Οικογενειακή επανένωση για τους πρόσφυγες: Οι κυβερνητικές στάσεις για έξι μήνες!

Οικογενειακή επανένωση για τους πρόσφυγες: Οι κυβερνητικές στάσεις για έξι μήνες!

Vienna, Österreich - Ο τυρκουάζ-κόκκινος συνασπισμός στην Αυστρία αποφάσισε στον υπουργό να αναστείλει προσωρινά την οικογενειακή επανένωση για τους πρόσφυγες. Το μέτρο αυτό τίθεται σε ισχύ μετά τη δημοσίευση στην Ομοσπονδιακή Εφημερίδα του Νόμου και αρχικά θα υποβάλει αίτηση για έξι μήνες. Ο υπουργός Εσωτερικών Gerhard Karner δίνει τους κύριους λόγους για την υπερφόρτωση του εκπαιδευτικού και του κοινωνικού συστήματος καθώς και των ανησυχιών για την πολιτική ασφαλείας. Αναμένεται ότι ο κανονισμός μπορεί να επεκταθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2026 εάν απαιτεί η κατάσταση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι πρόσφυγες μπορούν να συνεχίσουν να υποβάλλουν αιτήσεις για οικογενειακή επανένωση μεταξύ των αυστριακών αντιπροσωπευτικών αρχών στο εξωτερικό, αλλά η περίοδος επεξεργασίας αναστέλλεται, γεγονός που οδηγεί σε σημαντικές καθυστερήσεις.

Ιδιαίτερα ευαίσθητες περιπτώσεις, όπως εκείνες των ανηλίκων που ζουν χωρίς φροντιστές ή εκείνες στις οποίες τα παιδιά που ζουν στην Αυστρία χρειάζονται επειγόντως έναν γονέα που έχει εξουσιοδοτηθεί να έχει νόμιμο κηδεμόνα από τον παρόντα κανονισμό. Ωστόσο, όλες οι άλλες εφαρμογές καθυστερούν επ 'αόριστον. Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, καταγράφηκαν συνολικά 219.525 προστατευτικές επιχορηγήσεις μεταξύ 2015 και 2024, εκ των οποίων 95.450 ανήλικοι, 41.330 γυναίκες και 6.665 ασυνόδευτοι ανήλικοι επηρεάζονται. Η υπερφόρτωση στον τομέα της εκπαίδευσης ασχολείται ιδιαίτερα με τα νηπιαγωγεία και τα σχολεία και παρατηρείται αύξηση του εγκλήματος καθώς και με το έγκλημα μίσους και τον αντισημιτισμό.

Κοινωνικές και ψυχολογικές επιδράσεις

Η απόφαση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης κάνει πολλούς πρόσφυγες σκληρά. Στη Γερμανία αναζητείται επίσης παρόμοια ρύθμιση, η οποία θα πρέπει να αναστείλει προσωρινά την οικογενειακή επανένωση για άτομα με περιορισμένη κατάσταση προστασίας. Για πολλούς ανθρώπους που προστατεύονται από θυγατρική προστασία, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει χρόνια διαχωρισμού από τις οικογένειές τους. Η πίεση σε όσους επηρεάζονται είναι τεράστια επειδή αντιμετωπίζουν κοινωνικές και ψυχολογικές συνέπειες αυτού του διαχωρισμού. Παραδείγματα όπως αυτά των εννέα ετών -με κωφός και ο πατέρας της Abdulaziz δείχνουν πόσο οδυνηρή είναι αυτές οι καταστάσεις. Ο Abdulaziz, ο οποίος ζει με την κόρη του στο Braunschweig, υπέβαλε αίτηση για οικογενειακή επανένωση για τη σύζυγό του και δύο γιους στη Συρία πριν από δύο χρόνια. Παρά τις καθημερινές τηλεφωνικές κλήσεις, η αβεβαιότητα για το μέλλον παραμένει.

στη Γερμανία, περίπου 381.000 άτομα με καθεστώς θυγατρικής προστασίας, τα οποία προέρχονται κυρίως από τη Συρία, τη Σομαλία, την Υεμένη, το Αφγανιστάν και την Ερυθραία. Μέχρι τις 19 Φεβρουαρίου 2025, περίπου 2.800 άτομα με θυγατρική προστασία περιμένουν την οικογενειακή επανένωση. Στα τέλη Ιουνίου, το Bundestag θα ψηφίσει ένα αντίστοιχο σχέδιο νόμου που αποσκοπεί στον περιορισμό της ακανόνιστης μετανάστευσης και να ανακουφίσει τους δήμους. Οι ερευνητές μετανάστευσης και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκφράζουν ανησυχίες επειδή οι κανονισμοί θα μπορούσαν να περιορίσουν σημαντικά τη νομική πρόσβαση στην οικογενειακή επανένωση. Η συζήτηση σχετικά με αυτήν την πολιτική δεν είναι νέα, διότι μεταξύ 2016 και 2018 η οικογενειακή επανένωση εκτέθηκε προσωρινά σε εκείνους που δικαιούνται θυγατρική.

Σκέψεις σχετικά με τη μετανάστευση

Η κριτική των νέων κανονισμών δεν παραμένει ανήκουστη. Πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων προειδοποιούν για το ψυχολογικό στρες που προκαλούνται από τους διαχωρισμούς των οικογενειών. Τονίζεται ότι η ικανότητα ενσωμάτωσης των οργανισμών υποδοχής επιβαρύνεται σημαντικά. Περιπτώσεις όπως ο συριακός πρόσφυγας Mohammed, ο οποίος ζει έναν μόνο γονέα με τον γιο του με έντονη αναπηρία, δείχνουν ότι η οικογενειακή επανένωση είναι για πολλές από τις τελευταίες λάμψη της ελπίδας. Τα νομικά θεμέλια της οικογενειακής επανένωσης για όσους δικαιούνται θυγατρικές είναι περίπλοκες επειδή η οδηγία της ΕΕ δεν ισχύει για την οικογενειακή επανένωση σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά πρέπει να τηρείται το γερμανικό σύνταγμα και η ευρωπαϊκή σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μια άλλη πτυχή που φωτίζεται κριτικά είναι η μακρά διαδικασία για την παροχή θεώρησης, η οποία μπορεί συχνά να διαρκεί μεταξύ έξι μηνών και πάνω από δύο χρόνια. Αυτό το γεγονός θα μπορούσε να καταστήσει αδύνατο για πολλές οικογένειες να αντισταθμίσουν τους συγγενείς τους εγκαίρως. Η ευθύνη είναι πλέον όλο και περισσότερο με την πολιτική απόφαση -οι κατασκευαστές που πρέπει να αντιδράσουν κατάλληλα στις προκλήσεις.