Carlo Levi's indrukwekkende reis door een gewonde Duitsland 1958

Carlo Levi's indrukwekkende reis door een gewonde Duitsland 1958

Schwäbisch Hall, Deutschland - In 1958 heeft de beroemde Italiaanse schilder en schrijver Carlo Levi een vormende reis door Duitsland gemaakt, een land dat nog steeds werd getrokken door de wonden van de Tweede Wereldoorlog. In zijn aantekeningen die in het Duits zijn gepubliceerd, beschrijft Levi zijn indrukken van een gebroken land, getekend door verdriet en repressie. Voor veel Duitsers leken de herinneringen aan de gruwelen van het nazi -tijdperk verbannen naar een gebied voorbij het geheugen, dat Levi diep kwetsend en vreemd vond. De sfeer die hij ervoer werd gekenmerkt door koude en melancholie, met teleurgestelde verwachtingen van een leven dat voor velen onbereikbaar bleef, omdat hij nutteloos was in de oude Pinakothek in München.

Levis -indrukken van delen van Duitsland

Van München via Augsburg en Ulm tot Berlijn, ervoer de onderdrukkende realiteit van de post -oorlogsperiode en woonde het voormalige Dachau -concentratiekamp bij. Hij ontmoette mensen die hun bestaan leidden in de donkere bierkelders en nachtlocks van de steden. "Mijn werk? Bier," zei een jonge man die de wanhoop van de tijd belichaamde. Deze ontmoetingen vormen Levi's beschrijving van Duitsland als een "gewond land, zonder autonomie" die niet met zijn eigen geschiedenis wilde omgaan. Zijn sensationele observaties zijn niet alleen indrukken van een reis, maar ook een dringend hedendaags document dat zijn plaats in de literatuur heeft gevonden. Het boek "The Double Night. Een reis naar Duitsland in 1958" is het resultaat van deze reflecties en toont het vermogen van Levi om de verborgen en emoties van mensen in woorden te brengen.

De reacties op het reisrapport van Levi laten zien hoe dringend en significant zijn observaties zijn. Zoals de Süddeutsche zeitung , is het een boek dat een integrerend effect heeft bij het begrijpen van Duitsland en onderlineert de scherpte van Levi's View van het land. Lezers en critici beschrijven het als een "eerste -klasse document" -een dringend werk dat zowel fascinatie als horror ontwaakt en ons laat onderdompelen in de donkere realiteit van de post -oorlogsjaren.