Ludwigshafen opłakuje utratę wieżowca BASF: pomnik znika

Ludwigshafen opłakuje utratę wieżowca BASF: pomnik znika
Książka „O historii domu Friedrich -Engelhorn”, opublikowana przez dyrektora archiwum miasta Stefana Mörza i obrońcę pomnika Matthiasa Ehringera, oświetla tragedię rozbiórki, która została zatwierdzona w 2013 r. Dokument pokazuje, w jaki sposób BASF, niegdyś dumny ze swojego „konkretnego potwora”, ostatecznie oddzielenia od tego dziedziczenia. Pozostałe mozaiki z kawiarni są jedyną pozostałością byłego blasku, podczas gdy miasto stoi teraz w obliczu bolesnej luki w budownictwie.
Symbol straty
Dokument finansowany przez BASF, napisany przez Wolfgang Voigta, Philipp Sturm i historyk Bernhard Unterholzer, odnosi się do znaczenia kulturowego budynku o wysokiej skokach. Podczas inauguracji w 1957 r. Premier Rhineland-Palatinate świętował budynek jako „wyraz optymizmu przedsiębiorczego”. Ale zaledwie 56 lat później został zrównany z ziemią. Autorzy opisują emocjonalną stratę i rozczarowanie z powodu rozbiórki, które jest udokumentowane zwięzłym zdaniem: „Tego dnia padało”.
Historia wieżowca jest także historią władzy i wpływów. BASF był nie tylko legendą w mieście, ale także kontrolą historii budowania. Rozbiórka była powiązana z obietnicą nowego, reprezentatywnego budynku, który nigdy nie został zrealizowany. Zamiast tego miasto pozostaje z bolesną pamięcią arcydzieła architektonicznego, które nie tylko ukształtowało linię horyzontu, ale także tożsamość Ludwigshafen.
Details | |
---|---|
Ort | Ludwigshafen, Deutschland |