Η επιλογή του Trump για τον επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας έχει δυσπιστία στις αρχές

Ο Gabbard συμφώνησε και περιέγραψε αυτή την πρακτική ως "τρέλα". Αργότερα την ίδια χρονιά παρουσίασε ένα σχέδιο νόμου με τίτλο "Protect Grave Whistleblower Act" στο Κογκρέσο, το οποίο αποσκοπούσε στην προστασία ανθρώπων όπως ο Ellsberg. Μέσα σε μια εβδομάδα, έγραψε δύο ακόμη σχέδια νόμων που υποστήριζαν τον Julian Assange και τον Edward Snowden, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για δύο από τις μεγαλύτερες διαρροές ασφαλείας στις πληροφορίες των ΗΠΑ στον 21ο αιώνα.

κριτική για την επιλογή του Trump

Η απόφαση του Trump να διορίσει τον Gabbard να ηγηθεί του Διευθυντή του Διευθυντή της Εθνικής Νοημοσύνης ερωτήθηκε γρήγορα. Συγκεκριμένα, η σχετική τους απειρία στην ομάδα πληροφοριών και οι δημόσιες απόψεις της για τη Συρία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι οποίοι θεωρούν πολλούς αξιωματικούς ασφαλείας ως ρωσική προπαγάνδα, παρέχουν συζητήσεις. Το πιο αντίθετο προς τις αρχές, τις οποίες σύντομα μπορεί να οδηγήσει, είναι το μεγαλύτερο μέρος της δυσπιστίας τους από τις μακρινές εξουσίες επιτήρησης της κρατικής επιτήρησης και την υποστήριξή τους σε άτομα που είναι έτοιμοι να αποκαλύψουν μερικά από τα πιο ευαίσθητα μυστικά των μυστικών υπηρεσιών.

Πολιτική αλλαγή και απομονωτισμός

Σχέδιο νόμου για την κατάργηση του νόμου Patriot

Εάν επιβεβαιωθεί ο Gabard, θα είναι το πρώτο πρόσωπο με τον προσανατολισμό της αντι-ορεινού προσανατολισμού στη διαχείριση της ομάδας Secret Service κατά την περίοδο μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Η αποστροφή της σε αυτό που περιγράφει ως το "κράτος ασφαλείας και οι φίλοι του πολεμιστή" υπογραμμίζει ότι μπορεί να προσπαθήσει να επανασχεδιάσει τους κανόνες για το έργο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Τον Δεκέμβριο του 2020, λίγο πριν φύγει από το Κογκρέσο, ο Gabard παρουσίασε ένα σχέδιο νόμου που θα ακυρώσει το νόμο Patriot και το άρθρο 702 του νόμου για την επιτήρηση στο εξωτερικό - δύο σημαντικές αρχές επιτήρησης που ψηφίστηκαν σύμφωνα με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

απομονωτική εξωτερική πολιτική

Ως Δημοκρατικός και Ρεπουμπλικανός, ο Gabbard αντιπροσώπευε μια μόνιμα αγκυροβολημένη απομονωτική και αντι-πολεμική ιδεολογία. Υποστήριξε μια πολεμική εξωτερική πολιτική για ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες, αλλά ήταν εναντίον των πολέμων αντίπαλες όπως η Ρωσία και η Συρία. Μέρος αυτής της βαθιάς εξωτερικής πολιτικής του Ειρηνικού φαίνεται να διαμορφώνεται από την πεποίθηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στα πρόθυρα ενός πυρηνικού πολέμου με τη Ρωσία ή την Κίνα

Διαμάχη και ο ρόλος τους στο Κογκρέσο

Πριν από την επίσκεψή της στο Κογκρέσο, ο Gabbard προσχώρησε στην Εθνική Φρουρά της Χαβάης και στάλθηκε στο Ιράκ το 2004. Ο Gabard εξελέγη στο Κογκρέσο στην ηλικία των 31 ετών και βρήκε γρήγορα τη θέση του στη Στρατιωτική Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για να πολεμήσει την παρέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία. Η συνάντησή της με την Assad εξέπληξε τα μέλη του Δημοκρατικού Κογκρέσου επειδή δεν την ενημέρωσε για την πρόθεσή της.

Μετά το χρόνο της στο Κογκρέσο, ο Gabbard εγκατέλειψε το Δημοκρατικό Κόμμα τον Ιανουάριο του 2021 και τελικά υποστήριξε το Trump, το οποίο έφερε σε μια πιθανή θέση υπουργικού συμβουλίου στη νέα διοίκηση Trump. Ο Gabard παραμένει ένα μυστήριο της ομάδας πληροφοριών σε πολλές πτυχές. Οι πρώην δημόσιοι υπάλληλοι εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με ορισμένες από τις αμφιλεγόμενες δημόσιες δηλώσεις τους χωρίς ακριβέστερη γνώση των πολιτικών τους θέσεων.

Fazit

Παρόλο που ο Gabard παρουσιάζει ένα ασυνήθιστο προφίλ ως εγχώριος πολιτικός, οι σαφείς και συνεπείς θέσεις της εθνικής ασφάλειας θα μπορούσαν να καθορίσουν το μέλλον της στον τομέα της εθνικής ασφάλειας. Παρά την προηγούμενη απειρία της, η δυνατότητα για τον επανασχεδιασμό της μυστικής υπηρεσίας σε αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο είναι ένα κεντρικό θέμα της πολιτικής της ατζέντας.