Na de 18e verjaardag: de steun van Carinthia voor Careleaver

Na de 18e verjaardag: de steun van Carinthia voor Careleaver

In Karinthia neemt u een buitengewone manier om jonge volwassenen te helpen die uit het openbaar jeugdwelzijn komen. Meestal moeten deze zo -called careleavers de faciliteiten verlaten waarin ze op de leeftijd van 18 jaar zijn opgegroeid en vaak enige steun verliezen. De speciale behoeften van deze mensen worden hier echter besproken, die vaak afkomstig zijn van moeilijke omstandigheden.

De verhalen van veel van deze jongeren worden gekenmerkt door slagen van het lot, zoals het verlies van een ouder vanwege ziekte of dood, evenals ervaringen met alcoholisme en geweld. Deze omstandigheden betekenen dat ze in een buitenlandse zorg worden gebracht, niet omdat ze problematisch zijn, maar omdat ze bescherming nodig hebben. Dit resulteert in enorme uitdagingen op weg naar het volwassen leven, wat te wijten is aan de vroege scheiding van de gebruikelijke sociale netwerken en aan de andere kant te wijten aan de problemen van het opgroeien.

unieke aanpak in Carinthia

Matthias Liebenwein, hoofd van de Diakonie de La Tour, beschrijft de juridische situatie in het Jeugdwelzijnssysteem: "De steun eindigt legaal op zijn 18e verjaardag, maar er is de optie om te worden ondersteund door de 21e." Een probleem ontstaat wanneer een jongere op de leeftijd van 18 zegt dat hij niet langer de steun nodig heeft en dan, vaak vanwege overmatige eisen, kan hij niet terugkijken. Carinthia is zich er echter van bewust dat maatregelen landelijk nodig zijn om deze jongeren beter te ondersteunen.

Het contactpunt in Klagenfurt is voor velen een veilige poort. Alex, 22 jaar oud, en Milo, 24 jaar oud, rapporteren over haar moeilijkheden. Alex zegt: "Het is moeilijk om volwassen te worden. Er zijn zoveel dingen te doen waarvoor je hulp nodig hebt." Beide delen hun uitdagingen en barrières die ze in het dagelijks leven moeten overwinnen, vooral in de noodzakelijke zelforganisatie na het verlaten van de faciliteit.

Het basisidee van deze ondersteuning is dat er geen vervaldatum voor hulp is. Matthias Liebenwein legt uit: "De startposities van Careleaver worden gefinancierd door de staat Carinthia en biedt ondersteuning zonder een tijdslimiet." Het is een gedifferentieerde aanpak die tot doel heeft de jongeren te laten zien dat ze niet alleen zijn, vooral tijdens deze kritische overgangsfase.

De omstandigheden in de faciliteiten zijn vaak niet ideaal. Milo gaat over de problemen van gelijke behandeling van verschillende leeftijdsgroepen binnen de faciliteiten. "Dezelfde regels voor alle leeftijdsgroepen creëren conflicten", zegt hij. Het gedrag van de jongeren is vaak bevooroordeeld, het stigma van "moeilijk te onderwijzen" laat niet los.

realiteiten van opgroeien

Opgroeien betekent niet alleen het vinden van een appartement of het krijgen van een baan. Voor veel Careleaver worden deze uitdagingen ook geassocieerd met een traumatisch verleden dat altijd in het dagelijks leven ontkiemt. Alex geeft aan: "Waar ik mee moet worstelen, is om hulp te accepteren en niet altijd alles alleen te doen." Een belangrijk leerproces dat niet altijd eenvoudig is. Het gevoel niet genoeg of onvoldoende plagen te zijn, veel van de jonge volwassenen die uit huis onderwijs komen.

De contactpunten geven u de mogelijkheid om uw problemen openlijk te bespreken. "Ik ben blij dat er deze steun is", zegt Milo en zegt dat de directe toegang tot maatschappelijk werkers: "Het is belangrijk om iemand te hebben die je helpt en aan je zij staat." De aanmoediging om hulp op te nemen, staat centraal om te vechten tegen de emotionele en psychologische stress, die velen voelen in deze fase van zelfontdekking.

De startpunten van Careleaver in Villach en Klagenfurt staan open voor alle jonge mensen die ondersteuning nodig hebben. Toegang tot het pand vereist geen pre -registratie. Het team bestaat uit specialisten die speciaal zijn opgeleid om te voldoen aan de vereisten van deze jonge volwassenen.

De financiële steun van de staat Carinthia was mogelijk om deze faciliteiten duurzaam te exploiteren. Levende voorbeelden zoals Alex en Milo illustreren hoe essentieel deze contactpunten zijn omdat ze niet alleen jonge mensen technische hulp bieden, maar hen ook het gevoel van verbondenheid en vriendschap geven.

De contactpunten zijn daarom meer dan alleen adviescentra. Het zijn hoop dragers die veel jonge mensen laten zien een manier die mogelijk is ondanks de tegenslagen van het leven. In een land als Oostenrijk, waarin jongvolwassenen gemiddeld tot 25 jaar met hun ouders kunnen leven, is het des te belangrijker om Careleaervern een plek te bieden waar ze leren zich onafhankelijk te oriënteren in de wereld.

Hoewel de aankomstplekken van Careleaver een uniek project zijn in Carinthia, hopen de initiatiefnemers dat vergelijkbare aanbiedingen ook kunnen worden gemaakt in andere federale staten. De druk op sociale structuren groeit om ervoor te zorgen dat geen van deze jonge volwassenen onveilig blijft wanneer ze in onafhankelijkheid worden vrijgegeven.