Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη μετά την κλήση του Trump-Tutin δεν είναι ποτέ ξανά το ίδιο

Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη μετά την κλήση του Trump-Tutin δεν είναι ποτέ ξανά το ίδιο

Η αμερικανική εποχή στην Ευρώπη έρχεται στο τέλος. Δύο γεωπολιτικά γεγονότα την Τετάρτη θα αλλάξουν θεμελιωδώς τις διατλαντικές σχέσεις. Ενώ ο Donald Trump σχεδίασε να τερματίσει τον πόλεμο της Ουκρανίας σε μια συνομιλία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και συμφώνησε να ανταλλάξει προεδρικές επισκέψεις, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Pete Hegseth στις Βρυξέλλες ζήτησε από τους Ευρωπαίους συμμάχους να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για τη συμβατική ασφάλεια στην ήπειρο.

Η ιδεολογία του Trump "America First"

Αυτή η διακριτική αλλαγή αντικατοπτρίζει την ιδεολογία της «Αμερικής της Αμερικής» του Trump, η οποία βλέπει κάθε ερώτηση ή συμμαχία ως οικονομικό τρόπο. Ταυτόχρονα, αυτό δείχνει πώς απελευθέρωσε τον εαυτό του από τις συμβουλευτικές δυνάμεις της καθιερωμένης πολιτικής που έχουν ρίζες στη δυτική εξωτερική πολιτική και, κατά τη γνώμη του, τον εμπόδισαν κατά την πρώτη του θητεία.

Αλλαγές στο ΝΑΤΟ

Παρά την επαναφορά του Hegseth από τη Συμμαχία του ΝΑΤΟ, κάτι θεμελιώδες έχει αλλάξει. Ενώ οι παρεμβάσεις της Αμερικής έχουν κερδίσει δύο παγκόσμιους πολέμους που ξεκίνησαν στην Ευρώπη και εξασφάλισαν την ελευθερία της ηπείρου για τη σοβιετική απειλή, δήλωσε ο Trump κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ότι ίσως να μην υπερασπίζεται τα μέλη της Συμμαχίας που δεν θα επενδύσουν επαρκώς στην άμυνα. Αυτό θυμίζει τη δήλωση του Winston Churchill από το 1940 σχετικά με το ερώτημα πότε θα διαλυθεί ο "νέος κόσμος" για να σώσει τον "Παλαιό Κόσμο".

Το εκπληκτικό άνοιγμα του Hegseth

Είναι πολύ σαφές ότι μια δεύτερη διοίκηση του Trump θα έκανε νέες απαιτήσεις στους ευρωπαίους εταίρους, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οδυνηρές αποφάσεις για τις κυβερνήσεις που δίνουν στις κοινωνικές δαπάνες πιο σημαντικές από την άμυνα. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Mark Rutte, διαπίστωσε ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να συγκεντρώσουν περισσότερα χρήματα για τον στρατό τους. "Αν δεν το κάνετε, κάντε τα ρωσικά σας μαθήματα ή μετακινηθείτε στη Νέα Ζηλανδία", είπε.

Μια νέα, σκληρή προσέγγιση

Η σκληρή ζήτηση του Hegseth για το 5% του ΑΕΠ από τους εταίρους της Συμμαχίας να υπερασπιστεί και να δώσει προτεραιότητα στη σύγκρουση με την Κίνα και την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Ευρώπης υποδηλώνει ότι η διείσδυση δεν είναι πλέον ανεκτή. Αυτή η νέα, σκληρή διαδικασία δεν αποτελεί μέρος της φαντασίας του Trump για να οδηγήσει τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα για να δημιουργήσει τη "Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής". Αντίθετα, είναι μια ορθολογική αντίδραση στις μεταβαλλόμενες πολιτικές συνθήκες.

Η πραγματικότητα της Ουκρανίας

Η πρώτη εξέταση αυτής της νέας πραγματικότητας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης θα γίνει μέσω της Ουκρανίας. Ο Trump ανακοίνωσε ότι οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου της Ουκρανίας θα "ξεκινήσουν" αμέσως μετά τη συνομιλία του με τον Πούτιν. Μια ανησυχητική στροφή για την κυβέρνηση στο Κίεβο ήταν ότι ο Ουκρανός πρόεδρος Wolodymyr Selenskyj δεν συμπεριλήφθηκε στις διαπραγματεύσεις, τις οποίες η ανησυχία τροφοδοτεί ότι το Trump θα μπορούσε ενδεχομένως να διαπραγματευτεί την ειρήνη που ευνοεί τη Ρωσία.

Οι γεωπολιτικές συνέπειες

Η ανησυχητική άποψη ότι το Trump αγνοεί τις φιλοδοξίες του Selenskyj και ότι η Ρωσία μπορεί να προσελκύσει πλεονεκτήματα από την επιθετικότητά της, αυξάνει επίσης την Ευρώπη. Οι προειδοποιήσεις από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Πολωνία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ότι μια δίκαιη και μόνιμη ειρήνη αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τους ισχυρούς δεσμούς ασφάλειας των διατλαντικών ασφαλείας είναι όλο και πιο επισφαλές γεωπολιτικό κλίμα. Η μελλοντική θέση των ΗΠΑ στην Ουκρανία θα παρατηρηθεί κριτικά στο Κίεβο, ενώ οι αναφορές δείχνουν ότι το Trump και ο Πούτιν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια νέα ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Ένα ειρωνικό ιστορικό παράλληλο

Οι συνομιλίες μεταξύ του Trump και του Πούτιν θα μπορούσαν ενδεχομένως να θέσουν την πορεία για μια νέα γεωπολιτική διαίρεση στην Ευρώπη, η οποία θυμίζει τη διαίρεση της Γερμανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πιθανότητα ότι ο Πούτιν με αμερικανική βοήθεια δημιουργεί μια νέα "Ανατολική Γερμανία" στον 21ο αιώνα δεν θα μπορούσε να είναι μόνο μια σκληρή ιστορική ειρωνεία, αλλά και να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή σταθερότητα.