Το μέλλον των δασών: Πώς οι ζημιές από τις καταιγίδες αλλάζουν την αναδάσωση

Το μέλλον των δασών: Πώς οι ζημιές από τις καταιγίδες αλλάζουν την αναδάσωση

Τον Σεπτέμβριο του 2024, μια καταστροφική καταιγίδα σάρωσε την ανατολική Στυρία με πάνω από 150 km/h και άφησε μια ερημική εικόνα: γιγάντια δέντρα ξεριζώθηκαν και δάση καταστράφηκαν! Αμέτρητοι ιδιοκτήτες δασών έρχονται αντιμέτωποι με την πρόκληση του τι να κάνουν μετά την καταστροφική καταστροφή των δασών τους. Μεγαλόφωνος ORF Στυρίας Οι εργασίες καθαρισμού έχουν ήδη προχωρήσει αρκετά, αλλά το ερώτημα παραμένει: θέλουμε πραγματικά να φυτέψουμε νέα δέντρα; Άλλωστε, το Γεωπονικό Επιμελητήριο έχει ήδη συστήσει την επιλογή κατάλληλων ειδών δέντρων που δεν είναι μόνο κλιματικά ανθεκτικά αλλά μπορούν και να ενισχύσουν το φυσικό περιβάλλον.

Η δακτυλογράφηση δασών επιτρέπει στους ειδικούς να κάνουν στοχευμένες προτάσεις για είδη δέντρων που θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν τα επόμενα 80 έως 100 χρόνια. Τα σκληρά ξύλα όπως η βελανιδιά και η κερασιά είναι πολύ δημοφιλή, όπως και τα κωνοφόρα όπως το έλατο και το πεύκο. Ωστόσο, η αναδάσωση είναι ένα θέμα που προκαλεί συγκίνηση, ειδικά για όσους έχουν επενδύσει δεκαετίες στην κατασκευή των δασών τους. Ο Klement Moosbacher, ιδιοκτήτης δάσους από το Χάρτμπεργκ, τονίζει ότι παρά την καταστροφή, είναι αφοσιωμένος στην κληρονομιά του και θα ήθελε να φυτέψει νέα δέντρα. Αλλά δεν είναι όλοι τόσο αισιόδοξοι. Μερικοί σκέφτονται απλώς να αφήσουν τη φύση να ξαναρχίσει και να παραιτηθούν από την ενεργό αναδάσωση.

Προληπτικά μέτρα και επιλογή ειδών δέντρων

Πως Δασική ενίσχυση εκθέσεις, η τακτική συντήρηση των δασών μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή μελλοντικών ζημιών και έτσι να ελαχιστοποιήσει την ανάγκη για αναδάσωση. Με τη σταθεροποίηση της άνω συστάδας, δηλαδή της παλαιότερης γενιάς δέντρων, και την εγκαθίδρυση νεαρών δέντρων νωρίς, η ανθεκτικότητα του δάσους μπορεί να αυξηθεί σημαντικά. Τα μικτά δάση είναι ιδιαίτερα πλεονεκτήματα εδώ επειδή είναι λιγότερο ευάλωτα στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής.

Η δημιουργία των λεγόμενων πυλών φασκόμηλου είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για την παροχή στα νεαρά δέντρα προστατευμένου χώρου για ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται ο υπερπληθυσμός των θηραμάτων. Προκειμένου να προστατευθεί το δάσος και να διευκολυνθεί πιθανή αναδάσωση στο μέλλον, οι ιδιοκτήτες δασών θα πρέπει να λάβουν μέτρα εγκαίρως. Το παράδειγμα του Klement Moosbacher και οι συμβουλές των δασολόγων θα μπορούσαν να αποτελέσουν οδηγό για πολλούς ιδιοκτήτες δασών σε αυτή τη δύσκολη περίοδο.