UE i Afryka: Skoncentruj się na nowych sposobach handlu i migracji!

UE i Afryka: Skoncentruj się na nowych sposobach handlu i migracji!

Brüssel, Belgien - 21 maja 2025 r. W Brukseli odbyło się ważne spotkanie, w którym uczestniczy ponad 70 delegacji i 50 ministrów. Austria była reprezentowana przez szefa działu Beat Meinl-Reisinger (NEOS). Wydarzenie podkreśliło priorytet, który Unia Europejska (UE) ustanawia we współpracy z Afryką, w szczególności w odniesieniu do surowców i mobilności, takich jak

Egipski minister spraw zagranicznych Badr Abdelatty zajął się rosnącą populacją Afryki i ich znaczenia dla przyszłego wzrostu w Europie. Jego nigeryjski kolega Yusuf Tuggar zajął się potrzebą zwiększonej współpracy między dwoma kontynentami. Wezwał do inwestycji w programy szkoleniowe na podstawie umów migracyjnych w celu zapewnienia niezbędnych pracowników obu stron.

Żonglowanie między polityką komercyjną a rozwojem jest wyzwaniem. Według swp , ramy dla relacji handlowych między krajami UE a krajami AKP (Afryka, Karibik, Pacyfic) zmieniły się znacząco, odkąd umowa Cotonou. Nowa umowa ma na celu zaoferowanie zmodernizowanych przepisów dotyczących inwestycji, usług i migracji. Jednak rola aspektów społecznych i środowiskowych staje się coraz ważniejsza, które musiały być zintegrowane ze wszystkimi umowami międzynarodowymi od 2015 r.

Polityczny i ekonomiczny wpływ Europy w Afryce, który zmniejszył się w ostatnich latach, jest coraz bardziej kwestionowany przez wpływ Chin. W 2017 r. UE była najważniejszym nabywcą eksportu afrykańskiego z 29 procentami, podczas gdy Chiny były odpowiedzialne za 23,9 procent nowych inwestycji w Afryce. To ilustruje potrzebę wzmocnienia pozycji Europy i pogłębiania współpracy z Afryką.

Unia afrykańska szuka rozwiązań ciągłych problemów zadłużenia swoich członków. Również w tych dyskusjach południowoafrykański minister Thandi Moraka wyraził obawy dotyczące „nierealistycznych żądań” i wezwał do reform w Światowej Organizacji Handlu (WTO) i Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW).

Aby sprostać wyzwaniom migracji i rozwoju gospodarczego, niezbędne jest strategiczne dostosowanie polityki UE wobec Afryki. Istniejące instytucje umowy Cotonou są obecnie oceniane jako nieefektywne, a przyszłe postępy handlowe mogą zostać renegocjowane w celu spełnienia zaktualizowanych warunków.