Vergeten slachtoffers: de tragische geschiedenis van de professionele criminelen in de concentratiekamp

Vergeten slachtoffers: de tragische geschiedenis van de professionele criminelen in de concentratiekamp

Het donkere verleden van het nazi -tijdperk heeft veel tragische lot, waarvan het lot meerdere keren werd getroffen in het bezette Luxemburg. De focus op deze genegeerde verhalen wordt mogelijk gemaakt door de tentoonstelling "Vergeten slachtoffer van het nazi -regime in Luxembourg", dat wordt getoond in het Escher Resistance Museum. Dit initiatief beschouwt de vaak over het hoofd geziene levensverhalen van mensen die onder het nazi -regime werden nagestreefd als "professionele criminelen".

het gerechtelijk systeem tijdens de Duitse bezetting

De bemanning van Luxemburg bracht een grondig herontwerp van het gerechtelijk systeem. De Duitse bewoners introduceerden hun wetten zonder altijd een speciale verordening te vereisen. Op 2 april 1942 werd bijvoorbeeld de "preventieve strijd tegen criminaliteit" officieel in werking genomen, waardoor de politie mensen zonder een oordeel als "preventief" kon brengen.

Gerechten hebben strikte oordelen uitgegeven tegen meerdere criminelen die als gevaarlijk als gevaarlijk zijn geclassificeerd. Een verontrustend voorbeeld zijn de broers Josef en Heinrich D ’Incau van Düdelingen, die meerdere jaren gevangenis kregen voor" oorlogsgerelateerd donkerder ". Evenzo werden mensen ter dood veroordeeld door de speciale rechtbank vanwege een stressvol strafblad.

Professionele crimineel in het concentratiekampsysteem

De vervolging eindigde af en toe in concentratiekampen, waar maximaal 20 Luxemburgers werden vastgehouden als "professionele criminelen". Deze mensen kwamen vaak uit sociale klassen die niet veel opleiding genoten. Hun strafregisters varieerden van inbraak en stelen tot meer ernstige misdaden. Een van de beroemdste gevallen is die van Matthias Bermes. Hij werd gearresteerd voor verraad en ondanks zijn politieke motieven als een "professionele crimineel" gedeporteerd naar het Buchenwald -concentratiekamp.

Elk van deze gevangenen werd vaak blootgesteld aan catastrofale omstandigheden in het kamp en ervoeren wreedheid dat velen van hen niet overleefden. De helft van de meer dan 20 Luxemburger geregistreerd als "professionele criminelen" stierf in de kampen.

In de hedendaagse herdenkingscultuur wordt vaak een negatief beeld van de "professionele crimineel" getekend. Eén standpunt toont de sadistische Kapo, die als functionele gevangene anderen lastigviel, terwijl velen gewoon leed aan de vreselijke omstandigheden. Vooral de post -oorlog vormde het verhaal van de voormalige politieke gevangenen, die de "professionele crimineel" vertegenwoordigden als brutaal en onmenselijk, wat sociale verwerking verder moeilijker maakte.

Ondanks de jaren van stilte, werden de 'professionele criminelen' in Duitsland, die in het nazi -regime werden nagestreefd, in 2020 erkend als officiële slachtoffers. Er is echter geen vergelijkbare erkenning in Luxemburg. Dit maakt duidelijk hoe complex en uitdagend het onderwerp is, omdat veel van deze slachtoffers geen typische helden of martelaren zijn, maar mensen die verloren zijn in een onrechtvaardig systeem.

De tentoonstelling gaat vergezeld van een pedagogische catalogus en is nog steeds te zien in de "Musée National de la Résistance et des Droits Humain" in Esch tot 22 december 2024. Een ronde tafelbespreking over dit complexe onderwerp zal plaatsvinden op 8 oktober 2023 om 19.30 uur. in het museum, waar historici de ongemakkelijke aspecten van de geschiedenis zullen bespreken.

Voor meer informatie over deze onderwerpen, Zie de huidige rapporten over www.tablatt.lu