Νέες κατευθυντήριες γραμμές κηδείας: Περισσότερος χρόνος και ελευθερία για τους πενθούντες

Νέες κατευθυντήριες γραμμές κηδείας: Περισσότερος χρόνος και ελευθερία για τους πενθούντες

Οι απώλειες και η θλίψη είναι βαθιές εμπειρίες που διαμορφώνουν βιώσιμα τη ζωή των πενιχρών. Στην Άνω Αυστρία, ο νόμος για την ταφή του πτώματος έχει πλέον ενημερωθεί για να καλύψει καλύτερα τις ανάγκες των πενθούντων. Η προηγούμενη νομοθετική απόκτηση ήρθε από το 1961 και πήγε πολύ πίσω από τις σημερινές απαιτήσεις.

Σύμφωνα με τον κυβερνήτη του κρατικού συντεχνία Martin Dobretsberger, ο νέος κανονισμός επιτρέπει στον θάνατο να τιμήσει τους αποθανόντες συγγενείς περισσότερο και πιο ξεχωριστά. Μια σημαντική αλλαγή επιτρέπει στον νεκρό να παραμείνει στο σπίτι τις πρώτες 24 ώρες μετά το θάνατο χωρίς επίσημη έγκριση. Επιπλέον, η προθεσμία επεκτάθηκε έως και δέκα ημέρες μέχρι την ταφή. Επιπλέον, τώρα επιτρέπεται ρητά να κρατήσει μια ουρά στο σπίτι.

Παραδόσεις στην αλλαγή

Andrea Krennmayr από την ταφή Kennmayr στο Kirchdorf δείχνει ότι η ευκαιρία να διατηρηθεί ο νεκρός στο περιβάλλον στο σπίτι έχει ασκηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. "Είχαμε πάντα χειριστεί στην κοινότητά μας. Επίσης, ρυθμίσαμε ευέλικτα την προθεσμία μέχρι την κηδεία", εξηγεί. Η ρύθμιση μιας φιάλης στους τέσσερις τοίχους σας είναι επίσης κάτι καινούργιο, αλλά αυτό ήταν επίσημη.

Ο Gerald Greimel, ένας υπάλληλος από τον Micheldorf, βλέπει τις καινοτομίες κριτικά. "Έχω την εντύπωση ότι πολλές από τις αλλαγές δημιουργούν σύγχυση και όχι για ασφάλεια.

Διευκόλυνση θανάτων

Μια θετική πτυχή της μυθιστοριογραφίας είναι η ανακουφισμένη επιθεώρηση του θανάτου. Τώρα κάθε γιατρός, συμπεριλαμβανομένου ενός γιατρού έκτακτης ανάγκης, μπορεί να καθορίσει το θάνατο. Στο παρελθόν, ο πενιχρός συχνά έπρεπε να περιμένει πολύ για τον υπεύθυνο γιατρό. Επιπλέον, είναι πλέον δυνατή η κατάργηση μιας μικρής ποσότητας στάχτης για ιδιωτικούς σκοπούς, η οποία φιλοξενεί τον ατομικό σχεδιασμό της κηδείας. "Ήταν παράνομο πριν, για παράδειγμα, όταν κάποιος ήθελε να διασκορπίσει τις στάχτες δίπλα στη θάλασσα", εξηγεί ο Krennmayr.

Ο Undertaker παρατηρεί την αύξηση της ζήτησης για μη παραδοσιακές μορφές κηδείας. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν την ταφή πυρκαγιάς ή ακόμα και μια ταφή σε ένα ειδικό μέρος, όπως κάτω από ένα δέντρο στο "Waldfrieden Steyrling". Αυτή η τάση αντικατοπτρίζει ότι δεν θέλουν όλοι να ταφούν σε ένα συμβατικό νεκροταφείο.

Μια συνομιλία για τη "δημοπρασία επιχειρήσεων" σχετικά με τις ταφές τελειώνει επίσης με κρίσιμους τόνους. Ο Krennmayr είναι της άποψης ότι ο σεβασμός για τον αποθανόντα πρέπει να παραμείνει διατηρημένο χωρίς την κηδεία να μετατραπεί σε ένα γεγονός. "Μια κηδεία πρέπει να είναι πιο αξιοπρεπής από υπερβολική", λέει ο Greimel και υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να σέβεται τις επιθυμίες του αποθανόντος.

Οι νέες απαιτήσεις και τάσεις στην περιοχή της ταφής οδηγούν στην επανεξέταση της κοινωνίας, όπου οι προσωπικές προτιμήσεις ρέουν στο σχεδιασμό των τελετουργιών κηδείας περισσότερο. Αυτές οι προσαρμογές στον νόμο για την ταφή του πτώματος αποτελούν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του σήμερα, ενώ παράλληλα διατηρώντας την αξιοπρέπεια και το σεβασμό για τον αποθανόντα.