Wiedeń walczy z ubóstwem dzieci: równe szanse dla wszystkich!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Dzień Dziecka 2025 w Wiedniu: SPÖ wzywa do równych szans i podjęcia działań przeciwko ubóstwu dzieci. Wydarzenia we wszystkich dzielnicach.

Tag des Kindes 2025 in Wien: SPÖ fordert Chancengerechtigkeit und Maßnahmen gegen Kinderarmut. Veranstaltungen in allen Bezirken.
Dzień Dziecka 2025 w Wiedniu: SPÖ wzywa do równych szans i podjęcia działań przeciwko ubóstwu dzieci. Wydarzenia we wszystkich dzielnicach.

Wiedeń walczy z ubóstwem dzieci: równe szanse dla wszystkich!

7 września 2025 r. Wiedeń obchodzi Dzień Dziecka pod hasłem „Jedno miasto #ForAllChildren”. Wydarzenie to, organizowane przez Kinderfreunde we wszystkich 23 okręgach, koncentruje się na równych szansach i prawach dziecka. Przewodniczący partii regionalnej SPÖ Wiedeń Burmistrz dr Michael Ludwig podkreśla potrzebę stworzenia równych szans dla wszystkich dzieci. Wyjaśnia, że ​​zwalczanie ubóstwa dzieci jest podstawową zasadą socjaldemokracji i wyjaśnia, jak ważna jest solidna opieka nad dziećmi. Według Ludwiga Wiedeń oferuje kompleksową całodobową opiekę nad dziećmi i ponad 120 całodobowych szkół.

W przyszłości zostaną podjęte dalsze inicjatywy mające na celu ułatwienie dostępu do opieki wakacyjnej. Wiedeńscy socjaldemokraci zgłaszają do federalnej debaty politycznej propozycje, w których wzywają do zapewnienia ogólnokrajowej podstawowej ochrony dzieci. Powinno ono być przyznawane niezależnie od minimalnego dochodu. Celem jest zwalczanie ubóstwa dzieci i promowanie samostanowienia przyszłości dla wszystkich dzieci. Jörg Neumayer, sekretarz partii stanowej SPÖ Vienna, mówi o równych szansach jako o zadaniu stojącym przed całym społeczeństwem i wzywa do zapewnienia wszystkim dzieciom jak najlepszej edukacji i wsparcia.

Możliwości i wsparcie edukacyjne

Centralny aspekt dyskusji o równych szansach staje się widoczny w edukacji. Jako przykład często przytacza się w tym kontekście rozwój szkół całodziennych w Niemczech, który nasilił się w ciągu ostatnich 15 lat. Szkoły całodzienne oferują więcej czasu i swobody, co jest szczególnie korzystne dla dzieci i młodzieży z trudnościami edukacyjnymi. Korzystają z indywidualnego wsparcia, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko niesprawiedliwości edukacyjnej, co szczegółowo opisano w antologii „Cały dzień przez cały dzień – w poszukiwaniu równych szans”, jak podaje Nadzór Szkolny.

Jednak równość edukacyjna w niemieckim systemie szkolnictwa jest nadal niewystarczająca. Dzieci z gospodarstw domowych znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej mają znacznie gorsze możliwości edukacyjne w porównaniu z rówieśnikami z rodzin uprzywilejowanych. Dr W podcaście Anne Christin Holtmann bada przyczyny nierównych szans edukacyjnych i dokonuje porównań między różnymi krajami. Środki pomyślnie wdrożone w krajach takich jak Finlandia w celu zrekompensowania niedogodności wynikających z pochodzenia mogą służyć jako model reform.

Niezbędne reformy

Potrzebę reform w Niemczech odzwierciedlają także wyniki badań PISA. Potwierdzają one, że mieszanie kontaktów społecznych w szkołach sprzyja osiąganiu wyników uczniów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej. Chociaż Niemcy poczyniły pewne postępy po tzw. „szoku PISA” w 2001 r., pozostają w tyle za krajami o wysokim poziomie równości szans. Jednocześnie staje się jasne, że szkoły odgrywają kluczową rolę na rzecz dzieci znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, oferując możliwości, których często nie zapewnia środowisko rodzinne, jak twierdzi [Federalna Agencja Edukacji Obywatelskiej] (https://www.bpb.de/themen/bildung/dossier-bildung/539252/rechte-schulen-wie-koennen-benachtreibte-schueler-besser-gefoerdert- Werden/) analizuje.

Konieczne są większe wysiłki, aby w dalszym ciągu zmniejszać różnice społeczne w zakresie rozwoju umiejętności. Możliwe rozwiązania mogłyby stanowić wdrożenie zintegrowanych systemów szkolnych i wsparcie w formie obozów letnich. Wyzwania związane z równością edukacyjną nie dotyczą jedynie systemu szkolnego, ale wymagają także ponownego przemyślenia polityki społecznej i podatkowej, a także mieszkalnictwa i rozwoju obszarów miejskich.

Ogólnie rzecz biorąc, dyskusję na temat ubóstwa dzieci i niesprawiedliwości edukacyjnej wzbogacają obecne inicjatywy i propozycje reform, których celem jest stworzenie perspektyw dla wszystkich dzieci, zarówno na poziomie federalnym, jak i lokalnym.