ÖVP in luxe shock: handtas van 2200 euro voldoet aan spaarplannen!

ÖVP in luxe shock: handtas van 2200 euro voldoet aan spaarplannen!

Tijdens het begrotingsplenum zorgde de presentatie van een luxe handtas door ÖVP-Kamerlid Karoline Edtstadler voor opschudding. Deze handtas is afkomstig van een gerenommeerd Frans luxemerk en heeft een prijs van 2.200 euro. De FPÖ, vertegenwoordigd door haar algemeen secretaris Michael Schnedlitz, heeft de ÖVP scherp bekritiseerd vanwege deze verspilling in het licht van een bezuinigingspakket dat vooral gepensioneerden, gezinnen en werkende mensen treft. Schnedlitz maakte duidelijk dat de ÖVP geen besef had van de behoeften van de bevolking en dat veel burgers de partij de rug toekeerden.

Schnedlitz beschreef de huidige regering als de grootste en duurste in de geschiedenis van Oostenrijk. Hij gaf voorbeelden van hoge uitgaven, waaronder 1,6 miljoen euro voor het zogenaamde ‘bureaucratiepaleis’ op het ministerie van Buitenlandse Zaken en twee bedrijfsauto’s voor een staatssecretaris van de Neos. In deze context riep hij op tot een verklaring van de bondspresident over de grieven en herinnerde hij eraan dat Edtstadler ooit mensen die zich niet tegen Corona wilden laten vaccineren, de facto illegaal noemde.

De verandering in het concept van luxe

Het debat over dure handtassen roept ook vragen op over het concept luxe. Volgens een analyse is luxe een relatief stagnerend concept dat sterk afhankelijk is van culturele, economische en sociale normen. Zoals Werner Sombart het uitdrukte: luxe is elke uitgave die verder gaat dan nodig is. Er bestaat geen objectieve maatstaf voor luxe, aangezien deze tot uiting komt in kwaliteit en niet alleen in kwantiteit. Dit komt niet in de laatste plaats tot uiting in de behoefte aan sociaal onderscheid, dat nauw verbonden is met het idee van luxe.

Sociale waarden met betrekking tot luxe veranderen in de loop van de tijd. In de historische kritiek op luxe wordt vaak gesproken over overdaad en excessen, terwijl voorbeelden uit de geschiedenis, zoals de uitspattingen van de oude Romeinen of de pracht en praal van de prinsen uit de Renaissance, de grenzen van de luxe in die tijd illustreren. In het industriële tijdperk maakte massaproductie de toegang tot luxeartikelen toegankelijk voor bredere klassen, waardoor de definitie van luxe verder verschoof.

Duurzaamheid en nieuwe normen

In de huidige samenleving wordt het toenemende belang van duurzaamheid onderkend. Er wordt steeds vaker gezegd dat luxegoederen geassocieerd worden met ethische meerwaarde, wat ook duidelijk wordt door de ‘stealth rijkdom’-trend. Discretie en understatement zijn hier vereist, terwijl luxeartikelen van hoogwaardige materialen en in kleine fabriekjes worden gemaakt. De schaarste aan basisgoederen en de stijgende kosten van levensonderhoud veranderen ook ons ​​begrip van luxe; In de toekomst zouden noodzakelijke goederen zoals water, lucht en veiligheid centraal kunnen staan.

De verwevenheid van luxe, sociale waarden en huidige politieke beslissingen wordt duidelijk gemaakt door de controverses rond de dure handtas en de sociale uitdagingen die daarmee gepaard gaan. Zoals de focus op ethische aspecten laat zien, wordt het concept luxe gekenmerkt door een constante evolutie, wat ook tot uiting komt in de discussie rond de ÖVP en haar uitgaven.