Manuela Tomić: Od braku sukcesu w dziennikarstwie!

Manuela Tomić: Od braku sukcesu w dziennikarstwie!

Völkermarkt, Österreich - Manuela Tomić, 22-letnia prospektywna dziennikarz, opisuje w swojej książce „Dziesięcio-palnikowa bajka. Mała proza” o swoich doświadczeniach podczas formatywnej „podróży dziennikarzowej”. W tej historii opisuje podróż do Sarajevo, gdzie chciała pracować pod kierunkiem doświadczonego niemieckiego dziennikarza. Jednak ta podróż okazała się trudna. Tomić musiał przygotować się do wywiadów w samolocie i wezwał doświadczonego kolegę, aby nie tracił czasu. Po wylądowaniu pojawiły się różne problemy, w tym nieodpowiednia odzież do odwiedzania szkół islamskich i miała trudności z tłumaczeniem. Te doświadczenia w końcu doprowadziły ją do wybuchu łzami przed dziennikarzem, gdy szczekający pasterz strzelił jej strach. Po zaledwie kilku dniach zachorowała, a lot powrotny zakończył się otrzeźwiającą oceną dziennikarza, że nie nadaje się do pracy zagranicznego korespondenta. W ciągu następnych czterech lat Tomić nie napisał już ani jednego raportu i od tego czasu nie odwiedził Sarajevo.

Tomić charakteryzuje się doświadczeniem jako uchodźca: urodziła się w Sarajewie w 1988 roku i uciekła z rodziną do południowej Karyntyi podczas wojny w Jugosławii. Poczucie bycia dziwnym i emocjonalne rany wojny ukształtowało jej dzieciństwo, gdy jej rodzina znalazła nowy dom w małym miasteczku w Völkermarkt. Jej matka znalazła pracę w pizzerii, a jej ojciec został kierowcą ciężarówki. Wpłynęła na tę biografię zarówno w liście, jak i w swojej dziennikarskiej tożsamości. W swojej pracy Tomić zastanawia się nad wyzwaniami dziennikarzy z doświadczeniem migracyjnym. Nie chciała zajmować się tematami dziennikarstwa tabloidowego lub raportowania muzycznego, ponieważ nie chciała być postrzegana jako „obcokrajowca”. Doprowadziło to do niechęci do migracji i poczucia popchnięcia w określone role.

Kolumny osobiste i dziennikarstwo literackie

Jako redaktor w cotygodniowym bruzdzie gazet i autor w Wiedniu, Tomić opublikował liczne kolumny w dziennikarstwie literackim pod tytułem „Mozaik”. Te kolumny opowiadają o dziwnych i osobistych doświadczeniach, które znajdują się między Bośnią, Karinthią i Wiedelem. Z samoziarniską i humorem oświetla absurdy życia i wychwytuje wspomnienia z dzieciństwa. Imponujący fragment „Dziesięciu palców bajki” opisuje jej wspomnienia z wigilii i czas oczekiwania na ojca na podstacji w Obersiellach.

Autorka doszła do faktu, że nie może już wycofać się z dyskusji na temat migracji. Pomimo swojej wcześniejszej decyzji, aby nie pisać o tych tematach, teraz krytycznie zastanawia się nad odpowiedzialnością dziennikarzy w raporcie o mniejszościach. Znalazła swój pokój ze swoim pochodzeniem i nie widzi już pisania o migracji jako znaku porażki, ale jako części jego dziennikarskiej tożsamości.

27 czerwca 2025 r. O godz. To wydarzenie zapowiada wgląd w złożoną historię migracji i wyzwania związane z pracą dziennikarską.