Fritz Lohmeier: Na 38 jaar als sexton komt een hoofdstuk tot een einde

Fritz Lohmeier: Na 38 jaar als sexton komt een hoofdstuk tot een einde

De kerk in Kirchdorf wordt geconfronteerd met een belangrijke verandering, omdat Fritz Lohmeier op zondag 1 december als sexton zal worden aangenomen. In een ontroerende afscheidsdienst die om 15.00 uur begint, zullen pastor Joachim Bachhofer en pastoor Joachim Kuklik de viering samen leiden, ondersteund door de leden van het trombone en het kerkkoor. Na de ceremonie wordt iedereen aanwezigen uitgenodigd voor een kerkkoffie om dit speciale moment samen te eren.

Lohmeier, die uit Scharringhausen komt, begon zijn werk als sexton op 30 januari 1987. Hij kijkt terug op een lange en toegewijde carrière. "Ik heb altijd graag het werk gedaan. Anders zou ik niet zo lang zijn gebleven", legt de 64-jarige uit. Het beroep van de sexton omvat een breed scala aan taken, van de zorg voor de kerk en de begraafplaats tot de zorg voor de sociale woningen van de kerk en de kleuterschool in Scarringhausen. "Je moet je taken onafhankelijk kunnen organiseren", vat Lohmeier samen, die zijn taken de afgelopen jaren met veel toewijding heeft vervuld.

een toegewijde sexton

Fritz Lohmeier koos het beroep van de sexton, niet alleen uit passie, maar ook uit een speciale band met de kerk. De parochie steunde zijn familie toen ze een eigendom van hen verwierven om een ​​parochie te vinden. Dit betekende dat Lohmeier, die aanvankelijk boeren wilde leren, verhuisde naar de sexton die hij kon vergezellen als een voltijdbaan.

"Mijn voorganger Karl Riekmann legde de taken uit en ik bezocht een Sexton -seminar. Daarna was het een kwestie van tijd voordat ik erbij betrokken raakte," hij kijkt terug. Lohmeier waardeerde vooral de kans om creatief te zijn, of het nu de kerk versiert op feestdagen of planningsdiensten.

Zijn ziekteverzuim in de bijna vier decennia toont de toewijding van Lohmeier: hij was maar één keer met ziekteverlof. "Ik had mijn hand gewond en was een week buiten", zegt Lohmeier met een glimlach. In zijn vrije tijd vindt hij een vergoeding bij het schieten op sport, waar hij actief deelneemt aan de plaatselijke schietclub.

Zijn belangrijkste taken, waaraan hij altijd een persoonlijke relatie had, waren de bevestigingen en de kerstvieringen. Hij wordt vooral herinnerd door de twee grote kerstbomen te versieren. "Het was altijd mijn favoriete taak, zelfs als het soms een uitdaging was om de feeënlichten te bevestigen," zei Lohmeier.

Nu gaat Lohmeier met pensioen en merkt op dat het een verandering zal zijn om niet elke week naar de kerk te gaan. "Ik moet zien hoe ik mijn zondagen zal ontwerpen", zegt hij. Tegelijkertijd kijkt hij trots op het feit dat hij alles netjes en netjes kon overhandigen voordat hij aan zijn goedgeneeserveerde pensioen begon.

De veranderingen in de parochie zijn merkbaar. Lohmeier zelf geeft aan dat veel rijen bankieren vaak leeg blijven en sceptisch zijn over de overdracht van diensten. Deze technologie had zijn voordelen in pandemie, maar de persoonlijke aanwezigheid van de parochianen is nog steeds belangrijker voor hem.

Hij kijkt uit naar het feit dat pastoor Joachim Kuklik, die ooit Lohmeier in zijn plaats introduceerde, op zondag aanwezig zal zijn. De overgang naar een nieuwe tijd wordt aangekondigd, wat veel vragen oproept voor zowel Lohmeier als de parochie in Kirchdorf. Wie zal hem volgen? En hoe zal de parochie zich ontwikkelen onder dit nieuwe leiderschap?