Μια χαμένη κωμωδία: Το βάλτο της φρίκης κατά τη διάρκεια της ημέρας

Μια χαμένη κωμωδία: Το βάλτο της φρίκης κατά τη διάρκεια της ημέρας

Στο θέατρο στο Gumpendorfer Straße, επίσης γνωστό ως Day, η πρεμιέρα του έργου "The Swamp of Horror" γιορτάστηκε το περασμένο Σάββατο, ένα έργο που υπόσχεται το κοινό να διασκεδάσει με μια "κωμωδία Werwolf". Αλλά η πραγματικότητα αποδείχθηκε λιγότερο διασκεδαστική και συναρπαστική από ό, τι πρότεινε η ανακοίνωση.

Η μέρα πρόκειται να αλλάξει τη διοίκηση μετά τη Sara Ostertag θα αναλάβει τη διοίκηση το φθινόπωρο του 2025. Στην τελευταία αυτο -παραγωγή του Gernot Plass και του Ferdinand Urbach, το σύνολο, σε σκηνοθεσία Kaja Dymnicki και Alexander Pschill, συνοδεύεται από τις δικές τους εμπειρίες στο πεδίο του Humoror Theatre. Αυτή τη φορά η αναθεωρημένη, ειρωνική προσφορά του θεάτρου από κάποιες περίεργες ιδέες για την «πραγματική» θεατρική ζωή είναι διαδεδομένη, η οποία υπόσχεται μια ενδιαφέρουσα, αν όχι σταθερά επιτυχημένη απόδοση.

Η πορεία της πρεμιέρα

Κατά τη διάρκεια της παράστασης μπορείτε γρήγορα να δείτε ότι η έννοια της κωμωδίας δεν λειτουργεί όπως έχει προγραμματιστεί. Αν και οι ηθοποιοί, δηλαδή ο Georg Schubert, ο Emanuel Fellmer και ο Jens Claßen, δίνουν τα πάντα, αντιμετωπίζουν επανειλημμένα το πρόβλημα που δεν συμβαίνει πραγματικά η πραγματική διασκέδαση. Η νεαρή ηθοποιός που έδειξε η Lisa Weidenmüller, η οποία πρέπει να εισέλθει για το ρόλο της Lady Macbeth, αγωνίζεται για τη θέση της στη μέση των αγώνων Banal Power, τα οποία εν μέρει αιχμαλωτίζει το κοινό.

Σε μια συγκλονιστική στροφή, ωστόσο, οι δυσκολίες στη σκηνή ξεκινούν μετά το πρώτο εξάμηνο. Ο βοηθός του σκηνοθέτη, ο οποίος συνήθως εξασφαλίζει την ομαλή διαδικασία, εξαφανίζεται και οι χαοτικές σκηνές προκύπτουν όταν οι εξόδους εμποδίζονται και η κατάσταση γίνεται όλο και πιο παράλογη. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης, ελπίζοντας να πάρει μια συναρπαστική στροφή, συγχέει την επιθυμητή ένταση με ένα ανεπιθύμητο χάος που καθιστά δύσκολη την παρακολούθηση της δράσης.

Η εκπροσώπηση της Helena Hutten στο ρόλο του λυκάνθρωπου πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα. Παρά την ανεπαρκή ανάπτυξη της έντασης, προσπαθεί να αναβαθμίσει την παράλογη κατάσταση και να αιχμαλωτίσει το κοινό, αλλά αυτό επιτυγχάνει μόνο. Ο λυκάνθρωπος, ως κεντρικό στοιχείο της κωμωδίας, έρχεται γρήγορα πολύ νωρίς και δεν αντιπροσωπεύει τον επικείμενη κίνδυνο για τους πρωταγωνιστές με τον επιθυμητό τρόπο.

Προοπτικές για το μέλλον

Ο Gernot Plass, ο διευθυντής της ημέρας, ο οποίος φέρνει τις προσωπικές του ιδέες από το θέατρο στα κομμάτια, θα εκτελέσει το αποχαιρετιστήριο κομμάτι του με το "King Lear" στις 18 Ιανουαρίου. Ο Plass περιγράφει αυτό το έργο ως "τραγούδι για την πατριαρχία" και παραμένει να δούμε αν αυτό θα προσφέρει μια πιο επιτυχημένη σύνδεση από την ψυχαγωγία και το βάθος. Λόγω του ρόλου του στο παρελθόν, το ερώτημα παραμένει αναπάντητο τι θα μοιάζει με το θέατρο για αυτή την εποχή.

Για όσους ενδιαφέρονται, το κομμάτι θα είναι εισηγμένο σε διάφορα βράδια το Νοέμβριο, με όλους όσους ενδιαφέρονται για την ημέρα και τις απρόβλεπτες επιδόσεις του, η ευκαιρία δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία να πάρει μια ιδέα του "βάλτου της φρίκης". Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο του θεάτρου: www.dastag.at.

Η πρεμιέρα δείχνει πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσει το θέατρο και το χιούμορ και αφήνει χώρο για συζητήσεις σχετικά με την ποιότητα των επιδόσεων και τα όρια του είδους. Παραμένει συναρπαστικό αν η μέρα θα πάρει την καμπύλη στην υπόλοιπη ώρα μέχρι την ανανέωση της διοίκησης.