Η Ρωσία σχεδιάζει στρατιωτική δομή στη Λιβύη: Κίνδυνος για το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη!

Η Ρωσία σχεδιάζει στρατιωτική δομή στη Λιβύη: Κίνδυνος για το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη!

Η πιθανή ανασυγκρότηση της Ρωσίας για τη Λιβύη θα μπορούσε να έχει μακρινές συνέπειες για τη Μόσχα, την Τρίπολη και πέρα.

Το μέλλον της Ρωσίας στη Συρία βρίσκεται στο χείλος! Ενώ οι αναλυτές συμφωνούν ότι η απώλεια της Συρίας για τη Ρωσία σημαίνει ελάχιστα, ένα πράγμα είναι σαφές: το Κρεμλίνο δεν θέλει να εγκαταλείψει τη στρατηγική του επιρροή στη Μεσόγειο και στην Αφρική. Η Ρωσία έχει χτίσει εργατικά αυτή τη θέση τα τελευταία δέκα χρόνια.

Μια αβέβαιη μοίρα για τις στρατιωτικές βάσεις

Αλλά με την εξαγορά της εξουσίας από το Hayat Tahrir al-Sham (HTS), το μέλλον αυτών των βάσεων είναι αβέβαιο. Η Ρωσία έχει ήδη αφαιρέσει τμήματα των στρατευμάτων της, γεγονός που εγείρει το ερώτημα: Τι συμβαίνει στη Μόσχα στη Μεσόγειο και την Αφρική;

Η απάντηση θα μπορούσε να είναι στη Λιβύη! Η Ρωσία έχει ήδη παρουσία εκεί και θεωρείται η μόνη πρακτική εναλλακτική λύση εάν η Μόσχα πρέπει να αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Συρία. Αλλά τι θα ήταν ξαφνική αύξηση του ρωσικού στρατού για την ήδη ασταθής Λιβύη; Και ποιες επιπτώσεις θα έχει αυξημένη ρωσική παρουσία τόσο κοντά στο όριο του ΝΑΤΟ;

"Η Ρωσία θεωρεί την Αφρική ως ένα από τα κύρια μέρη του διαγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων", εξηγεί ο Oleg Ignatov, κορυφαίος αναλυτής της Διεθνούς Ομίλου Κρίσεων. Από το 2017, το Κρεμλίνο επιδιώκει τον στόχο της επέκτασης της παρουσίας του στην Αφρική μέσω βάσεων στη Συρία και τη Λιβύη. Το σώμα της Αφρικής, πρώην Wagner Group, εξασφαλίζει τις κυβερνήσεις στο Μάλι, τη Μπουρκίνα Φάσο και τον Νίγηρα, οι οποίες έχουν σπάσει τις σχέσεις με τη Δύση μετά από πρόσφατα κράτη.

Λιβύη στο χάος

Η ίδια η Λιβύη βρίσκεται σε έναν αγώνα εξουσίας που θα μπορούσε να συγχέεται από την ομαδοποίηση ρωσικών στρατευμάτων από τη Συρία στη Βόρεια Αφρική. Δεν υπήρξε σχεδόν καμία σταθερότητα από την επανάσταση του 2011 και η χώρα διαχειρίζεται δύο κυβερνήσεις, και οι δύο θεωρούνται παράνομες. Ο Khalifa Haftar, ο αυτοαποκαλούμενος στρατιωτικός διοικητής, και ο διεθνώς αναγνωρισμένος πρωθυπουργός Abdul Hamid Dbeibah είναι ασυμβίβαστες.

Η τελευταία επιλογή που έπρεπε να πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο του 2021 απέτυχε την τελευταία στιγμή. Ωστόσο, ο ΟΗΕ ανακοίνωσε νέες διαπραγματεύσεις για να επιτρέψει στις πρώτες εθνικές εκλογές από την αποτυχημένη προσπάθεια το 2021, αλλά οι αναλυτές προειδοποιούν: μια σημαντική ρωσική στρατιωτική βάση στα ανατολικά της Λιβύης θα μπορούσε να δώσει στον Haftar μια υπερμεγέθη φωνή σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.

"Εάν η Ρωσία μετατοπιστεί προς τα ανατολικά, τα καπέλα μπορούν να κάνουν και να αφήσουν αυτό που θέλει", προειδοποιεί ο Tarek Megerisi από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τις Εξωτερικές Σχέσεις. Αυτό θα έκανε τις διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ μια φάρσα, αφού ο Haftar θα μπορούσε να υπαγορεύσει τις συνθήκες.

"Περισσότερες σφαίρες", καταλήγει, και έτσι υποδεικνύει τις πιθανές συγκρούσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν από αυτή τη μετατόπιση της εξουσίας.

Οι γεωπολιτικοί ελιγμοί της Ρωσίας στη Λιβύη δεν πρέπει να υποτιμηθούν. "Δεν πρόκειται μόνο για στρατιωτικές βάσεις. Η Ρωσία δημιουργεί σημεία πίεσης στις διαδρομές μετανάστευσης της Ευρώπης, στην ενεργειακή προμήθεια και στις εμπορικές οδούς", εξηγεί ο Anas El Gomati από το Ινστιτούτο Sadeq στην Τρίπολη. Η Λιβύη θα μπορούσε να αποδειχθεί μια τέλεια πλατφόρμα για τον υβριδικό πόλεμο.

Οι δυτικές δυνάμεις συνεχίζουν να προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη ραφή, αν και θα μπορούσε να προσφέρει καταφύγιο μερικές εκατοντάδες ναυτικά μίλια από την ακτή του ΝΑΤΟ. "Η απειλή του ΝΑΤΟ δεν είναι υπερβολική. Είναι κατανοητή", λέει ο El Gomati.

Οι επόμενοι μήνες θα μπορούσαν να είναι αποφασιστικοί για το πώς το γεωπολιτικό τοπίο στη Βόρεια Αφρική και πέραν αυτού. Η Ρωσία έχει πολλά να χάσει - και να κερδίσει ακόμα περισσότερο!