Leverancierswet: bedrijven staan voor nieuwe uitdagingen!

Sinds het begin van 2024 is de toeleveringsketenwet ook geldig voor bedrijven met 1.000 tot 3.000 werknemers. Een voorbeeld hiervan is Biotest, een bedrijf uit Dreieich met ongeveer 2500 werknemers. Biotest begon zich voor te bereiden op de vereisten van de wet in 2022 en schat dat de implementatie zal worden geassocieerd met kosten in het midden van de middelste zes -cijfer.

Om aan de bepalingen van de Lief Chain Law te voldoen, werd een werknemer aangenomen als een mensenrechtenfunctionaris. Biotest heeft ook speciale vragenlijsten ontwikkeld om informatie te verkrijgen over de werkomstandigheden van haar leveranciers. Het bedrijf werkt aan methoden voor het omgaan met mogelijke mensenrechtenschendingen in de supply chain. Julia Hentschel, hoogleraar supply chains, uitte bezorgdheid over de hoge bureaucratische inspanning die hand in hand gaat met de wet. Het suggereert het handhaven van de boetes van mensenrechtenschendingen, maar om de documentatieplicht af te schaffen.

Controle en uitdagingen

Naleving van de Supply Chain Law wordt gevolgd door het Federal Office for Economics and Export Control (BAFA). Sinds de nieuwe verordening zijn 5.200 bedrijven toegewijd aan rapportage en documentatie landelijk. Vanwege de noodzaak om een Europese supply chain -wetgeving in het nationale recht te implementeren, worden controles door de BAFA blootgesteld aan het begin van 2026. Dirk Neumüller van Biotest benadrukt dat deze veranderingen niet worden verlicht voor het bedrijf, omdat het moet blijven.

De toeleveringsketenwet heeft ook een impact op kleinere bedrijven zoals de chemische dealer A+E Fischer, die 80 werknemers in dienst heeft. A+E Fischer wordt gedwongen extra werknemers in te huren om te voldoen aan de vereisten van de grotere bedrijven die hen leveren. Het doel van de wet is om de mensenrechtensituatie in de toeleveringsketens te verbeteren. Hentschel merkt op dat een zorgvuldige testen van de supply chain ook kan leiden tot verbeteringen in ecologische en sociale normen.

Bovendien vereist de toeleveringsketenwet de benoeming van een mensenrechtenfunctionaris om risicobeheer te controleren. De taken van de mensenrechtenfunctionaris omvatten reguliere risicoanalyses, de implementatie van preventie en remediërende maatregelen, evenals de oprichting van een klachtenprocedure voor getroffen mensen binnen de supply chain. De mensenrechtenfunctionaris is verantwoordelijk voor surveillance, maar niet voor de uitvoering van de maatregelen. De documentatieverplichtingen en de oprichting van een jaarverslag kunnen deel uitmaken van zijn taken, zoals Weka gemeld.

Het wordt aanbevolen om een personeelspositie op te zetten voor de mensenrechtenfunctionaris die de coördinatie en monitoring van de taken overneemt. De verantwoordelijkheid voor de implementatie van de toeleveringsketenwetgeving bevindt zich vaak direct in het management of in het nalevingsgebied. De mensenrechtenfunctionaris heeft echter geen speciale bescherming tegen ontslag, wat kan leiden tot conflicten als hij bedrijfspraktijken wil bekritiseren.

Bedrijven verwachten meer duidelijkheid over de controles en mogelijke wijzigingen in de wet na de verkiezing van de Bundestag in februari 2025, zoals tagesschau