Zagraniczna polityka Trumpa: frustracje powstają
Zagraniczna polityka Trumpa: frustracje powstają
Każdy prezydent uważa, że może zmienić świat - a Donald Trump ma jeszcze wyraźniejsze poczucie osobistej wszechmocności niż jego poprzednicy. Ale dla 47. prezydenta wygląda to wszystko poza dobrze. Trump może zastraszyć rozmiary technologii i starać się wpływać na instytucje takie jak Harvard University i sędziowie o władzy państwowej, ale niektórzy szefowie państw są trudniejsze do szantażowania.
Trump i gorycz światowych przywódców
Raz po raz Trump jest ignorowany i upokorzony przez rosyjskiego prezydenta Władimira Putina, który sprzeciwia się wysiłkom USA na zakończenie wojny na Ukrainie. Rosyjskie media rysują teraz obraz Trumpa jako „silnego mówcy”, który zawsze podaje się i nigdy nie przyciąga konsekwencji.
Nieporozumienia w wojnie handlowej
Trump był przekonany, że może kontrolować Chiny poprzez wojnę handlową, tworząc się z przewodnikiem Xi Jinping. Ale źle ocenił warunki polityczne w Chinach. Jedną z najważniejszych zasad autorytarnego w Pekinie jest nigdy nie poddawanie się prezydentowi USA. Urzędnicy amerykańscy są teraz FISTROWANE , że Chiny nie wypełniły swoich obowiązków w sprawie descalacji konfliktu handlowego.
Nieudane relacje Trumpa na Bliskim Wschodzie
Podobnie jak w przypadku Chin, Trump musiał powtórzyć z Unią Europejską podczas wojny celnej. Komentator Financial Times, Robert Armstrong, rozgniewał prezydenta terminem taco randel kurczak ”(Trump zawsze daje). W końcu długość fali. „https://www.cnn.com/2025/24/middleeast/israel-pressure-from-allies-var-gaza-tl-cmd”> Gaza dla kariery politycznej Netanjahu jest egzystencjalna , podobnie jak sytuacja w Ukraine
Złudzenie wpływu
Wpływowi przywódcy państw realizują własne idee interesów narodowych, które istnieją w równoległej rzeczywistości i na różnych poziomach czasu, w przeciwieństwie do krótszych, bardziej transakcyjnych wysiłków amerykańskich prezydentów. Wielu nie jest podatnych na osobiste apelacje bez uwagi. Po tym, jak Trump próbuje upokorzyć ukraińskie prezydenta Wolodymyr Selenskyj i prezydent Południowej Afryki Cyryl Ramaphosa w biurze owalnym, przyciąganie Białego Domu wydaje się znika.
Przez miesiące Trump przeszedł na parkiecie kampanii, magicznie rozwiązując swój „bardzo dobry związek” z Putinem lub XI głęboko zakorzenione problemy geopolityczne i gospodarcze między mocarstwami globalnymi. Nie jest jednak pierwszym prezydentem USA, który cierpi na takie złudzenia. Prezydent George W. Bush wyglądał sławnie w oczach Kremla Tyrana i „zrozumiał jego naturę”. Prezydent Barack Obama uważał Rosję za rozkładającą się władzę regionalną i kiedyś opisał Putina jako „znudzonych chłopców w klasie”. Jednak takie podejście nie pomyliło się, gdy znudzony chłopiec zaanektował Krym.
Wyzwania prezydenta XXI wieku
W szerszym sensie prezydent XXI wieku czyni wszystkich, jakby byli ludźmi losu. Bush rozpoczął swoje biuro, zdecydowany nie działać jako globalny policjant. Ale ataki z 11 września 2001 r. Zrobiły go dokładnie do tego. Rozpoczął wojny w Afganistanie i Iraku - Stany Zjednoczone wygrały, ale straciły pokój. Jego nieudany cel w drugiej kadencji, aby demokratyzować świat arabski, pozostał niespełniony.
Obama próbował stworzyć globalne wojny z terroryzmem i udał się do Egiptu, aby powiedzieć muzułmanom, że nadszedł czas na „nowy początek”. Jego wczesna prezydencja pulsowała z wrażeniem, że jego charyzm i jej wyjątkowe pochodzenie same w sobie były globalnym eliksirem.
Joe Biden podróżował po całym świecie i ogłosił, że „Ameryka wróciła” po tym, jak wypchnął Trumpa z Białego Domu. Ale cztery lata później, częściowo ze względu na jego katastrofalną decyzję o ubiedzeniu się na drugą kadencję, Ameryka - a przynajmniej internacjonalistyczna wersja post -warka - znów zniknęła. I Trump wrócił.
Populistyczny program „America First” Trumpa opiera się na założeniu, że Stany Zjednoczone są oderwaniem od dziesięcioleci, niezależnie od faktu, że jego sojusze i projekt globalnego kapitalizmu uczyniły go najpotężniejszym narodem w historii planety. Podczas gdy on staje się silną wiodącą postacią, której wszyscy muszą posłuchać, jest chętnie zaangażowany w to dziedzictwo i łamie amerykańską miękką moc - tj. Zdolność przekonania - z jego agresywną retoryką.Pierwsze cztery miesiące prezydentury Trumpa, które charakteryzowały się groźbami celnymi, ostrzeżeniami o ekspansji terytorium USA w Kanadzie i Grenlandii, a także zniszczeniu globalnych programów pomocy humanitarnej, pokazują, że reszta świata ma również coś na myśli. Jak dotąd przywódcy w Chinach, Rosji, Izraelu, Europie i Kanadzie wydają się zdawać sobie sprawę, że Trump nie jest tak potężny, jak wierzy, że nie ma ceny jego lekceważenia lub że ich własna polityka krajowa jest przekonująca.
Kommentare (0)