US Russia Summit: Moskou's gedeeltelijke overwinning en keerpunt voor Europa

US Russia Summit: Moskou's gedeeltelijke overwinning en keerpunt voor Europa

CNN-RUSSIA heeft een kleine overwinning, terwijl de Oekraïne een lage ademruimte ontvangt, maar . Geopolitieke gesprekken.

US Rusland praat in Riad

De usruss-talks Usruss-talks, Moscow Gaf veel reden voor be zijn veel redenen. Rusland heeft de oorlog in Oekraïne (hoewel ten onrechte) al lang gezien als een NAVO -aanval op zichzelf. Deze bilaterale bijeenkomst helpt dit verkeerde verhaal te versterken.

praktische resultaten voor Rusland

Rusland ontvangt ook tastbare, praktische resultaten. De Amerikaanse staatssecretaris Marco Rubio suggereerde dat de respectieve Amerikaanse en Russische berichten opnieuw functionele personeelssterkte konden bereiken nadat er belangrijke wederzijdse instructies waren die begonnen toen Rusland een chemisch vechtmateriaal in Groot -Brittannië begon tegen de voormalige Russische spion Sergei Skripal . Dit kan worden gezien als een soort terugkeer uit Rusland vanuit het isolement, mogelijk met een zeer praktisch motief erachter. De revalidatie, die begon met de release van de Amerikaanse leraar marc fogel Doorgaan, terwijl diplomatiekandones zijn gerestaureerd.

Gesprekken over vrede in Oekraïne

Rusland heeft echter geen vergadering bereikt tussen president Trump en Poetin. Een dergelijke top was een centraal element van het vredesbeleid van Trump in Oekraïne. Op dit moment van Russische revalidatie zou het echter kunnen lijken alsof het meer in de directe interesse van Moskou is dan het daadwerkelijk zal plaatsvinden.

Deze vertraging in Kiev zou slechts een beperkte vreugde in Kiev veroorzaken. De vergadering in Riad eindigde niet met de belofte van het Witte Huis, dat, na het naderen van Moskou, ernaar streeft Oekraïne onaangename concessies te doen om snel een slechte deal te voltooien. De hele kwestie van vrede in Oekraïne wordt overgedragen aan andere onderhandelingsteams, wat mogelijk mogelijk verdere vertragingen betekent. Nationale veiligheidsadviseur Mike Waltz woog in zijn lege handen de schalen van de "territoriale concessies" en "beveiligingsgaranties", die beide partijen als realiteit zouden moeten accepteren. (De eerste moet waarschijnlijk Kiev aanbieden, de laatste zal waarschijnlijk door Moskou moeten worden geaccepteerd.)

Zelensky's reactie op de vergadering

zelensky reacted immediately and Riad on Wednesday, where he might have hoped to get De ontwikkelingen van de Amerikaanse Russische gesprekken. In plaats daarvan keerde hij zich krachtig tegen deals over Oekraïne, die zonder Oekraïne werden getroffen. Hij legde uit dat hij alleen van de Amerikaanse lezingen van de media heeft geleerd en zei: "Het kan me niet schelen wat onze partners van ons denken." Hij is boos, maar niet vanwege nieuwe en vreselijke ontwikkelingen vanaf de top, maar vanwege de voortdurende aanpak tussen de VS en Rusland.

Geopolitieke veranderingen in Europa

In de laatste week van geopolitieke onrust was er een moment van kalmte toen de drie Amerikaanse ambtenaren voor een Saoedische vlag zaten (met de Amerikaanse Midden -Oosten -vertegenwoordiger Steven Witkoff uiterlijk links) en erkende dat Europa in de toekomst beslist zal zijn. Waltz stond erop dat het verhaal dat Europa en Oekraïne waren uitgesloten van de vredesbesprekingen verkeerd was, zelfs als Zelensky dit kort daarna tegenspoorde.

Maar dagen eerder zei Trump's speciale uitvinder voor Oekraïne en Rusland, generaal Keith Kellogg, in München dat Europeanen niet betrokken zouden zijn bij vredesdiscussies over Oekraïne vanwege mislukte diplomatieke inspanningen tijdens de eerste golf van het conflict in 2015. Europa raakte in paniek en begon hun eigen plannen te maken. Slechts 72 uur later wil de Trump -administratie weten dat ze nooit zijn gestopt met gestopt zijn. Er zijn meer spanningen te verwachten als de Britse premier Kürmer volgende week Trump in Washington ontmoet.

Poetin's belangen en het Oekraïne -conflict

Het ontbreken van een snelle overeenkomst, de sensatie en de angsten van de afgelopen week zijn uiteindelijk in het belang van Poetin. Gedurende deze tijd, zoals de Amerikaanse minister van Defensie uitlegde dat de Verenigde Staten niet langer de garantie voor veiligheid in Europa waren, beweerde de Amerikaanse vice -president ten onrechte dat de belangrijkste bondgenoten van Washington in Europa totalitaires waren die bang waren voor hun eigen kiezers, en de Messenger van Trump in Europa sinds de jaren 1940 verklaarde dat Europa zelf geen deel zou uitmaken van een vredesovereenkomst. (Dit, hoewel je waarschijnlijk je troepen nodig hebt voor een vredesmissie, die het hart van elke regeling zou moeten zijn).

De permanente bondgenoten van de Verenigde Staten in Europa hebben zich de afgelopen dagen opgezet om de onvoorstelbare te accepteren: de verdediging van Europese vloeren tegen een atoombewapend Rusland zonder de dreiging van Amerikaanse troepen om agressie van Moskou af te weren. Het lijkt misschien vreemd dat Europa sinds het einde van de Koude Oorlog nooit had gedacht dat het zich moest verdedigen. Maar haar NAVO -alliantie is gebaseerd op wederzijdse voordelen: het steunde de Britse troepen in Irak en de Pools in Afghanistan, evenals in het hart van de verdediging van het Europese grondgebied. Hegseth's zeer korte verklaring in Brussel heeft het concept van de NAVO kapot gemaakt. Het maakt niet uit hoeveel de Trump-regering het opnieuw probeert samen te stellen, het vuur dat vorige week in Brussel is aangewakkerd, is zowel een teken van Europa's drang om zelfverdediging en de kansen van Rusland te verdedigen.

De gevolgen van een langzaam vervalste vrede

De meer uitgebreide deal tussen Washington en Moskou zal waarschijnlijk ook uitgaan van Rusland. Hij bevestigt het fictieve verhaal van de Russen dat ze tegen de hele NAVO zijn in een geïmproviseerde oorlog. Het geeft hen opnieuw de status van een equivalente partner naast de Verenigde Staten, na vermeende oorlogsmisdaden en isolatie sinds de invasie van 2022. Dit betekent dat Oekraïne onderdeel wordt van deze grotere deal in plaats van het hele spel zelf te zijn. Uiteindelijk leidt het tot de revalidatie van Rusland in de wereldwijde orde - en dus tot economische groei, diplomatieke acceptatie en vergeving - tegen mogelijk beperkte kosten of concessies uit Moskou.

Maar het grootste probleem met een langzaam vervalste vredesovereenkomst is de frontlinie zelf. Rusland wint. Zijn vooruitgang is pijnlijk traag en duur, maar ze blijven plaatsvinden. De tijd speelt momenteel aan Poetin's zijde. Hoe langer achter de schermen onrust, nieuwe beoordelingen en angsten zijn onder de geallieerden van Oekraïne, de fragiele de moraliteit en de soevereiniteit van Oekraïne.