Ο πατέρας Μπράουν γιορτάζει 30 χρόνια θεάτρου με αηδιαστικό χιούμορ!

Ο πατέρας Μπράουν γιορτάζει 30 χρόνια θεάτρου με αηδιαστικό χιούμορ!

Fürth, Deutschland - Ένα χιουμοριστικό θρίλερ που έπρεπε να αιχμαλωτίσει το κοινό παρουσιάστηκε στο μικρό σπίτι την Τρίτη: "Ο πατέρας Brown και ο θάνατος του Snow White". Το σύνολο των Αγώνων του θεάτρου του θεάτρου έφερε το παιχνίδι στην πρεμιέρα, η οποία γράφτηκε για την 30η επέτειο του γνωστού θεάτρου Tour και της επετείου του Thomas Rohmer. Αλλά το ίδιο το Jubilee δεν μπορούσε να είναι στη σκηνή λόγω ασθένειας και άφησε την κατεύθυνση και τα κοστούμια της σταδιοποίησης.

Ωστόσο, οι ηθοποιοί αντιμετώπισαν μια πρόσθετη πρόκληση: ο Matthias Gerold έπρεπε να εισέλθει στο ρόλο του Michael Snow σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού ο αρχικός ηθοποιός, Michael Kausch, απέτυχε επίσης λόγω ασθένειας. Ο "Πατέρας Μπράουν και ο θάνατος του The Snow White" συνδυάζει τις συναρπαστικές ιστορίες του Keith Chesterton με τα σκοτεινά μοτίβα του παραμύθι Grimm. Η εστίαση δεν είναι στην αναζήτηση του δράστη, αλλά στην εξερεύνηση των οικογενειακών αβύσσων. Το καινοτόμο σκηνικό, το οποίο ξύπνησε σε ειδικά εφέ φωτισμού, εξασφάλισε οπτικά σημεία.

μοναδικοί χαρακτήρες και χαοτικές επιπλοκές

Ο Michael Snow, που παρουσιάστηκε πειστικά από τον Gerold, μεταφέρεται στην εκκλησία με τραυματισμούς πυρκαγιάς, όπου προστατεύεται από την αστυνομία από τον πατέρα Brown. Ο επιθεωρητής Malone, που εκπροσωπείται από τον Oliver Clemens, έριξε ένα μάτι στον οικονόμο του Brown και προκαλεί πρόσθετες επιπλοκές. Η κυρία Smith, που παίζεται από τον Gerda Steiner, αιχμαλωτίζει το ακροατήριο με τη γρήγορη γοητεία της. Ο Flambeau, ο πρώην SafetyNacker, αναμιγνύεται επίσης και βοηθά τον πατέρα Brown, το μυστικό για να αερίσει τον Michael Snow.

Παρά την ενδιαφέρουσα προϋπόθεση και τους υποσχόμενους χαρακτήρες, η σπίθα δεν πήγε στο κοινό. Οι Gags δεν ανάβουν όπως ελπίζαμε και η διάθεση παρέμεινε πίσω από τις προσδοκίες. Ο Fabian Kuhn ως πατέρας Brown ενήργησε εκφραστικά, αλλά πολύ αργά, που εξασθένησε την ορμή της παράστασης. Η μουσική συνοδεία του τελικού χειροκροτήματος ήταν επίσης άσκοπα μακρά, η οποία συνθλίβει τη συνολική εντύπωση της βραδιάς.