Netanyahu wordt geconfronteerd met een belangrijke beslissing om na de overwinning op Iran te gaan Gaza

Netanyahu wordt geconfronteerd met een belangrijke beslissing om na de overwinning op Iran te gaan Gaza

Israëls premier Benjamin Netanyahu geniet de bekendheid van het militaire succes van Israël in Iran. De verrassende militaire aanval, die was gepland in samenwerking met het Mossad, gericht op nucleaire faciliteiten en precies geëlimineerd Iraanse functionarissen. In de volgende dagen breidde Israël zijn activiteiten in Iran uit, legde de soevereiniteit uit en richtte zich op de ballistische Rocket Arsenal Teherans.

Israëls militaire succes en publieke steun

Tijdens een regeringsvergadering op woensdag zei Netanyahu dat Israël "een grote overwinning had gewonnen in de strijd tegen een vijand die ons wilde vernietigen." Voor het eerst in jaren genoot hij van de brede steun van de bevolking. Uit een onderzoek van het Israel Democracy Institute bleek dat 70% van de burgers de beslissing steunde om Iran aan te vallen. De steun was nog hoger onder de Joodse Israëli's, namelijk 82%.

De uitdaging in Gaza

Maar slechts een paar uur na het inwerkingtreding van een waffenstilt geforceerd naar gaza Iran is moeilijker te vinden. Gaza is al lang een slopende strijd tegen Hamas, die afhankelijk zijn van guerrilla -tactieken om de militaire superioriteit van Israël tegen te gaan.

Militaire macht en zijn grenzen

Israël lijkt voort te komen uit de 12 dagen van conflict met Iran als onbetwiste militaire macht in het Midden -Oosten. Tientallen, soms honderden Israëlische jachtvliegtuigen, voerden operaties uit tegen Iran en bereikten doelen die varieerden van nucleaire faciliteiten tot ballistische raketstarters. De enige beperkende factor voor de activiteiten van Israël leek je eigen pistoolmagazijn te zijn.

Terwijl het gevecht de militaire kracht van Israël aantoonde, onthulde hij ook de grenzen ervan. Het zeer geprezen luchtverdedigingssysteem van het land onderschepte de meeste Iraanse ballistische raketten, maar de raketten, die toch doorkwamen, vernietigden enkele van de grootste steden van Israël, waaronder Haifa en Tel Aviv.

In de laatste uren voordat het staakt -het -vuren in werking kwam, raakte een ballistische raket een woongebouw in Be’er Scheva en doodde minstens vier mensen. De kracht van de explosie verwoeste verwoeste gebouwen en scheurde betonnen muren. Een eerste onderzoek van de IDF toonde aan dat ten minste drie van de slachtoffers in hun schuilplaats waren.

De enorme gevolgen van конфликтs

De compensatieafdeling in de belastingautoriteit van Israël schatte dat het meer dan $ 1,3 miljard zal kosten om de schade te herstellen die slechts gedurende slechts 12 dagen is ontstaan. De aanval op Israël onder leiding van Hamas veroorzaakte daarentegen schade van ongeveer $ 730 miljoen in Gaza op 7 oktober en de daaropvolgende oorlogvoering, die de omvang van de vernietiging door de ballistische raketten van Iran in zo'n korte tijd illustreert.

Na jaren van relatieve beveiliging door het Iron Dome -systeem, dat duizenden raketten uit Gaza met veel efficiëntie betrapte, werd Israël geconfronteerd met een nieuwe dreiging: de ballistische raketten Iran. Deze zetten het alarm in het hele land en zorgden ervoor dat miljoenen Israëli's dag en nacht de schuilplaatsen tegenkwamen, vaak met slechts een paar minuten waarschuwingstijd.

De beslissing over Gaza

Terwijl het conflict woedde met Teheran, verdwenen Gaza en het lot van de gijzelaars daar door Hamas bijna uit het nieuws. Op dinsdag - de dag waarop de wapenstilstand tussen Israël en Iran van kracht werd - zeven Israëlische soldaten in Khan Younis werden gedood door een explosief apparaat dat aan hun gepantserde voertuig was bevestigd. Dit was een van de meest fatale incidenten voor Israël in de afgelopen maanden.

De voortdurende gevechten in Gaza hebben veel ongemak in de Israëlische bevolking. Peilingen tonen aan dat een meerderheid van de burgers gelooft dat Netanyahu de oorlog voortzet om aan de macht te blijven. Midden in deze uitdagingen bevindt Netanyahu zich nu op een kritiek keerpunt: moet hij militair succes in Iran gebruiken om een ​​einde te maken aan brutale gebeurtenissen in Gaza?