Veel lijden, weinig hoop: een gepensioneerde is dringend op zoek naar een drempelvrij appartement

Veel lijden, weinig hoop: een gepensioneerde is dringend op zoek naar een drempelvrij appartement

Het woningtekort in Duitsland heeft alarmerende afmetingen aangenomen, zoals blijkt uit het lot van Anna R. en Hans Liebtanz. De 78-jarige gepensioneerde uit Bad Tölz, die dringend op zoek is naar een betaalbaar en drempelvrij appartement, leeft voortdurend in de angst om op straat te belanden. Luidruchtig Kwik Anna heeft tientallen jaren van tegenslagen en lichamelijk lijden achter de rug. Ze raakt steeds meer dakloos vanwege haar gezondheidsproblemen, waaronder artrose en een invaliditeit van 80 procent. Hoewel ze al jaren steun zoekt bij Caritas en vraagt ​​naar sociale huisvesting, krijgt ze geen huisvestingsvergunning omdat haar inkomen iets boven de grens ligt.

De situatie is vergelijkbaar met Hans Liebtanz, een 61-jarige uit Ulm, wiens dromen over een eigen huis dat gerenoveerd moest worden, werden verbrijzeld door financiële problemen en persoonlijke tegenslagen. Na zijn scheiding en baanverlies tijdens de Corona-pandemie belandde hij op straat en wendde zich tot Caritas Zwabisch gemeld. Het toenemende aantal daklozen, alleen al in Ulm ongeveer 500, is zorgwekkend. Het stadsbestuur geeft toe dat de situatie gespannen is en dat de beperkte capaciteit in noodopvangcentra vaak niet voldoende is om aan de behoeften te voldoen.

Toenemend woningtekort in Duitsland

De verhalen van deze twee mensen zijn exemplarisch voor het alarmerende woningtekort in Duitsland, dat al jaren bestaat, maar de laatste tijd dramatisch is verergerd. Zowel Anna als Hans zijn slachtoffer van een systeem dat financieel kansarmen en mensen met een beperking nauwelijks perspectief biedt. Ondanks hun inspanningen om steun te vinden, lijken de hindernissen die ze moeten overwinnen bijna onoverkomelijk naarmate de wanhoop toeneemt en de hoop op het vinden van een eigen appartement afneemt.