Bizarre Operetta: Η νυχτερίδα μεταμορφώνει το Volkstheater σε χάος!

Von WOM

Arthur-Schnitzler-Platz 1, 1070 Wien, Österreich - Στο Volkstheater Βιέννη, η απόδοση του "Die Batraus" από τον Johann Strauss έχει ρίξει μια εντυπωσιακή θέα μιας πολύχρωμης και ταυτόχρονα περίεργη ανάμειξη κλασικών οπωροφόρων και σύγχρονων ήχων. Η διοργάνωση, με επικεφαλής τον Kay Voges και κάτω από τη μουσική κατεύθυνση του Tobias Schwencke και του Christopher Scheuer, χρησιμοποιεί ηλεκτρονικές ρυθμίσεις ήχου που συνδυάζουν τις αρχικές μελωδίες του Strauss με μια ποικιλία σύγχρονων και απροσδόκητων στοιχείων. Στο κέντρο της πλοκής βρίσκεται το πλούσιο φεστιβάλ του Prince Orlofsky, το οποίο διοργανώνεται ως κάστρο αέρα, στο οποίο οι χαρακτήρες σε ένα μείγμα βαλς και βράχου είναι clammy, όπως αναφέρει [kleinezeitung.at]. Οι καλλιτέχνες εμπνέουν με τολμηρές παραστάσεις, ειδικά Marysol Schalit στο ρόλο της Adele, το οποίο με ενθουσιασμό και επειγόντως εμφανίζεται στο "Trinke, Liebchen, πίνουν γρήγορα" με το σαφές σοπράνο τους.

δημιουργική επανερμηνεία της οπερέτας

Η δημιουργικότητα του σκηνοθέτη Paul-Georg Dittrich είναι ιδιαίτερα εμφανής στη χρήση νέων τεχνικών ομιλητών που ενσωματώνουν μια παράλογη γοητεία στην παράσταση. Ενώ οι αριθμοί παρουσιάζονται σε φωτεινά κοστούμια και με ιδιόμορφες κινήσεις, η σάτιρα της οπερέτας υπογραμμίζεται ζωντανή, όπως είναι [το Opera-Inside.com]. Καλά γνωστά τραγούδια όπως το "My My Marquis" και το Lively Overture δίνουν τη διοργάνωση μιας νοσταλγικής αίσθησης, ενώ η διάθεση ενισχύεται σε περιόδους αβεβαιότητας με τη χρήση σύγχρονων καλύψεων. Θέματα όπως η κοινωνική απομόνωση και η επιθυμία για ελευθερία εμφανίζονται επίσης σε αυτή τη δημιουργική ερμηνεία, ενώ το σύνολο μετακινείται μέσα από την πλοκή με αιχμηρές και αστείες διάλογους.

Το κοινό βιώνει μια βίαιη συνάντηση μεταξύ της παράδοσης και της νεωτερικότητας, η οποία κορυφώνεται με το δυνατό "dui-dui-yeah!"-Κλήση και ένα σταδιακό αίσθημα εξάντλησης. Μετά από πολλές χαρούμενες στιγμές, η χαοτική διάθεση διάθεσης και τα στοιχεία αντικατοπτρίζουν την ύπαρξη και τους κοινωνικούς κανόνες, ενώ επιστρέφουν από το φεστιβάλ στον παραλογισμό της καθημερινής ζωής. Τελικά, μια μικτή ηχώ των χειροκροτημάτων και του γέλιου εκμεταλλεύεται, η οποία απεικονίζει τη σύνθετη λήψη της απόδοσης, η οποία διατηρεί και διεγείρει τη σκέψη.

Details
OrtArthur-Schnitzler-Platz 1, 1070 Wien, Österreich
Quellen