niet meer heeft gezien, bracht vers brood voor hem, maar Ertürk kan nog niet eten, hij is te getrokken door de ervaringen. Hij bedankt "onze lieve president Erdogan", die, zoals hij zegt, zijn leven heeft gered en hem in staat stelde terug te keren naar de armen van zijn familie. De meest ontroerende momenten zijn de herinneringen aan de tijd die aangenomen is verloren te gaan en de onzekerheid die zijn familie leed toen ze geloofde dat hij dood was.