Suche
Mein Konto
De terugkeer van de wollige varkens: een teken tegen het uitsterven van soorten!
Ontdek waarom oude boerderijdieren, zoals het wolharige Mangalitza-varken, cruciaal zijn voor het behoud van de biodiversiteit.
De terugkeer van de wollige varkens: een teken tegen het uitsterven van soorten!
In de landbouwwereld vecht een oud dierras voor zijn plaats: het wollige Mangalitza-varken. Deze robuuste en weerbestendige dieren horen niet thuis in de moderne bio-industrie, maar spelen wel een cruciale rol bij het behoud van de biodiversiteit Rijn-Palts gemeld. Het fokken van deze varkens is niet alleen een kwestie van traditie, maar ook een stap tegen het uitsterven van soorten. Hun veerkracht en aanpassingsvermogen maken hen tot waardevolle bondgenoten in de hedendaagse landbouweconomie.
Op een idyllisch landgoed in Duitsland, zoals deze Weng landhuis, Mangalitza-wollige varkens worden met vrije uitloop gehouden. Hier kunnen ze zich op een ruime 20.000 m² verplaatsen en hun natuurlijke gedrag nastreven. Door deze op de soort afgestemde houderij kunnen de dieren in een familiegroep leven, aangezien er maximaal drie generaties tegelijk op de boerderij aanwezig zijn. De varkens zorgen zelf voor hun voeding door een speciaal mengsel van klaver, peulvruchten, zonnebloemen en lupines te onderzoeken en te eten. De moeders krijgen 1 tot 2 keer per jaar 6-8 biggen, die vervolgens minimaal een jaar op de boerderij blijven voordat ze naar de boerderij worden afgeleverd.
Synergie tussen dieren
Een ander opvallend kenmerk van de veehouderij is de symbiotische relatie tussen wollige Mangalitza-varkens en Sulmtaler-kippen. Deze samenwerking biedt zowel diersoortbescherming als voordelen: Terwijl de kippen veilig zijn voor roofdieren zoals haviken en vossen in het gezelschap van varkens, profiteren de varkens van een lagere parasietdruk. Deze vorm van veehouderij is niet alleen een voorbeeld van duurzame landbouw, maar stelt vandaag de dag ook nieuwe normen voor de soortgerichte houderij van landbouwhuisdieren.